Υπερχρεωμένα νοικοκυριά (νόμος 3869/2010, νόμος Κατσέλη) - Περίπτωση νόμιμης σώρευσης δύο σχετικών αιτήσεων εκ μέρους συζύγων (Ειρηνοδικείο Αλμωπίας, αριθμός απόφασης 60/2012)
Περίληψη: Υπερχρεωμένα φυσικά πρόσωπα. Προϋποθέσεις επιβολής καταβολών μικρού ύψους ή και μηδενικές. Περίπτωση νόμιμης σώρευσης δύο σχετικών αιτήσεων εκ μέρους συζύγων. Το γεγονός ότι δεν εξειδικεύουν τους λόγους που τους περιήγαγαν στην κατάσταση μόνιμης αδυναμίας πληρωμής δεν συνεπάγεται αοριστία της αιτήσεως, ούτε το γεγονός ότι δεν επικαλούνται έκτακτους λόγους που συνέτρεξαν, ώστε να τους οδηγήσουν στην κατάσταση αυτή, συνεπάγεται την απόρριψη της αιτήσεώς τους. Η επίδικη αίτηση αποτελεί νόμιμο δικαίωμα των αιτούντων και δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι ασκείται καταχρηστικά, εφόσον δεν υφίσταται δόλος προς την περιέλευση σε αδυναμία πληρωμής. Συντρέχουν οι προϋποθέσεις υπαγωγής τους στις διατάξεις του ν. 3869/2010, δεδομένου ότι είναι μακροχρόνια άνεργοι και έχουν στην κυριότητά τους ένα ακίνητο χαμηλής εμπορικής αξίας στο οποίο διαμένουν και καμία άλλη πηγή εισοδημάτων, πλην όμως πρέπει να αναβληθεί η έκδοση απόφασης καθορισμού των δόσεων αναμένοντας τη βελτίωση της οικονομικής τους κατάστασης.
[...] Σύµφωνα µε τη διάταξη της παρ. 5 του άρθρου 8 Ν.3869/2010, δεν αποκλείεται η εµφάνιση στην πράξη ακραίων ή εξαιρετικών περιπτώσεων οφειλετών, οι οποίοι έχουν πραγματική. αδυναµία καταβολών και ελαχίστου ακόµα ποσού. Τούτο ενδεικτικά µπορεί να συµβεί σε περιπτώσεις χρόνιας και χωρίς υπαιτιότητα του οφειλέτη ανεργίας, σοβαρών προβληµάτων υγείας ή άλλου µέλους της οικογένειάς του, ανεπαρκούς εισοδήµατος για την κάλυψη των βασικών στοιχειωδών αναγκών ή άλλων λόγω ισοδύναµης βαρύτητας. Σε αυτές τις περιπτώσεις δεν τηρείται ο κανόνας που επιβάλλεται µε την παρ. 2, αλλά επιτρέπεται στο δικαστήριο να καθορίζει µηνιαίες καταβολές µικρού ύψους ή και µηδενικές ακόµη, εφόσον διατυπώνεται σχετικό αίτηµα από τον οφειλέτη. Το δικαστήριο προβαίνοντας σε εφαρµογή της διατάξεως του εδ. α` τις παρ. 5 του άρθρου 8, ορίζει µε την ίδια απόφαση νέα δικάσιµο που απέχει από την προηγούµενη όχι λιγότερο από πέντε (5) µήνες για επαναπροσδιορισµό των µηνιαίων καταβολών. Στη νέα αυτή δικάσιµο είτε επαναλαµβάνει την προηγούµενη απόφασή του, είτε προσδιορίζει εκ νέου τις καταβολές προς τα πάνω ή προς τα κάτω, αν συντρέχει περίπτωση. Για τη νέα δικάσιµο οι διάδικοι (οφειλέτης-πιστωτές), ενηµερώνονται µε δική τους επιµέλεια (βλ. Αθανάσιο κρητικό, ρύθµιση των οφειλών υπερχρεωµένων φυσικών προσώπων, σελ. 138-129, ΕιρΛαρ 106/2011 Α` δηµοσίευση ΝΟΜΟΣ). Με την κρινόµενη αίτησή τους οι αιτούντες, οι οποίοι είναι σύζυγοι, επικαλούµενοι έλλειψη πτωχευτικής ικανότητας και µόνιµη αδυναµία