Υπερχρεωμένα νοικοκυριά (νόμος 3869/2010, νόμος Κατσέλη) - Δυνατότητα του οφειλέτη να φέρει προς ρύθμιση επί μέρους χρέη του και να αποκλείσει άλλα - Πρώην έμπορος - Παύση πληρωμών μετά τη δήλωση διακοπής εργασιών - Υπάγεται στο νόμου 3869/2010 (Ειρηνοδικείο Θηβών, αριθμός απόφασης 11/2011)

Περίληψη: Ρυθμίσεις οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων. Πρώην έμποροι. Υπαγωγή στο ν. 3869/2010. Προϋποθέσεις. Διαδικασία εξωδικαστικού συμβιβασμού και βεβαίωση αποτυχίας αυτού. Υπεύθυνη δήλωση για την ορθότητα και την πληρότητα των καταστάσεων της περιουσίας του οφειλέτη, των εισοδημάτων του και της κατάστασης των πιστωτών και των απαιτήσεων τους. Δεν απαιτείται επίδοση στους πιστωτές ξεχωριστού εγγράφου σχεδίου και χωριστής κατάστασης της περιουσίας και των εισοδημάτων του οφειλέτη. Δεν συνιστά παραβίαση καθήκοντος ειλικρινούς δηλώσεως η παράλειψη του οφειλέτη να συμπεριλάβει στην αίτησή του και άλλες οφειλές του. Δυνατότητα του πιστωτή να φέρει προς ρύθμιση επί μέρους χρέη του και να αποκλείσει άλλα. Μόνιμη αδυναμία πληρωμής των οφειλών της αιτούσας, άνεργης, πρώην εμπόρου. Παύση πληρωμών μετά τη δήλωση διακοπής εργασιών. Συντήρηση αυτής από την ενήλικη κόρη της και την συνταξιούχο μητέρα της. Συνολικό ποσόν οφειλών περίπου 40.914 €. Επικαρπία διάφορων ιδιοκτησιών, οι οποίες όμως δεν κρίνονται πρόσφορες προς ρευστοποίηση ή εκμετάλλευση λόγω των δυσμενών συνθηκών που επικρατούν στην αγορά. Επικαρπία διαμερίσματος, το οποίο αποτελεί την κύρια κατοικία της αιτούσας, με εκτιμώμενη εμπορική αξία 40.000 €. Ρύθμιση μηνιαίων καταβολών της αιτούσας στο ποσό των 200 €υρώ, όπως η ίδια πρόσφερε με τις έγγραφες προτάσεις της, με βάση τα εισοδήματα και τις οικονομικές υποχρεώσεις της για μια τετραετία. Εξαίρεση από την εκποίηση της κατοικίας, με την προϋπόθεση καταβολής 192 δόσεων (ποσόν 163 € μηνιαίως για 16 έτη) και περίοδο χάριτος τριών (3) ετών για την έναρξη αυτών των καταβολών. Δέχεται εν μέρει την αίτηση.

