Υπερχρεωμένα νοικοκυριά (νόμος 3869/2010, νόμος Κατσέλη) - Υπάγονται σε ρύθμιση οφειλές από δάνεια που χορήγησε το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων (Ειρηνοδικείο Θεσσαλονίκης, αριθμός απόφασης 6958/2011)

Περίληψη: Υπερχρεωμένα φυσικά πρόσωπα. Καθεστώς του ν. 3869/2010. Περιεχόμενο της αίτησης. Πρέπει να αναφέρονται και οι οφειλές προς το ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων (έστω και αν βρίσκονται σε ρύθμιση) (ν. 3867/2010). Τα ποσά αυτά που παρακρατούνται θα τύχουν ανάλογης μειώσεως.

[...] Ι. Σύμφωνα με την παρ. 1 του άρθρου 4 του Ν 3869/2010 για την έναρξη της διαδικασίας ρύθμισης των οφειλών και απαλλαγής απ` αυτές ο οφειλέτης καταθέτει αίτηση στη γραμματεία του αρμόδιου δικαστηρίου (Ειρηνοδικείου). Στην αίτηση πρέπει να διαλαμβάνεται κατάσταση με τα πλήρη ονόματα και τις διευθύνσεις των πιστωτών του οφειλέτη. Πρέπει να αναφέρονται όλοι οι πιστωτές του οφειλέτη και όχι ορισμένοι από αυτούς, όπως επίσης και όλα τα χρέη, ως προς τα οποία υπάρχει μόνιμη αδυναμία πληρωμής του οφειλέτη, και όχι ορισμένα από αυτά. Χρέη προς τον ίδιο πιστωτή από διαφορετική αιτία πρέπει να αναγράφονται χωριστά. Δεν επιτρέπεται στον οφειλέτη να κάνει επιλογή μεταξύ τους. Αυτό προκύπτει από τον συνδυασμό των παρ. 1-2 εδ. β` του άρθρου 4 του νόμου. Εφόσον η κατάσταση κατά την παρ. 1 του άρθρου 4 του νόμου, που πρέπει να υποβάλει ο οφειλέτης, πρέπει να περιέχει και την κατάσταση των πιστωτών του και εφόσον η υπεύθυνη δήλωση για την πληρότητα και ορθότητα των καταστάσεων του καταλαμβάνει τους πιστωτές (προδήλως όλους τους υπάρχοντες) προκύπτει εντεύθεν ότι στην κατάσταση πρέπει να αναφέρονται όλοι οι πιστωτές του οφειλέτη. Στην παραδοχή αυτή δεν είναι αντίθετη η ρύθμιση της παρ. 6 του άρθρου 4 του νόμου. Η τελευταία αναφέρεται στην περίπτωση που λησμονήθηκε να περιληφθεί στην κατάσταση κάποιο χρέος του οφειλέτη. Ωστόσο από αυτή δεν φαίνεται να ιδρύεται δικαίωμα του οφειλέτη να επιλέγει τα προς ρύθμιση χρέη και τους πιστωτές. Ο νόμος αναφέρεται σε μία καθολική ρύθμιση των χρεών του οφειλέτη. Τούτο προκύπτει από τη διατύπωση της παρ. 1 του άρθρου 4 του νόμου. Συγκεκριμένα ο νόμος ορίζει το υποχρεωτικό περιεχόμενο της αιτήσεως... Β) κατάσταση των πιστωτών του και των απαιτήσεων τους κατά κεφάλαιο, τόκους και έξοδα. Από την άλλη πλευρά με το εδ. β` της παρ. 2 του άρθρου 4 ο νόμος επιβάλλει την υποχρέωση του οφειλέτη να προσκομίσει υπεύθυνη δήλωση για την ορθότητα και την πληρότητα, μεταξύ άλλων, και της καταστάσεως του εδ. α` της παρ. 1 του άρθρου 4 του νόμου. Η πληρότητα αυτή προδήλως αναφέρεται στην καταχώρηση όλων των χρεών του