πληρωµής των ληξιπρόθεσµων χρηµατικών οφειλών τους προς την πιστώτρια, που αναφέρεται στην περιεχόµενη στην αίτηση αναλυτική κατάσταση, ζητούν, όπως σαφώς συνάγεται από το όλο περιεχόµενο της αίτησης, τη ρύθµιση των χρεών τους σύµφωνα µε τα σχέδια διευθέτησης που υποβάλλουν και αφού ληφθούν υπόψη η περιουσιακή τους κατάσταση, όπως αυτή εκτίθεται και οι δυνατότητες της αµοιβαίας συνεισφοράς, µε σκοπό την απαλλαγή τους απ` αυτά και την εξαίρεση της εκποίησης της κύριας κατοικίας τους που αναφέρεται στην εν λόγω σίτηοη, της οποίας είναι συγκύριοι κατά ποσοστό 50% έκαστος. Με το παραπάνω περιεχόµενο η αίτηση` αρµόδια φέρεται για συζήτηση στο Δικαστήριο αυτό, κατά την διαδικασία της εκούσιας διαδικασίας των άρθρων 741 επ. ΚΠολΔ (άρθρο 3 ν.3869/2010), εφόσον για το παραδεκτό της α) τηρήθηκε η προδικασία του εξωδικαστικού συµβιβασµού µε τη διαµεσολάβηση προσώπου απ` αυτά που έχουν σχετική εξουσία από το νόµο (βλ. άρθρο 2 ν.3869/2010), ο οποίος απέτυχε, όπως βεβαιώνεται από το διαµεσολαβητή Δικηγόρο Έδεσσας Εµµανουήλ Εµµανουηλίδη, β) κατατέθηκε µέσα στην εξάµηνη προθεσµία του άρθρου 2 παρ.1 ν.3869/2010 από την αποτυχία του εξωδικαστικού συµβιβασµού και γ) δεν εκκρεµεί άλλη αίτηση των αιτούντων για ρύθµιση των χρεών τους στο Δικαστήριο αυτό ή άλλο Ειρηνοδικείο της χώρας, ούτε έχει απορριφθεί προγενέστερη αίτησή τους για ουσιαστικούς λόγους όπως διαπιστώθηκε µετά από αυτεπάγγελτο έλεγχο κατ` άρθρο 13 παρ. 2 του ν.3869/2010 (βλ.σχετικές βεβαιώσεις των γραµµατέων του Δικαστηρίου αυτού και του Ειρηνοδικείου Αθηνών). Τέλος δε παραδεκτά σωρεύονται στο ίδιο δικόγραφο οι δύο αιτήσεις των αιτούντων δεδοµένου ότι συνδέονται µεταξύ τους µε το δεσµό της απλής οµοδικίας (βλ. Ειρ. Θεσ/νίκης 6546/2011 αδηµ.) Παραδεκτά εισάγεται για συζήτηση µετά α) την εµπρόθεσµη και νοµότυπη κλήτευση της µετέχουσας πιστώτριας και επίδοση σ` αυτήν των εγγράφων που προβλέπονται στο άρθρο 5 παρ.1 του v.3869/2010, και β) την εµπρόθεσµη κατάθεση στη γραµµατεία του Δικαστηρίου αυτού των εγγράφων του άρθρου 4 παρ.2 και 4 ν.3869/2010 (,βεβαίωση αποτυχίας εξωδικαστικού συµβιβασµού, υπεύθυνη δήλωση για την ορθότητα και πληρότητα των καταστάσεων κλπ.). Είναι δε ορισµένη καθότι εµπεριέχονται σ` αυτή όλα τα απαιτούµενα στοιχεία που αναφέρονται στην παρ.1 του άρθρου 1 και στην παρ.1 του άρθρου 4 του ν.3869/2010, παρά τις περί του αντιθέτου αιτιάσεις της καθ` ης συµµετέχουσας πιστώτριας τράπεζας. Ο ισχυρισµός αυτής ότι το περιλαµβανόµενο στην αίτηση αίτηµα των αιτούντων είναι αόριστο, καθόσον οι τελευταίοι ζητούν να υπαχθούν στις διατάξεις του ν. 3869/2010, επειδή βρίσκονται σε µόνιµη αδυναµία εκπληρώσεως των ληξιπρόθεσµων χρηµατικών οφειλών τους, χωρίς να εξειδικεύουν τα πραγµατικά περιστατικά