[...] Με τη κρινόμενη η αιτούσα, επικαλούμενη έλλειψη πτωχευτικής ικανότητας και μόνιμη, άνευ δόλου, αδυναμία πληρωμής των ληξιπρόθεσμων οφειλών της, ζητεί τη ρύθμιση τους συμβιβαστικά με καταβολή ποσού 210 ευρώ μηνιαίως, σύμφωνα με το σχέδιο διευθέτησης, που προτείνει και σε περίπτωση αποτυχίας του εξωδικαστικού συμβιβασμού με καταβολή ποσού 200 ευρώ μηνιαίως επί τετραετία ώστε να απαλλαχθεί του υπολοίπου και να εξαιρεθεί η κύρια κατοικία της από τη ρευστοποίηση. Η κρινόμενη αίτηση, η οποία κατατέθηκε εντός της εξάμηνης προθεσμίας του άρθρου 2 του Ν 3869/2010 και έχει νομότυπα και εμπρόθεσμα (άρθρο 5 του ίδιου Νόμου) επιδοθεί στους ανωτέρω πιστωτές (άρθρο 5 του Ν. 3869/2010, 748 παρ. 2 ΚΠολΔ), αρμόδια και παραδεκτά εισάγεται προς συζήτηση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, στη περιφέρεια του οποίου κατοικεί η αιτούσα, κατά τη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας των άρθρων 741 επ. ΚΠολΔ (άρθρο 3 Ν.3 869/2010), καθόσον τηρήθηκε η προδικασία του εξωδικαστικού συμβιβασμού με τη διαμεσολάβηση προσώπου απ` αυτά που έχουν σχετική εξουσία από το νόμο (βλ. άρθρο 2 ν. 3869/ 2010), ο οποίος απέτυχε και δεν εκκρεμεί άλλη αίτηση της ίδιας για ρύθμιση των χρεών της στο Δικαστήριο αυτό ή άλλο Ειρηνοδικείο της χώρας, ούτε έχει απορριφθεί προγενέστερη αίτηση της για ουσιαστικούς λόγους, όπως διαπιστώθηκε αυτεπάγγελτα από το Δικαστήριο στα τηρούμενα, κατά τη διάταξη του άρθρου 13 παρ.2 του ίδιου Νόμου, αρχεία (σχετ 94/2011 βεβαίωση Γραμματείας του Δικαστηρίου τούτου). Είναι ορισμένη, καθόσον περιέχει κατάσταση της περιουσίας της αιτούσας, των εισοδημάτων της, των πιστωτών της και των απαιτήσεων τους κατά κεφάλαιο, τόκους και έξοδα και σχέδιο διευθέτησης των οφειλών της κατά τη διάταξη του άρθρου 2 παρ. 1 του Ν.3869/2010 (Κρητικός, ρύθμιση Ν. 3869/2010 σελ.64 και Ε. Κιουπτσίδου Αρμεν./64-Ανάτυπο σελ.1477) και ουδέν άλλο στοιχείο απαιτείται για τη πληρότητα της. Ο ισχυρισμός των καθ` ων πιστωτών, ότι η αίτηση είναι απαράδεκτη και μη νόμιμη, λόγω μη τήρησης προδικασίας, διότι δεν τους επιδόθηκε εντός μηνός από την υποβολή της, κατά τη διάταξη του άρθρου 5 παρ. 1 του Ν.3869/2010, κατάσταση της υπάρχουσας περιουσίας και των εισοδημάτων της αιτούσας και σχέδιο διευθέτησης των οφειλών της, είναι απορριπτέος καθόσον αυτοί έλαβαν γνώση των ως άνω στοιχείων, που, όπως ήδη εκτέθηκε, εμπεριέχονται στη κρινόμενη, η οποία τους επιδόθηκε. Εξάλλου ήδη το εν λόγω θέμα λύθηκε με την τροποποίηση της ως άνω διάταξης με το άρθρο 85 του Ν.3996/2011. Συνεπώς η κρινόμενη, η οποία είναι νόμιμη στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 1, 4, 6 παρ. 3, 8, 9, 10, 11 του Ν. 3869/2010 πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα.

