Συναινετικό διαζύγιο - Αρκεί η ελληνική ιθαγένεια ενός εκ των συζύγων για να αποκτήσουν τα ελληνικά δικαστήρια δικαιοδοσία (Μονομελές Πρωτοδικείο Ρόδου, αριθμός απόφασης 429/2010)

Περίληψη: Συναινετικό διαζύγιο. Δικαιοδοσία για γαμικές διαφορές. Αρκεί η ελληνική ιθαγένεια ενός εκ των συζύγων για να αποκτήσουν τα ελληνικά δικαστήρια δικαιοδοσία. Εφαρμοστέο δίκαιο.

[...] Σύμφωνα με το άρθρο 3 §1 του ΚΠολΔ, στην δικαιοδοσία των πολιτικών δικαστηρίων υπάγονται έλληνες και αλλοδαποί, εφόσον υπάρχει αρμοδιότητα ελληνικού δικαστηρίου. Επίσης, σύμφωνα με το άρθρο 612 § 1 του ΚΠολΔ, ορίζεται ότι τα Ελληνικά Δικαστήρια έχουν δικαιοδοσία να εκδικάζουν τις γαμικές διαφορές εκ του άρθρου 592 §1 ΚΠολΔ, αν ο ένας από τους συζύγους είναι Έλληνας και αν ακόμη δεν έχει ούτε κατοικία ή διαμονή στην Ελλάδα ή αν ήταν κατά την τέλεση του γάμου Ελληνας και απέβαλε λόγω του γάμου του την Ελληνική ιθαγένεια (βλ. ΕφΑθ 8047/1990 Δνη 1992.173, ΕφΑθ 5757/1980 ΑρχΝ 1981.43-44,). Τέλος, κατά το άρθρο 16 του ΑΚ, το διαζύγιο και ο δικαστικός χωρισμός ρυθμίζονται από το δίκαιο που διέπει τις προσωπικές σχέσεις των συζύγων κατά την έναρξη της διαδικασίας του διαζυγίου ή του χωρισμού, κατά δε το άρθρο 14 του ιδίου κώδικα, οι προσωπικές σχέσεις των συζύγων ρυθμίζονται κατά σειρά: 1) από το δίκαιο της τελευταίας κατά την διάρκεια του γάμου κοινής ιθαγένειας, εφόσον ο ένας τη διατηρεί, 2) από το δίκαιο της τελευταίας κατά την διάρκεια του γάμου συνήθους διαμονής τους και 3) από το δίκαιο προς το οποίο οι σύζυγοι συνδέονται στενότερα (ΕφΑθ 8047/1990 ό.π.). Οι αιτούντες σύζυγοι, εκ των οποίων η σύζυγος είναι υπήκοος Σλοβακίας (βλ. προσκομιζόμενο διαβατήριο), ζητούν με την κοινή αίτησή τους να λυθεί με συναινετικό διαζύγιο ο μεταξύ τους γάμος. Για την εκδίκαση της αίτησης αυτής υπάρχει δικαιοδοσία των Ελληνικών Δικαστηρίων, αφού ο αιτών έχει την ελληνική ιθαγένεια, εφαρμοστέο δε δίκαιο τυγχάνει το ελληνικό, σύμφωνα εξάλλου και με όσα προαναφέρθηκαν, αφού οι διάδικοι κατά την διάρκεια του γάμου τους δεν είχαν ποτέ κοινή ιθαγένεια, ώστε να τύχει εφαρμογής το δίκαιο της τελευταίας κοινής τους ιθαγένειας κατά την παράγραφο 1 του άρθρου 14 του ΑΚ, πλην όμως είχαν μετά τον γάμο τους και μέχρι την άσκηση της παρούσας ως κοινή και μόνιμη κατοικία τους το Παραδείσι Ρόδου. Η αίτηση δε αρμοδίως εισάγεται ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου (άρθρα 39, 740 ΚΠολΔ, 121 ΕισΝΑΚ), για να συζητηθεί κατά τη διαδικασία της εκουσίας δικαιοδοσίας (άρθρο 739 επ. ΚΠολΔ), και πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω κατ` ουσία. Από τα με αριθμ. 125/20.11.2009 πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης της 20ης Νοεμβρίου 2009 και τα ταυτάριθμα με την παρούσα απόφαση πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του Δικαστηρίου, καθώς και από τα προσκομιζόμενα έγγραφα αποδεικνύονται τα ακόλουθα περιστατικά: Οι αιτούντες τέλεσαν νόμιμο πολιτικό γάμο στις 14 Νοεμβρίου 2008 στο Δήμο Πεταλούδων Ρόδου (βλ. την υπ` αριθμ. 72/Ε/2008 ληξιαρχική πράξης γάμου του Ληξίαρχου Δήμου Πεταλούδων Ρόδου). Η κοινή αίτησή τους κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου στις 20.11.2009. Επομένως ο γάμος τους έχει διαρκέσει έναν και πλέον χρόνο πριν από την κατάθεση της ένδικης αίτησης. Σε δύο συνεδριάσεις, που έγιναν στις 20.11.2009 και στις 27.05.2010 και συνεπώς απέχουν μεταξύ τους κατά έξι τουλάχιστον μήνες και όχι πάντως πάνω από δύο χρόνια, οι αιτούντες δήλωσαν νομότυπα προς το Δικαστήριο ότι συμφωνούν να λυθεί ο γάμος τους με διαζύγιο. Από το μεταξύ τους γάμο δεν έχουν αποκτήσει τέκνα (βλ. το με αριθμ.πρωτ.3152/31.08.2009 πιστοποιητικό οικογενειακής κατάστασης του Δήμου Πεταλούδων). Πρέπει κατά συνέπεια να γίνει δεκτή η υπό κρίση αίτηση ως βάσιμη κατ` ουσία, όπως ορίζεται ειδικότερα στο διατακτικό της απόφασης.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ: ΔΕΧΕΤΑΙ την αίτηση. ΑΠΑΓΓΕΛΛΕΙ τη λύση του μεταξύ των αιτούντων γάμου, που τελέστηκε στις 14 Νοεμβρίου 2008 στο Δήμο Πεταλούδων Ρόδου.

πηγή: http://lawdb.intrasoftnet.com/nomos

Δημήτριος Χ. Καραγιάννης, Δικηγόρος, Θεσσαλονίκη - Αθήνα