τα οποία τους περιήγαγαν σε µόνιµη και ανυπαίτια αδυναµία πλήρωµής των δανειακών τους υποχρεώσεων και χωρίς να δικαιολογούν την περιέλευσή τους σε κατάσταση µόνιµης αδυναµίας αποπληρωµής των χρεών τους, δεν είναι βάσιµος, διότι ο νόµος δεν ορίζει το περιεχόµενο του αιτήµατος, σύµφωνα δε µε το άρθρο 1 του ιδίου νόµου, σκοπός του οφειλέτη είναι η ρύθµιση των οφειλών του, αυτος δε ο σκοπός καθίσταται σαφής στο αίτηµα των αιτούντων µε την παραπάνω διατύπωση. Επίσης, ο έτερος ισχυρισµός της καθ’ ης συµµετέχουσας περί αοριστίας της ένδικής αίτησης για το λόγο ότι πέραν της γενικόλογης αναφοράς των αιτούντων πως βρίσκονται ανυπαίτια σε µόνιµη αδυναµία πληρωµής των ληξιπρόθεσµων χρεών, δεν φαίνεται να υπάρχουν ειδικοί λόγοι ή έκτακτες συνθήκες και απρόβλεπτα γεγονότα (ανεργία, πρόβληµα υγείας, µεταβολή οικογενειακής κατάστασης κλπ) που συνέτρεξαν, ώστε να οδηγήσουν αυτούς σε µόνιµη αδυναµία πληρωµής των ληξιπρόθεσµων υποχρεώσεών τους και ως εκ τούτου να δικαιολογείται η υπαγωγή τους στις ευνοϊκές διατάξεις του ν.3869/2010, πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιµος διότι ακριβώς η υπερχρέωση των πολιτών και ο εξ αυτής αποκλεισµός τους από την οικονοµική και κοινωνική δραστηριότητα οδήγησε στη θέσπιση του εφαρµοζόµενου µε την παρούσα νόµου µε σκοπό την απελευθέρωση των οφειλετών από την κατάσταση παραγωγικής αδράνειας και εγκλωβισµού στην οποία έχουν περιέλθει, ενώ οι ειδικοί λόγοι. ή έκτακτες συνθήκες ως αιτία της µόνιµης αδυναμίας πληρωµής χρεών έχουν να κάνουν µε την περίπτωση, που. προβλέπεται στη διάταξη του άρθρου 8 παρ, 5 ν.3860/2010 και αφορά τη δυνατότητα του Δικαστηρίου για προσδιορισµό µικρού ύψους ή µηδενικών καταβολών και τον επαναπροσδιορισµό αυτών µετά από νέα δικάσιµο µε την προοπτική να αυξηθεί αυτό εάν το παρόν Δικαστήριο κρίνει στη συνέχεια ότι υπάρχει η σχετική δυνατότητα. Περαιτέρω, η αίτηση είναι νόµιµη, στηριζόµενη στις διατάξεις των άρθρων 1, 4, 5, 6 παρ. 3, 8ι 9 και 11 του ν.3869/2010, καθόσον µε βάση τα εκτιθέµενα σ` αυτή περιστατικά συντρέχουν οι προϋποθέσεις υπαγωγής των αιτούντων στη ρύθµιση του νόρου, εφόσον πρόκειται για φυσικά πρόσωπα, στερούµενα πτωχευτικής ικανότητας, τα χρέη τους δεν περιλαµβάνονται στα εξαιρούµενα της ρύθµισης και έχουν ήδη περιέλθει σε κατάσταση µόνιµης αδυναµίας πληρωµής των ληξιπρόθεσµων χρεών τους, εποµένως από τη στιγµή που δεν επιτεύχθηκε δικαστικός συµβιβασµός µεταξύ των αιτούντων και της πιστώτριάς του, πρέπει η αίτηση να ερευνηθεί περαιτέρω και ως προς την ουσιαστική της βασιµότητα. Ωστόσο, ο ισχυρισµός της καθ` ης ότι η κρινόµενη αίτηση ασκείται καταχρηστικά είναι απορριπτέος ως µη νόµιµος, διότι τα επικαλούµενα πραγµατικά περιστατικά, ακόµη και αν υποτεθεί ότι είναι αληθινά, δεν