και όλων των πιστωτών του (Α. Κρητικού, Ρύθμιση των οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων, έκδ. 2010, σελ. 66 και 67). Περαιτέρω στην παρ. 2 του άρθρου 1 του Ν 3869/2010 απαριθμούνται οι οφειλές στις οποίες δεν επιτρέπεται η προβλεπόμενη ρύθμιση από τον εν λόγω νόμο. Π. Σύμφωνα με το άρθρο 62 του Ν 2214/1994 για την εξυπηρέτηση και ασφάλεια των χορηγουμένων από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων τοκοχρεωλυτικών δανείων για την απόκτηση πρώτης κατοικίας, προς τους δημοσίους υπαλλήλους ... κάθε δανειζόμενος υποχρεούται να εκχωρεί υπέρ του δανειστού μέχρι τα 6/10 όλων γενικά των τακτικών μηνιαίων απολαβών του (μισθός, επιδόματα κ.λπ.). Επίσης σύμφωνα με το άρθρο 62 του ΠΔ 422/1981 περί Μετοχικού Ταμείου Πολιτικών Υπαλλήλων ΜΤΠΥ μεταξύ άλλων προβλέπεται ότι ο τρόπος καταβολής των χορηγούμενων δανείων ως και πάσα άλλη λεπτομέρεια επιφυλασσομένης της ισχύος της διατάξεως του άρθρου 1 παρ. 2 του ΝΔ 2999/1954 «περί τροποποιήσεως και συμπληρώσεως του ΑΝ 1611/1950 κ.λπ.» ορίζονται διά του προς τούτο συντασσομένου κανονισμού υπό του Διοικητικού Συμβουλίου του Μετοχικού Ταμείου, κυρουμένου διά διατάγματος, προτάσει του Υπουργού των Οικονομικών εκδιδομένου. Ο εν λόγω κανονισμός δεν έχει εκδοθεί μέχρι σήμερα. Τέλος σύμφωνα με το άρθρο 16 του Ν 3586/2007 προβλέπεται η χορήγηση προσωπικών δανείων εκτάκτων αναγκών, από τους φορείς κοινωνικής ασφάλισης (ΙΚΑ), στους οποίους συμπεριλαμβάνεται και το ΤΕΑΔΥ, στους υπαλλήλους του φορέα με τον όρο, μεταξύ των άλλων, της εξόφλησης αυτού σε τριάντα έξι (36) το πολύ ίσες μηνιαίες δόσεις που αρχίζουν από τον επόμενο της χορηγήσεως τους, μήνα.

Από τις προδιαληφθείσες σκέψεις και διατάξεις δεν προκύπτει ότι δεν δύνανται να συμπεριληφθούν στην προβλεπόμενη ρύθμιση του άρθρου 1 παρ. 1 του Ν 3869/2010 οφειλές προς τα αναφερόμενα ταμεία στη νομική σκέψη με αριθμό Π. Τούτο δε διότι ως προς το πρώτο -Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων η εν λόγω προαναφερόμενη διάταξη καθορίζει απλώς τον τρόπο καταβολής της τοκοχρεολυτικής δόσεως, η οποία γίνεται με νόμιμη εκχώρηση προς αυτό (ταμείο) από τον οφειλέτη ενός ποσοστού του μισθού του. Η εν λόγω δε εκχώρηση με τη ρύθμιση του Ν 3869/2010 θα εξακολουθεί να ισχύει και απλώς θα μεταβάλλεται το ποσοστό του μισθού που θα παρακρατείται, το οποίο προφανώς θα βρίσκεται εντός του νομίμου ποσοστού των 6/10, καθότι ο οφειλέτης ευρισκόμενος σε μόνιμη αδυναμία πληρωμής των ληξιπρόθεσμων οφειλών του, συμπεριλαμβανομένης και της εν λόγω οφειλής προς το ΤΠΚΔ, θα αιτείται και σε περίπτωση ευόδωσης της αίτησης, θα καθορίζεται ποσοστό μικρότερο των 