Από την ένορκη κατάθεση της μάρτυρος-κόρης της αιτούσας, που περιλαμβάνεται στα ταυτάριθμα με τη παρούσα πρακτικά και του συνόλου των εγγράφων, που προσκομίζονται με επίκληση από τους διαδίκους (άρθρο 5 του Ν. 3869/2010, 748 παρ. 2 ΚΠολΔ), μεταξύ των οποίων και οι υποβληθείσες παρατηρήσεις των πιστωτών (άρθρο 5 του Ν. 3869/2010), αποδείχθηκαν, κατά την κρίση του Δικαστηρίου, τα ακόλουθα: Η αιτούσα είναι 55 ετών διαζευγμένη μητέρα ενός ενηλίκου τέκνου, με τη διατροφή του οποίου δεν βαρύνεται και μέχρι τον Ιούλιο του έτους 2011 φιλοξενείτο από τη κόρη της και αργότερα τη συνταξιούχο μητέρα της προκειμένου να συντηρείται με το μίσθωμα, ποσού 350 ευρώ, που εισέπραττε από την εκμίσθωση του διαμερίσματος που κατωτέρω εξειδικεύεται, του οποίου έχει την επικαρπία και εισπράττοντας μίσθωμα ποσού 350 ευρώ, ήδη δε από τον ως άνω χρόνο (Ιούλιος 2011) κατοικεί η ίδια στο ανωτέρω διαμέρισμα της. Μέχρι τις 10.8.2010, οπότε προέβη σε δήλωση διακοπής εργασιών (σχετ. από 17.8.2010 δήλωση της ενώπιον της Δ.Ο.Υ Θηβών), η αιτούσα είχε εμπορική ιδιότητα (λιανική πώληση ετοίμων γυναικείων ενδυμάτων επί της οδού ...........................στη Θήβα) και συνεπώς πτωχευτική ικανότητα, αλλά ουδέποτε μέχρι τότε έπαυσε τις πληρωμές της, εξυπηρετώντας τα δάνεια, που είχε συνάψει, προγενέστερα του έτους από τη κατάθεση της κρινόμενης, με τους κατωτέρω αναφερόμενους πιστωτές της. Τον Οκτώβριο του έτους 2010, καθόσον δεν αμφισβητείται από τις καθ` ων -πιστώτριες, η αιτούσα βρέθηκε σε αδυναμία εξυπηρέτησης των οφειλών της ώστε πληρούνται οι προϋποθέσεις υπαγωγής της στις διατάξεις του Ν.3869/2010, αφού ήδη είχε απωλέσει την εμπορική ιδιότητα. Από την ως άνω διακοπή των εργασιών της η αιτούσα είναι άνεργη χωρίς να δικαιούται επίδομα ανεργίας (σχετ. από 25.11.2010 ταυτότητα Ο.Α.Ε.Δ.) και χωρίς να λαμβάνει σύνταξη, ενώ έχει προβεί σε ρύθμιση της οφειλής της, ποσού 10.078,49 ευρώ περίπου, προς τον μέχρι πρότινος ασφαλιστικό της φορέα, Ο.Α.Ε.Ε, καταβάλλοντας το ποσόν των 150 ευρώ ανά δίμηνο μέχρι τις 31.12.2012, οπότε ισχύει η ως άνω ρύθμιση (σχετ. από 21.6.2011 απόφαση υπαγωγής σε διακανονισμό). Σε χρόνο προγενέστερο του έτους από την κατάθεση της κρινόμενης, καθόσον δεν αμφισβητείται, η αιτούσα είχε αναλάβει τα παρακάτω χρέη, τα οποία θεωρούνται, κατά πλάσμα του νόμου, με την κοινοποίηση της κρινόμενης αίτησης ληξιπρόθεσμα και υπολογίζονται με την τρέχουσα αξία τους κατά το χρόνο κοινοποιήσεως της αιτήσεως (βλ. Κρητικός «Ρύθμιση των οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων» σελ.98 επ.): 1. Από την πρώτη των καθ` ων- πιστωτών Τραπεζική Εταιρεία με την επωνυμία «........ .......................» την υπ` αρ........................