µπορούν να υπαχθούν στη διάταξη του άρθρου 281 ΑΚ, (ΕιρΘεσ 309/2011 σε ΝΟΜΟΣ), καθόσον η προσφυγή των αιτούντων στις διατάξεις του ν.3869/2010 αποτελεί δικαίωµά τους, η αίτησή τους δε θα γίνει δεκτή από το αρµόδιο ειρηνοδικείο, µόνο µε τη διαπίστωση της ύπαρξης των προϋποθέσεων του άρθρου 2 του νόµου αυτού και εφόσον, βέβαια, οι αιτούντες δεν περιήλθαν µε δόλο σε µόνιµη αδυναµία πληρωµής των ληξιπρόθεσµων χρηµατικών οφειλών τους στοιχείο, το οποίο αν αποδειχθεί από την πιστώτρια τράπεζα, θα έχει ως αποτέλεσµα την απόρριψη της αίτησης ως ουσιαστικά αβάσιµης. Εξάλλου, η εισοδηµατική στενότητα, τα υψηλά επιτόκια στο χώρο ιδίως της καταναλωτικής πίστης, οι επιθετικές πρακτικές προώθησης των πιστώσεων, ατυχείς προγραµµατισµοί, απρόβλεπτα γεγονότα στη ζωή των. δανειοληπτών (απώλεια εργασίας, περικοπές µισθών, κ.λ.π.), αποτέλεσαν παράγοντες οι οποίοι, δρώντας κάτω από την απουσία θεσµών συµβουλευτικής υποστήριξης των καταναλωτών σε θέµατα υπερχρέωσης, συνέβαλαν ανενόχλητα στην αυξανόµενη υπερχρέωση νοικοκυριών, τα οποία, αδυνατώντας στη συνέχεια να αποπληρώσουν τα χρέη τους υπέστησαν και υφίστανται, τις αλυσιδωτά επερχόµενες καταστροφικές. συνέπειές της, προκειµένου δε να αντιµετωπιστεί το πραγµατικό, ιδιαίτερα µεγάλο και οξυµµένο πρόβληµα της ελληνικής κοινωνίας κατά τρόπο ουσιαστικό, σύγχρονο, θεσµικό, εναρµονισµένο µε τις επιταγές ενός σύγχρονου κοινωνικού κράτους δικαίου, η πολιτεία θέσπισε τις διατάξεις του νόµου 3869/2010 (ΜονΠρωτΑθ 8326/2010 σε ΝΟΜΟΣ, όπου και παραποµπή στην αιτιολογική έκθεση του ν. 3869/2010). Από την εκτίµηση της ένορκης κατάθεσης του µάρτυρα απόδειξης και της ανωµοτί κατάθεσης του πρώτου αιτούντος, που εξετάστηκαν στο ακροατήριο αυτού του Δικαστηρίου, που περιέχονται στα ταυτάριθµα µε την απόφαση αυτή πρακτικά συνεδριάσεως, τα έγγραφα που παραδεκτά και νόµιµα προσκοµίζουν και `επικαλούνται, οι διάδικοι, από τις οµολογίες που συνάγονται από τους ισχυρισµούς των διαδίκων (άρθρο 261 ΚΠολΔ) και απ` όλη γενικά τη διαδικασία αποδείχθηκαν τα παρακάτω: Οι αιτούντες είναι σύζυγοι και από τον γάµο τους έχουν δύο ενήλικα τέκνα, ήτοι ένα θήλυ, ηλικίας 26 ετών, το οποίο φέρεται να είναι γραµµένο από 29-9-2004 στο τµήµα Λογιστικής του ΤΕΙ ΣΕΡΡΩΝ (βλ. την από 9-1-2012 βεβαίωση του εν λόγω ιδρύµατος) και ένα άρρεν ηλικίας 23 ετών τα οποία διαµένουν στην πατρική οικία µε τους γονείς τους. Ο πρώτος αιτών …………… του ………, ηλικίας σήµερα 55 ετών, από το έτος 2002 εργαζόταν ως µικροπωλητής στις λαϊκές αγορές ήτοι πωλούσε διάφορα οικιακά σκεύη, µαχαιροπήρουνα, πιατικά, γυαλικά, είδη πορσελάνης και αγγειοπλαστικής την δραστηριότητά του δε αυτή διέκοψε την 18-11-2008 (βλ. την µε αριθµό δήλωσης 229/18-11-2008 βεβαίωση διακοπής εργασιών φυσικού προσώπου επιτηδευµατία του αρµοδίου υπαλλήλου της Δ.