6/10. Άλλωστε δικαίωμα ρύθμισης των οφειλών του παρέχεται στους δανειολήπτες του εν λόγω Ταμείου με το άρθρο 25 παρ. 6 του Ν 3867/2010 καθότι με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων, ύστερα από αίτηση του υπόχρεου, μπορούν να καθορίζονται όροι εξυπηρέτησης, επί μέρους συμφωνίες των δανειακών συμβάσεων και η διευθέτηση των τόκων υπερημερίας των μη κανονικά εξυπηρετούμενων οποιουδήποτε είδους δανειακών συμβάσεων, που έχει χορηγήσει προς φυσικά πρόσωπα το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων. Η εν λόγω δε ρύθμιση δεν αποκλείει τη ρύθμιση του Ν 3869/2010, καθότι κατά την πρώτη προβλέπεται μία ρύθμιση-εξυπηρέτηση των μελών του εν λόγω Ταμείου, ενώ στη τελευταία (Ν 3869/2010), πέραν του γεγονότος ότι μπορεί να αναφέρεται σε μία συνολική ρύθμιση όλων των πιστωτών, αυτή θα είναι απότοκος μιας δικαστικής κρίσης απεναντίας με την πρώτη που είναι απόφαση Διοικητικού Συμβουλίου. Ως προς δε το δεύτερο (ΜΤΠΥ) δεν καθορίζεται απ` το νόμο κάποια διαδικασία τυχόν παρακράτησης της τοκοχρεωλυτικής δόσης απ` αυτό (Ταμείο) από το μισθό του οφειλέτη, καθότι, όπως προαναφέρεται, δεν εκδόθηκε ο προβλεπόμενος κανονισμός. Τέλος και ως προς το τρίτο (ΤΕΑΔΥ) δεν προβλέπεται σύμφωνα με τα προεκτεθέντα κάποια διαδικασία προβλεπόμενη από το νόμο τυχόν παρακράτησης της τοκοχρεωλυτικής δόσης απ` αυτό (Ταμείο) από το μισθό του οφειλέτη, καθότι στο ισχύον νομικό καθεστώς δεν υπάρχει σχετική πρόβλεψη, και σε περίπτωση παρακράτησης, αυτή θα αποτελεί προφανώς αντικείμενο της σύμβασης μεταξύ αυτού και του οφειλέτη. Επιπροσθέτως δε οι οφειλές προς τα παραπάνω ταμεία δεν συμπεριλήφθηκαν στις προβλεπόμενες εξαιρέσεις της παρ. 2 του άρθρου 1 του Ν 3869/2010, όπου η απαρίθμηση είναι περιοριστική και συνεπώς, εάν ο νομοθέτης ήθελε να τις συμπεριλάβει, θα το έπραττε. Τέλος όσον αφορά την προβλεπόμενη στην παρ. 6 του άρθρου 4 του Ν 3869/2010 περίπτωση κατά την οποία αν δεν συμπεριληφθεί στην κατάσταση της παρ. 1 του άρθρου 1 πιστωτής, η απαίτηση του δεν επηρεάζεται από την πορεία της διαδικασίας που αρχίζει με την υποβολή της αίτησης που προβλέπεται στην παρ. 1 του άρθρου 1 καλύπτει μεν την περίπτωση που λησμονήθηκε να συμπεριληφθεί κάποιος πιστωτής ή κάποιο χρέος του οφειλέτη, όπως προαναφέρεται στη μείζονα νομική σκέψη με αριθμό Ι, αλλά επί πλέον ο εν λόγω πιστωτής ή το εν λόγω χρέος δεν πρέπει να εξυπηρετείται από τα εισοδήματα του οφειλέτη, και η εν λόγω εξυπηρέτηση να θεωρείται ως δεδομένη στην εν λόγω ρύθμιση π.