πιστωτική κάρτα ................. με συνολική οφειλή ανερχόμενη στο ποσόν των 2.844,79 (2.818,73 ευρώ κεφάλαιο και 26,06 ευρώ τόκοι) ευρώ, την υπ` αρ. ............................. ......... με συνολική οφειλή ανερχόμενη στο ποσόν των 6.843,02 (6.764,52 ευρώ κεφάλαιο και 78,50 ευρώ τόκοι) ευρώ, την υπ` αρ.................πιστωτική κάρτα .................... με συνολική οφειλή ανερχόμενη στο ποσόν των 3.328,18 (3.259,06 κεφάλαιο και 69,12 ευρώ τόκοι) ευρώ και συνολικά στο ποσόν των 13.015,99 ευρώ, όπως οι ανωτέρω οφειλές εισφέρονται από την αιτούσα, με τη κρινόμενη, αφού η καθ` ης πιστώτρια δεν προσδιορίζει με το δικόγραφο των προτάσεων της, το ποσό της απαίτησης της κατά κεφάλαιο και τόκους κατά το χρόνο επίδοσης της κρινόμενης (17.5.2011) κατά τα οριζόμενα από τη διάταξη του άρθρου 6 παρ. 3 του Ν 3869/2010. 2. Από τη δεύτερη των καθ` ων -πιστωτών Τραπεζική Εταιρεία με την επωνυμία «...............ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ Α.Ε.» ένα καταναλωτικό δάνειο, με την υπ` αρ. ................σύμβαση, με συνολική οφειλή ανερχόμενη, στις 17.5.2011, χρόνο επίδοσης της κρινόμενης, στο ποσόν των 13.365,10 ευρώ, όπως προκύπτει από το δικόγραφο των προτάσεων της καθ` ης, χωρίς ανάλυση του ποσού κατά κεφάλαιο και τόκους. Ο ισχυρισμός της δεύτερης των καθ` ων ότι η παράλειψη της αιτούσας να συμπεριλάβει στη κρινόμενη και άλλες οφειλές της, που απορρέουν από τη χορήγηση δύο πιστωτικών καρτών συνιστά παραβίαση του καθήκοντος ειλικρινούς δηλώσεως ως και το αίτημα της να συμπεριληφθούν στη κρινόμενη οι ως άνω παραληφθείσες απαιτήσεις της θα πρέπει να απορριφθούν καθόσον αφενός τα πραγματικά περιστατικά που διαγράφονται από τη διάταξη του άρθρου 10 παρ. 1 του νόμου περί ειλικρινούς δηλώσεως είναι συγκεκριμένα και η ανωτέρω παράλειψη δεν εμπίπτει σ` αυτά, αφετέρου δε, κατά την κρατούσα ερμηνεία, ο αιτούμενος την υπαγωγή του στο Ν. 3869/2010, στην κατά το αρθρ. 4 παρ. 1 του ίδιου νόμου κατάσταση των πιστωτών του και των απαιτήσεων τους, έχει δικαίωμα να φέρει προς ρύθμιση επί μέρους χρέη του ίδιου πιστωτή και να αποκλείσει άλλα (Δ. Μακρή: Κατ` άρθρο ερμηνεία Ν. 3869/2010, Εκδοση Β`, σελ. 82, Ευδοξίας Κιουπτσίδου -Στρατουδάκη Η απόφαση διευθέτησης οφειλών κατά το Ν. 3869/2010, αντ. Κρητικός), 3. Από τη τρίτη των καθ` ων -πιστωτών Τραπεζική εταιρεία με την επωνυμία «.............................. Α.Ε.» ένα επαγγελματικό δάνειο, με την υπ` αρ. .......................σύμβαση, με συνολική οφειλή ανερχόμενη στο ποσόν των 14.532,49 (14.391,86 ευρώ κεφάλαιο και 133,13 ευρώ τόκοι) ευρώ, όπως αυτή εισφέρεται από την αιτούσα, με τη κρινόμενη, αφού η καθ` ης πιστώτρια δεν προσδιορίζει με το δικόγραφο των προτάσεων της, το ποσό της απαίτησης της κατά κεφάλαιο και τόκους κατά το χρόνο επίδοσης της κρινόμενης (17.5.2011) κατά τα οριζόμενα από τη διάταξη του άρθρου 6 παρ. 3 του Ν 3869/2010. Ο ισχυρισμός της τρίτης των καθ` ων, που προβάλλεται με προφορική δήλωση καταχωρημένη στα πρακτικά, χωρίς να αναλύεται περαιτέρω με το δικόγραφο