Εργατικό ατύχημα και αποζημίωση (Νόμος 551/1915) - Έκταση αποζημιώσεως
Αρθρον 3. Η κατά το άρθρ. 1 αποζημίωσις: 1) "Εν περιπτώσει πλήρους διαρκούς ανικανότητος περιλαμβάνει εξ (6) ετών μισθούς και δεν είναι κατωτέρα (των πεντήκοντα πέντε χιλιάδων δραχμών), εάν δε το σύνολον των μισθών των εξ (6) ετών υπερβαίνη (τας εκατόν δέκα χιλιάδας δραχμάς), προστίθεται εις το ποσόν των εκατόν δέκα χιλιάδων το εν τέταρτον της τοιαύτης υπερβάσεως. 2. Εν περιπτώσει μερικής διαρκούς ανικανότητος περιλαμβάνει το εξαπλάσιον του ποσού καθ` ο ηλαττώθη ή δύναται να ελαττωθή το ετήσιον εκ μισθού εισόδημα του παθόντος, ουδέποτε δε είναι ολιγώτερον (των δραχμών δέκα εξ χιλιάδων πεντακοσίων). Επί ελαττώσεως δε υπερβαινούσης (τας πεντήκοντα πέντε χιλιάδας δραχμάς) προστίθεται εις το ποσόν των πεντήκοντα πέντε χιλιάδων το εν τέταρτον της τοιαύτης υπερβάσεως". 3. Εν περιπτώσει πλήρους προσκείρου ανικανότητος, μη παρατεινομένης πέρα των δύο ετών είναι ημερησία και ίση προς το ήμισυ του μισθού τον οποίον ελάμβανεν ο παθών κατά την ημέραν του ατυχήματος. Καταβάλλεται δε από της πέμπτης μετά το ατύχημα ημέρας ή από της ημέρας του ατυχήματος, προκειμένου περί ανικανότητος διαρκεσάσης πλέον των δέκα ημερών. Μετά την παρέλευσιν των δύο ετών η ανικανότης θεωρείται διαρκής και το καταβληθέν λόγω προσκαίρου ανικανότητος ποσόν εκπίπτεται εκ του ποσού της δια διαρκή ολικήν ανικανότητα, κατά τον παρόντα νόμον, προσηκούσης αποζημιώσεως. 4. Εν περιπτώσει μερικής προσκαίρου ανικανότητος, μη παρατεινομένης πέρα των δύο ετών είανι ημερησία και ίση προς το ήμισυ της ελαττώσεως την οποίαν εξ αυτής υφίσταται ή δύναται να υποστή ο μισθός ον ελάμβανεν ο παθών κατά την ημέραν του ατυχήματος, καταβάλλεται δε από της πέμπτης μετά το ατύχημα, ημέρας ή από της ημέρας του ατυχήματος, προκειμένου περί ανικανότητος ιδαρκεσάσης πέρα των δέκα ημερών. Μετά την παρέλευσιν των δύο ετών η ανικανότης θεωρείται ως διαρκής και το καταβληθέν λόγω προσκαίρου ανικανότητος ποσόν εκπίπτεται εκ του ποσού τη ςδια διαρκή μερικήν ανικανότητα, κατά τον παρόντα νομον, προσηκούσης αποζημιώσεως. 5. "Εν περιπτώσει θανάτου περιλαμβάνει πέντε ετών μισθούς, ουδέποτε δε ολιγώτερον (των εξήκοντα εξ χιλιάδων δραχμών). Εάν το σύνολον των μισθών των πέντε ετών υπερβαίνη (τας εκατόν δέκα χιλιάδες δραχμάς) προστίθεται εις το ποσόν των εκατόν δέκα χιλιάδων δραχμών το εν τέταρτον της τοιαύτης υπερβάσεως". ***Οι εντός " " περιπτ. 1, 2 και 5 ετροποποιήθησαν ως άνω υπό του άρθρ. 1 παρ. 2 του Ν.4705/1930 ***ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ:Σύμφωνα με το άρθρο μόνο του Ν.5241/1931: "1. Η διάταξις του άρθρ. 1 παρ. 2 του Ν. 4705 ερμηνεύεται ως έπεται: 2. Εν περιπτώσει μερικής διαρκούς ανικανότητος περιλαμβάνει το εξαπλάσιον του ποσού καθ` ο ηλαττώθη ή δύναται να ελαττωθή το ετήσιον εκ μισθού εισόδημα του παθόντος, ουδέποτε δε είναι ολιγώτερον (των δραχμών δέκα εξ χιλιάδων πεντακοσίων). Επί ελαττώσεως υπερβαινούσης μετά τον ως άνω πολλαπλασιασμόν επί εξ το ποσόν των 55 χιλιάδων δραχμών, η αποζημίωσις συνίσταται εις το ποσόν τούτο των 55 χιλιάδων δραχμών ηυξημένον διά του ενος τετάρτου του ποσού καθ` ο υπάρχει υπερβασις" ***ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ: Δια της υπ` αριθ.20240/1778 της 6/18 Μαρτ. 1968 (ΦΕΚ Β` 134) αποφ. Υπ. Οικον., Δημ. Εργων, Συγκοινωνιών, Εμπορ. Ναυτιλίας και Εργασίας τα υπό του ως άνω αρθρ. 1 Ν.4705/1930 προβλεπόμενα κατώτατα και ανώτατα όρια εφ` άπαξ αποζημιώσεως εργατικών ατυχημάτων ορίζονται εις δραχ. (15.000) και (60.000) αντιστοίχως. Τα ανωτέρω εντος () ποσά ωρίσθησαν εις 30.000 και 100.000 αντιστοίχως, δια της υπ` αριθ. 15231/873 της 3/9 Απρ. 1974 (ΦΕΚ Β` 402) απόφ. Υπ. Οικον., Απασχ., Δημ. Εργων, Μεταφ. και Επικοιν. και Εμπορ. Ναυτιλίας. ***ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ:Σύμφωνα με την ΥΑ 12406 (ΦΕΚ Β` 884/19-8-1998) ισχύουν τα ακόλουθα: "Τροποποιούμε την αριθ. 15231/873/3.4.1974 απόφασή μας (ΦΕΚ 402/τ. Β/9.4 1974) και ορίζουμε τα προβλεπόμενα από το άρθρο 1 του Ν. 4705/ 1930 κατώτατα και ανώτατα όρια της εφάπαξ αποζημίωσης από εργατικά ατυχήματα σε τριακόσιες πενήντα χιλιάδες (350.000) δρχ. και ένα εκατομμύριο (1.000.000) δρχ. αντίστοιχα".
πηγή: http://lawdb.intrasoftnet.com
Δικηγορικό Γραφείο «Δημήτριος Χ. Καραγιάννης», Θεσσαλονίκη - Αθήνα