χ. με τη μορφή της παρακράτησης μισθού, η οποία θα συνεχίζεται κατά τη διάρκεια της ρύθμισης, καθότι έτσι θα παραβιάζονταν η αρχή της καθολικότητας με αποτέλεσμα, σε περίπτωση πολλών πιστωτών, να μειώνεται μέχρι εκμηδενισμού η δυνατότητα καταβολής στους τελευταίους. Α) Στη προκειμένη περίπτωση η αιτούσα με την με αρ. καταθ. 1612/2011 αίτηση της και τα συνοδεύοντα αυτή έγγραφα, σύμφωνα με την παρ. 4 του άρθρου 4 του Ν 3869/2010, επικαλούμενη έλλειψη πτωχευτικής ικανότητας και μόνιμη αδυναμία πληρωμής των ληξιπρόθεσμων χρηματικών οφειλών της ισχυρίζεται, ότι δεν έχει κανένα περιουσιακό στοιχείο παρά μόνο ένα αυτοκίνητο και για την αποπληρωμή του τιμύηματος αγοράς αυτού καταβάλλει μηνιαία στην ............................ το ποσό των 255,20 ευρώ μηνιαία και το οποίο θα καταβάλει μέχρι το 10ο μήνα του 2012. Είναι δημόσιος υπάλληλος και οι μηνιαίες καθαρές απολαβές της ανέρχονται στο ποσό των 700,18 ευρώ, καθότι παρακρατείται από το μισθό της ποσό 147,46 ευρώ από το ΜΤΠΥ, ποσό 125,48 από το ΤΕΑΔΥ, ποσό 225,80 από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων και επίσης ποσό 113,77 από το ίδιο ταμείο. Ο σύζυγος της είναι δημόσιος υπάλληλος και αποκερδαίνει μηνιαία το ποσό των 809,15 ευρώ και έχουν δύο ανήλικα τέκνα 16 και 13 ετών. Οι ληξιπρόθεσμες οφειλές της ανέρχονται προς την ........................... στο ποσό των 47.389,57 ευρώ, προς το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο στο ποσό των 7.259,37 ευρώ, προς τη ....... Τράπεζα στο ποσό των 16.289,12 ευρώ, προς την ....................... 43.136,82 ευρώ, προς της ...... 27.800,89 ευρώ, προς την ..................... 8.106,88, προς την ...........................13.441,465, προς την ............ 29.118,50 ευρώ, προς την ...................... 25.503,615 και 660,410 και προς την ................ 13.282,81 ευρώ. Με βάση τα παραπάνω ζητάει τη ρύθμιση του χρέους της, σύμφωνα με το σχέδιο διευθέτησης που υποβάλει και αφού ληφθεί υπόψη η περιουσιακή και οικογενειακή της κατάσταση με σκοπό την απαλλαγή απ` αυτά. Η εν λόγω αίτηση είναι απορριπτέα ως απαράδεκτη, πέραν της αοριστίας καθότι δεν εκτίθενται σ` αυτή με λεπτομέρεια οι απαιτήσεις των πιστωτών κατά κεφάλαιο, τόκους και έξοδα και από ποιες συμβάσεις προέρχονται αυτές διότι, σύμφωνα με τα προδιαληφθέντα εκτενώς στις μείζονες νομικές σκέψεις η αιτούσα δεν συμπεριλαμβάνει στη ρύθμιση και τις οφειλές της προς το ΜΤΠΥ (Μετοχικό Ταμείο Πολιτικών Υπαλλήλων), προς το ΤΕΑΔΥ (Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης Δημοσίων Υπαλλήλων) και προς το ΤΠΚΔ (Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων). Τέλος δε διευκρινίζει ότι εάν το χρέος που καταβάλει μηνιαία προς την ....................... και ανέρχεται στο ποσό των 255,20 ευρώ συμπεριλαμβάνεται στο χρέος της προς την ίδια Τράπεζα το οποίο ανέρχεται στις 27.800,89 ευρώ. Β) Ο αιτών με την με αρ. καταθ. 