Ο.Υ. Αριδαίας). Κατά τους ισχυρισµούς του ιδίου, αυτός (πρώτος αιτών) είναι άνεργος από 9-12-2009 έως και σήµερα, γεγονός το οποίο επιβεβαιώνει και ο µάρτυρας απόδειξης (βλ. κατάθεση του µάρτυρα που περιέχεται στα ταυτάριθµα πρακτικά παρούσας όπου αναφέρει « ... Γνωρίζω ότι ο αιτών είναι άνεργος και πριν από 3 χρόνια ασχολούνταν µε τις λαϊκές αγορές). Η δεύτερη αιτούσα ……………….. του ………, ηλικίας σήµερα 57 ετών, διέθετε µέχρι την 2-5- 2006 δική της ατοµική επιχείρηση (βιοτεχνία ενδυµάτων), την οποία και έκλεισε και έκτοτε παραµένει άνεργη (βλ. τις αριθµ. πρωτ. 2476 και 2478/6-6-2011 βεβαιώσεις του ΟΑΕΔ, Αριδαίας σχετ. µε το χρόνο ανεργίας των αιτούντων). Λόγω δε της µακροχρόνιας ανεργίας τους έχουν περιέλθει σε µόνιµη και διαρκή αδυναµία να πληρώσουν τις ληξιπρόθεσµες χρηµατικές οφειλές τους. Έχουν στην συγκυριότητά τους κατά ποσοστό 50% έκαστος, ένα αυτοτελές και διαιρεµένο διαµέρισµα, επιφάνειας 68,50 τ.µ., (82,50 Τ.µ. µικτά) στο δεύτερο όροφο, επί τετραώροφης οικοδοµής σε οικόπεδο έκτασης …….. τ.µ., στο ……ο Ο.Τ. του συνοικισµού Αριδαίας του Δήµου Αλµωπίας Ν. Πέλλας, επί της οδού …….. …., του οποίου η εµπορική αξία ανέρχεται στο ποσό των 27.000,00 ευρώ, καθόσον κατά την κρίση του Δικαστηρίου αυτή δεν υπολείπεται της αντικειµενικής, λαµβανοµένων υπόψη της παλαιότητας της οικίας, της περιοχής στην οποία βρίσκεται (πόλη της Αριδαίας), του εµβαδού της, της αντικειµενικής της αξίας (βλ. ΕΤΑΚ του έτους 2009, το οποίο προσδιορίζει την αντικειµενική αξία του ακινήτου αυτού) και των πτωτικών τάσεων της αγοράς ακινήτων λόγω της δυσµενούς οικονοµικής συγκυρίας. Σε χρόνο προγενέστερο του έτους από την κατάθεση της ένδικης αίτησης οι αιτούντες είχαν αναλάβει τα παρακάτω χρέη, -τα οποία υπολογίζονται µε την τρέχουσα αξία του κατά το χρόνο αυτό, κατά το χρόνο κοινοποίησης της αίτησης, µε εξαίρεση τα εµπραγµάτως ασφαλισµένα στεγαστικά δάνεια των. οποίων ο εκτοκισµός συνεχίζεται µε το επιτόκιο της ενήµερης οφειλής µέχρι το χρόνο έκδοσης της παρούσας απόφασης- (άρθρ. 6 παρ. 3 ν. 3869/2010 βλ. σε Κρητικό «Ρύθµιση των οφειλών υπερχρεωµένων φυσικών προσώπων» σελ. 99): 1) Ο ………………… προς την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος Α.Ε. το συνολικό ποσό των 20.686,53 ευρώ, που προέρχεται από την υπ` αριθµ. 0350416230 σύµβαση στεγαστικού δανείου και µε αριθµ. λογαριασµού..................(κοινή οφειλή µετά της συζύγου) και 2) η ……………………… προς την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος Α.Ε. το συνολικό ποσό των 26.655,70 ευρώ, που προέρχεται α) από την υπ` αριθµ....................