των προτάσεων, που κατατέθηκε στις 31.10.2011, περί ιδίας υπαιτιότητας της αιτούσας, θα πρέπει να απορριφθεί προεχόντως ως αόριστος (262, 216 ΚΠολΔ) καθόσον ουδέν πραγματικό περιστατικό εισφέρεται προς θεμελίωση του πραγματικού του κανόνα δικαίου του άρθρου 330 ΑΚ. Το συνολικό ύψος των οφειλών της αιτούσας ανέρχεται στο ποσόν των 40.913,58 (13.015,99 ευρώ+13.365,10 ευρώ + 14.532,49 ευρώ) ευρώ. Η αιτούσα έχει περιέλθει σε μόνιμη και διαρκή αδυναμία να πληρώνει τις ληξιπρόθεσμες οφειλές της, η δε αδυναμία της αυτή, συνεκτιμώντας την ανυπαρξία εισοδημάτων της, την ανυπαίτια ανεργία της, αφού τεκμαίρεται η προσπάθεια της για την εξεύρεση ανάλογης εργασίας (άρθρο 8 παρ. 3 Ν 3869/2010), τη μηνιαία καταβολή ποσού 375 ευρώ για στεγαστικό δάνειο, που έχει λάβει ως συμπιστούχος με τη κόρη της από την τρίτη των καθ` ων, το οποίο εξυπηρετείται και για τη τήρηση της ρύθμισης της οφειλής της με το Ο.Α.Ε.Ε., την υλική στήριξη που της παρέχει η μητέρα της, που λαμβάνει σύνταξη 600 ευρώ μηνιαίως και το κόστος διαβίωσης της, δεν οφείλεται σε δόλο. Μοναδικό αξιόλογο περιουσιακό της στοιχείο, που μπορεί να τύχει εκμεταλλεύσεως και να αποφέρει κάποιο αξιόλογο τίμημα αποτελεί η επικαρπία διαμερίσματος του δευτέρου πάνω από το ισόγειο ορόφου τριώροφης οικοδομής, εμβαδού 99 τ.μ., κτισμένη επί οικοπέδου επιφανείας 389 τ.μ., κειμένου στη συνοικία Αγίων Θεοδώρων της πόλης των Θηβών στο.............επί της οδού .........................., αντικειμενικής αξίας 17.541,16 ευρώ (σχετ. εκκαθαριστικό σημείωμα Ε.Τ.ΑΚ. έτους 2009). Η εμπορική αξία της κατοικίας αυτής εκτιμάται σε 40.000 ευρώ, λαμβανομένων υπόψη του χρόνου κατασκευής, της περιοχής στην οποία βρίσκεται, του εμβαδού της, της αντικειμενικής της αξίας και των συνθηκών, που επικρατούν σήμερα στην αγορά ακινήτων λόγω της δυσμενούς οικονομικής συγκυρίας. Η κατοικία αυτή αποτελεί την κύρια κατοικία της αιτούσας και η αξία της δεν υπερβαίνει το όριο του αφορολογήτου ποσού για διαζευγμένο με ένα παιδί, ως η αιτούσα, προσαυξημένο κατά 50%, όπως απαιτεί ο νόμος για την εξαίρεση της απ` την εκποίηση. Περαιτέρω, η αιτούσα έχει την επικαρπία μιας οριζόντιας κατ` έκταση (κάθετης) ιδιοκτησίας με τον αριθμό 4, επιφανείας 118,38 τ.μ., με ποσοστό συνιδιοκτησίας 182/1000 στο όλο οικόπεδο επιφανείας 650,42 τ.μ., ευρισκόμενο επί της οδού ................., αντικειμενικής αξίας 4.522,12 ευρώ (σχετ. εκκαθαριστικό σημείωμα Ε.Τ.Α.Κ. έτους 2009), την επικαρπία, κατά ποσοστό 35%, μιας οριζόντιας κατ` έκταση (κάθετης) ιδιοκτησίας με αριθμό 5, επιφανείας 33,82 τ.μ., με ποσοστό συνιδιοκτησίας 52/1000 στο όλο οικόπεδο, επιφανείας 650,42 τ.μ., επί της ίδιας ως άνω οδού, αντικειμενικής αξίας 452,17 ευρώ (σχετ. εκκαθαριστικό σημείωμα Ε.Τ.ΑΚ. έτους 2009) και τη συνιδιοκτησία, κατά ποσοστό 30% εξ` αδιαιρέτου του υπ` αρ. .............