1613/2011 αίτηση του και τα συνοδεύοντα αυτή έγγραφα, σύμφωνα με την παρ. 4 του άρθρου 4 του Ν 3869/2010, επικαλούμενος έλλειψη πτωχευτικής ικανότητας και μόνιμη αδυναμία πληρωμής των ληξιπρόθεσμων χρηματικών οφειλών του, ισχυρίζεται ότι δεν έχει κανένα ακίνητο. Είναι δημόσιος υπάλληλος και οι μηνιαίες καθαρές απολαβές του ανέρχονται στο ποσό των 809,15 ευρώ, καθότι παρακρατείται από το μισθό του ποσό 176,95 ευρώ από το ΜΤΠΥ, ποσό 134,33 ευρώ από το ΤΕΑΔΥ, ποσό 225,80 ευρώ από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων και ποσό 113,77 ευρώ από το ίδιο ταμείο. Η σύζυγος του είναι δημόσιος υπάλληλος και αποκερδαίνει μηνιαία το ποσό των 766,85 ευρώ και έχουν δύο ανήλικα τέκνα 16 και 13 ετών. Οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του ανέχονται προς την ............. ΤΡΑΠΕΖΑ στο ποσό των 43.998,35 ευρώ, προς το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο στο ποσό των 8.825,13 ευρώ, προς τη .................... στο ποσό των 18.965,51 ευρώ, προς την .................... 29.620,74 ευρώ, προς την ............... 37.929,49 ευρώ, προς την ......................... 5.994,68 ευρώ, προς την .........ΤΡΑΠΕΖΑ 13.441,465 ευρώ, προς την ..................... 29.118,50 ευρώ, προς την .................................... 25.503,615 ευρώ και επίσης προς την ΤΡΑΠΕΖΑ ................ το ποσό των 1.546,23 ευρώ. Με βάση τα παραπάνω ζητάει τη ρύθμιση του χρέους του, σύμφωνα με το σχέδιο διευθέτησης που υποβάλει και αφού ληφθεί υπόψη η περιουσιακή και οικογενειακή του κατάσταση με σκοπό την απαλλαγή απ` αυτά. Η εν λόγω αίτηση είναι απορριπτέα ως απαράδεκτη, πέραν της αοριστίας καθότι δεν εκτίθενται σ` αυτή με λεπτομέρεια οι απαιτήσεις των πιστωτών κατά κεφάλαιο, τόκους και έξοδα και από ποιες συμβάσεις προέρχονται αυτές, διότι, σύμφωνα με τα προδιαληφθέντα εκτενώς στις μείζονες νομικές σκέψεις ο αιτών δεν συμπεριλαμβάνει στη ρύθμιση και τις οφειλές του προς το ΜΤΠΥ (Μετοχικό Ταμείο Πολιτικών Υπαλλήλων), προς το ΤΕΑΔΥ (Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης Δημοσίων Υπαλλήλων) και προς το ΤΠΚΔ (Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων). Δικαστική δαπάνη δεν επιδικάζεται σύμφωνα με το άρθρο 8 παρ. 6 του Ν 3869/2010. Τέλος, εφόσον, δεν προβλέπεται δυνατότητα άσκησης ανακοπής ερημοδικίας κατά της απόφασης αυτής (άρθρο 14 του ίδιου νόμου) δεν ορίζεται σχετικό παράβολο. (Απορρίπτει τις αιτήσεις.)

πηγή: http://lawdb.intrasoftnet.com/nomos

Δικηγορικό Γραφείο "Δημήτριος Χ. Καραγιάννης", Θεσσαλονίκη - Αθήνα