σύµβαση στεγαστικού δανείου και µε αριθµ. λογαριασµού .........................., ποσού 20.686,53 ευρώ (κοινή οφειλή µετά του συζύγου) και β) από τη με αριθµ. .................... σύµβαση στεγαστικού δανείου και µε οριθµ-λογοριοσρού .............................., ποσού 5.969,17 ευρώ. Έχουν πάψει δε να εξυπηρετούν τα δάνειά τους αυτά, τα οποία ανέρχονται σε σηµαντικό ύψος για την οικονοµική τους κατάσταση .και έτσι έχουν περιέλθει σε µόνιµη και διαρκή αδυναµία να πληρώνουν τα ληξιπρόθεσµα αυτά χρέη προς την καθ` ης πιστώτριά τους, η δε αδυναµία τους αυτή δεν οφείλεται σε δόλο, όπως ισχυρίζεται η τελευταία και τούτο διότι δε νοείται δολιότητα των δανειοληπτών µε µόνη την ανάληψη δανειακής υποχρεώσεώς τους, της οποίας η εξυπηρέτηση είναι επισφαλής, αλλά απαιτείται και η από τους δανειολήπτες πρόκληση άγνοιας της επισφάλειας από τους πιστωτές. Άλλη πηγή εισοδήµατος δεν διαθέτουν οι αιτούντες. Από τα ανωτέρω απεδείχθη ότι οι αιτούντες έχουν περιέλθει χωρίς δόλο σε πραγµατική αδυναµία καταβολής και ελαχίστων ακόµη χρηµατικών ποσών και σχεδόν µηδαµινών, ως εισηγούνται µε το προτεινόµενο σχέδιο συµβιβασµού, δεδοµένου ότι οι ίδιοι είναι µακροχρόνια άνεργοι, ήτοι πλέον της τριετίας ο πρώτος και της εξαετίας η δεύτερη και δεν έχουν εισοδήματα ή έχουν ελάχιστα (βλ.τα κοινά εκκαθαριστικά σηµειώµατα των αιτούντων των οικονοµικών ετών 2009, 2010 και 2011, από τα οποία προκύπτει ότι για τα έτη 2009 και 2010 παρουσιάζουν µηδενικό εισόδηµα ενώ για το έτος 2011 το κοινό δηλωθέν τους εισόδηµα ανέρχεται στο ποσό των 3.430,00 ευρώ για τον καθένα). Οπότε, συντρέχουν στο πρόσωπό τους οι προϋποθέσεις για την υπαγωγή τους στη ρύθµιση του ν.3869/2010, πλην όµως λόγω του ότι η δυσµενής οικονοµική κατάστασης των αιτούντων κρίνεται προσωρινή, καθώς δεν είναι δυνατό να διαγνωστεί ο χρόνος που θα παραµείνουν άνεργοι αµφότεροι ώστε να µπορέσουν να αυξήσουν τα εισοδήµατά τους, και κατ` ακολουθία είναι δυνατό να υπάρξει βελτίωση της οικονοµικής τους κατάστασης, πρέπει για το λόγο αυτό το Δικαστήριο να αναβάλει την έκδοση της αποφάσεως και να ορίσει νέα δικάσιµο, όχι νωρίτερα από πέντε µήνες για επαναπροσδιορισµό των µηνιαίων καταβολών τους θεωρώντας ότι εντός του χρονικού διαστήµατος µέχρι τη νέα δικάσιµο, θα έχει βελτιωθεί σηµαντικά η οικονοµική κατάστασή τους µε την εξεύρεση εργασίας, σύµφωνα µε τις διατάξεις του άρθρου 8 παρ. 5 ν.3869/2010. Δικαστική δαπάνη δεν επιδικάζεται κατ` άρθρο 8 παρ. 6 του ν.3869/2010. ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΔΙΚΑΖΕΙ αντιµωλία των διαδίκων. ΑΝΑΒΑΛΛΕΙ την έκδοση της απόφασης. ΟΡΙΖΕΙ νέα δικάσιµο για επαναπροσδιορισµό των µηνιαίων καταβολών των αιτούντων την 22 Μαρτίου του έτους 2013 κατά το χρόνο και τόπο που συνεδριάζει το Δικαστήριο.
πηγή: http://lawdb.intrasoftnet.com
Δημήτριος Χ. Καραγιάννης, Δικηγόρος, Θεσσαλονίκη – Αθήνα