επιβατηγού οχήματος εργοστασίου ..........., τύπου ΚΑ, 1300 cc, μοντέλο έτους 2001, η εμπορική αξία του οποίου, εκτιμάται σε 1.000 ευρώ. Η επικαρπία των ως άνω ακινήτων και η συνιδιοκτησία του ανωτέρω οχήματος, ενόψει της εμπορικής τους αξίας αλλά και των δυσμενών συνθηκών που επικρατούν στην αγορά δεν κρίνονται πρόσφορα προς εκμετάλλευση ή ρευστοποίηση, συνυπολογιζομένων και των δαπανών της διαδικασίας (αμοιβή εκκαθαριστή, έξοδα δημοσιεύσεων κλπ), γι` αυτό και δεν θα πρέπει να διαταχθεί η κατ` άρθρο 9 παρ. 1 ν. 3869/10 εκποίηση τους. Με βάση τα ανωτέρω συντρέχουν στο πρόσωπο της αιτούσας οι προϋποθέσεις για την υπαγωγή της στη ρύθμιση του Ν. 3869/10 και ειδικότερα αυτή των άρθρων 8 παρ. 2 και 9 παρ. 2. Συνεπώς η ρύθμιση των χρεών της θα γίνει κατά πρώτο λόγο με μηνιαίες καταβολές απευθείας στους πιο πάνω πιστωτές από τα εισοδήματα της επί τετραετία, που θα αρχίζουν αμέσως από την κοινοποίηση προς αυτή της απόφασης, από τις οποίες οι πιστωτές της θα ικανοποιηθούν συμμέτρως (αρθ. 8 παρ. 2 ν.3869/10). Όσον αφορά το ειδικότερο περιεχόμενο της ρύθμισης αυτής, το προς διάθεση ποσό στους πιστωτές της, λαμβανομένων υπόψη του μηδενικού εισοδήματος της, των βασικών προσωπικών και οικογενειακών της αναγκών, που καλύπτονται με τη στήριξη της μητέρας της και της κόρης της αλλά και της ηλικίας της, ανέρχεται σε 200 ευρώ το μήνα, ποσό το οποίο προτείνει η ίδια τόσο με το σχέδιο διευθέτησης όσο και με το δικόγραφο των προτάσεων της. Το συνολικό ποσό των οφειλών της αιτούσας, όπως ήδη εκτέθηκε ανέρχεται στο ποσόν των 40.913,58, το οποίο αναλύεται σε 13.015,99 ευρώ προς την «.................», 13.365,10 ευρώ προς την «................................ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ Α.Ε.» και 14.532,49 ευρώ προς την ......................... ......... A.E.». Στη πρώτη των καθ` ων αναλογεί το ποσόν των 63,63 ευρώ, στη δεύτερη το ποσόν των 65,33 ευρώ και στη τρίτη εξ αυτών το ποσόν των 71,04 ευρώ. Μετά την ολοκλήρωση των καταβολών αυτών, κατά το τέλος της τετραετίας, η πρώτη πιστώτρια θα έχει λάβει το ποσόν των 3.054,24 ευρώ, απομένοντος υπολοίπου ποσού 9.961,75 ευρώ, η δεύτερη το ποσόν των 3.153,84 ευρώ, απομένοντος υπολοίπου ποσού 10.211,26 ευρώ και η τρίτη το ποσόν των 3.409,92, απομένοντος υπολοίπου ποσού 11.122,08 ευρώ και συνολικά ανεξόφλητο υπόλοιπο ποσού 31.295,09 ευρώ. Η παραπάνω πρώτη ρύθμιση θα πρέπει να συνδυαστεί με αυτή της διάταξης του άρθρου 9 παρ. 2 ν. 3869/10 καθόσον με τις καταβολές επί 4ετία της πρώτης ρύθμισης δεν επέρχεται πλήρης εξόφληση των απαιτήσεων των πιστωτών της αιτούσας και θα πρέπει να οριστούν μηνιαίες καταβολές για τη διάσωση της κύριας κατοικίας της, για την οποία θα πρέπει να καταβάλει το 85% της εμπορικής της αξίας, δηλαδή το ποσό των 34.000 ευρώ (40.000 ευρώ εμπορική αξία χ 85%). Η αποπληρωμή του ποσού αυτού θα γίνει εντόκως, χωρίς ανατοκισμό με το μέσο επιτόκιο στεγαστικού δανείου με κυμαινόμενο επιτόκιο, που θα ισχύει κατά το χρόνο της αποπληρωμής, σύμφωνα με το στατιστικό δελτίο της Τράπεζα της Ελλάδος αναπροσαρμοζόμενο με επιτόκιο αναφοράς αυτό των Πράξεων Κύριας Αναχρηματοδότησης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, αρχής γινομένης τρία χρόνια μετά τη δημοσίευση της παρούσας, ο δε χρόνος εξόφλησης του πρέπει να οριστεί σε 16 χρόνια, λαμβανομένης υπόψη της ηλικίας της αιτούσας, του συνόλου των χρεών και της διάρκειας των είκοσι ετών που η ίδια αιτείται. Από τις καταβολές αυτές για τη διάσωση της κύριας κατοικίας της αιτούσας θα ικανοποιηθούν συμμέτρως οι απαιτήσεις των ανωτέρω πιστωτριών, οι οποίες δεν είναι εμπραγμάτως ασφαλισμένες και συνεπώς δεν συντρέχει περίπτωση προνομιακής ικανοποίησης. Άλλωστε, η υποχρέωση του αιτούντος για καταβολή του 85% της αξίας της κατοικίας της προκειμένου να τη διασώσει, προκύπτει σαφώς από τη διάταξη του αρθρ. 9 παρ. 2 του Ν 3869/10, η οποία εισάγει μεν ευνοϊκή ρύθμιση υπέρ του οφειλέτη, αφού του παρέχει τη δυνατότητα εξαίρεσης της κύριας κατοικίας του από την εκποίηση, -που μπορούσε να διαταχθεί από το Δικαστήριο, κατά τη διάταξη της παρ. 1 του ίδιου άρθρου, δοθέντος ότι αποτελεί ρευστοποιήσιμο περιουσιακό,- πλην όμως του επιβάλλει, προκειμένου να επιτύχει την εξαίρεση, την πρόσθετη υποχρέωση να καταβάλει ποσοστό 85% της εμπορικής της αξίας. Έτσι με βάση τη ρύθμιση αυτή το Δικαστήριο καλείται να προβεί ουσιαστικά σε αναδιάρθρωση των υπολοίπων των χρεών του οφειλέτη, που δεν θα ικανοποιηθούν από τις καταβολές επί 4ετία του αρθρ. 8 παρ. 2 προς όλους τους πιστωτές του, επιβάλλοντας σ` αυτόν την εξυπηρέτηση ενός πρόσθετου χρέους, που αποτελείται από το σύνολο των υπολοίπων των χρεών του. Διαφορετική ερμηνεία της διάταξης αυτής, σύμφωνα με την οποία εναπόκειται στην κρίση του Δικαστηρίου το ποσό που θα οριστεί για τη διάσωση της κατοικίας με ανώτατο όριο το 85% της εμπορικής της αξίας της, δεν μπορεί να βρει έρεισμα ούτε στη γραμματική διατύπωση της διάταξης, αφού η φράση «μέχρι συνολικό ποσό που ανέρχεται στο ογδόντα πέντε τοις εκατό...» αναφέρεται όχι σε δυνατότητα του Δικαστηρίου να προσδιορίσει το ποσοστό, αλλά στο ανώτατο όριο της πρόσθετης αυτής επιβάρυνσης του οφειλέτη, με την έννοια ότι εφόσον το ύψος της οφειλής του είναι μικρότερο του 85% της εμπορικής αξίας της κατοικίας θα καταβάλει ολόκληρο το ποσό της, εφόσον δε είναι μεγαλύτερη θα απαλλαγεί του πέραν του 85% ποσού της. Με βάση λοιπόν τη ρύθμιση του άρθρου 9 παρ. 2 εφόσον μεν τα υπόλοιπα των χρεών του οφειλέτη μετά τις καταβολές της ρύθμισης του αρθρ. 8 παρ. 2 υπερβαίνουν το ποσό του 85% της εμπορικής αξίας της κατοικίας του, το Δικαστήριο θα προβείι σε ρύθμιση επιβάλλοντας του πρόσθετο χρέος για την εξόφληση των οφειλών του αυτών ίσο με το ποσό αυτό του 85%, απαλλασσόμενου του υπολοίπου των χρεών με την τήρηση της ρύθμισης. Εφόσον δε τα υπόλοιπα των χρεών του είναι μικρότερα του 85% θα υποχρεωθεί σε καταβολές μέχρι την εξάντληση του ποσού αυτού. Μετά τις καταβολές επί τετραετία, το υπόλοιπο των οφειλών της αιτούσας ανέρχεται στο ποσόν των 31.295,09 ευρώ, που αναλύεται σε 9.961,75 ευρώ, για τη πρώτη των πιστωτών, σε 10. 211,26 ευρώ για τη δεύτερη και σε ποσόν 11.122,08 για τη τρίτη των πιστωτών, που θα ικανοποιηθούν συμμέτρως μέχρι το ανωτέρω οφειλόμενο ποσόν των 31.295,09 ευρώ, που είναι μικρότερο του 85% (34.000) της εμπορικής αξίας της κατοικίας της. Συνεπώς οι ως άνω απαιτήσεις των πιστωτριών θα ικανοποιηθούν συμμέτρως με μηνιαίες καταβολές, ποσού 162,99 ευρώ, επί 192 μήνες, που θα αρχίσουν μετά τη πάροδο τριετίας από τη δημοσίευση της παρούσας. Κατόπιν αυτών, η κρινόμενη θα πρέπει να γίνει δεκτή ως ουσιαστικά βάσιμη και να ρυθμιστούν τα χρέη της αιτούσας, εξαιρουμένης της εκποίησης της κύριας κατοικίας της, σύμφωνα με όσα ειδικότερα ορίζονται στο διατακτικό. Δικαστική δαπάνη δεν επιδικάζεται σύμφωνα με το άρθρο 8 παρ.6 του ν.3869/2010.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων. ΔΕΧΕΤΑΙ την αίτηση. ΡΥΘΜΙΖΕΙ τα χρέη της αιτούσας με μηνιαίες καταβολές επί μια τετραετία, οι οποίες θα αρχίσουν τη πρώτη ημέρα εκάστου μηνός, αρχής γινομένης τον πρώτο μήνα μετά την κοινοποίηση προς αυτήν της παρούσας, ποσού 63,63 ευρώ στη Τράπεζα με την επωνυμία «...................», ποσού 65,33 ευρώ στη Τράπεζα με την επωνυμία «..........................ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ Α.Ε.» και ποσού 71,04 ευρώ στη Τράπεζα με την επωνυμία «.....................A.E.». ΕΞΑΙΡΕΙ της εκποίησης τη κύρια κατοικία της αιτούσας και συγκεκριμένα την επικαρπία διαμερίσματος του δευτέρου πάνω από το ισόγειο ορόφου τριώροφης οικοδομής, εμβαδού 99 τ.μ., επί οικοπέδου επιφανείας 389 τ.μ., κειμένου στη συνοικία Αγίων Θεοδώρων της πόλης των Θηβών στο Ο.Τ. 150, επί της οδού ........................αρ............... ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ στην αιτούσα την υποχρέωση να καταβάλλει μηνιαίως, για τη διάσωση της κατοικίας της, επί 16 έτη το ποσόν των 51,88 ευρώ στη πρώτη των πιστωτών, το ποσόν των 53,18 ευρώ στη δεύτερη και το ποσόν των ποσόν 57,93 ευρώ στη τρίτη των πιστωτών. Η καταβολή των μηνιαίων αυτών δόσεων θα ξεκινήσει την πρώτη ημέρα του πρώτου μήνα τρία χρόνια μετά τη δημοσίευση της παρούσας και θα γίνει χωρίς ανατοκισμό με το μέσο επιτόκιο στεγαστικού δανείου με κυμαινόμενο επιτόκιο, που θα ισχύει κατά το χρόνο της αποπληρωμής, σύμφωνα με το στατιστικό δελτίο της Τράπεζα της Ελλάδος, αναπροσαρμοζόμενο με επιτόκιο αναφοράς αυτό των Πράξεων Κύριας Αναχρηματοδότησης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.

πηγή: http://lawdb.intrasoftnet.com/nomos

Δικηγορικό Γραφείο "Δημήτριος Χ. Καραγιάννης", Θεσσαλονίκη - Αθήνα