Συναινετικό διαζύγιο - Συμφωνία των συζύγων για τη ρύθμιση της επιμέλειας και της επικοινωνίας των τέκνων - Δεν ισχύει η συμφωνία αυτή, αν ασκήθηκε ανταίτηση ασφαλιστικών από τον πατέρα (Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών, αριθμός απόφασης 6160/2010)
Περίληψη: Συναινετικό διαζύγιο. Υπαρξη ανηλίκων τέκνων. Συμφωνία των συζύγων για τη ρύθμιση της επιμέλειας και της επικοινωνίας των τέκνων. Επικύρωση της συμφωνίας αυτής από το δικαστήριο του συναινετικού. Προσωρινή ισχύς της συμβάσεως αυτής μέχρι την εκδίκαση της αγωγής κατ΄ αρ. 1513 ΑΚ. Δεν ισχύει η συμφωνία αυτή, αν ασκήθηκε ανταίτηση ασφαλιστικών από τον πατέρα.
[...] Σύμφωνα με το άρθρο 1441 § 3 ΑΚ, αν υπάρχουν ανήλικα τέκνα, για να εκδοθεί συναινετικό διαζύγιο πρέπει να προσκομίζεται έγγραφη συμφωνία των συζύγων, που να ρυθμίζει την επιμέλεια των τέκνων και την επικοινωνία με αυτά. Η συμφωνία επικυρώνεται από το δικαστήριο και ισχύει, ώσπου να εκδοθεί απόφαση για το θέμα αυτό, σύμφωνα με το άρθρο 1513 ΑΚ. Από την παραπάνω διάταξη συνάγεται ότι, η συμφωνία των γονέων ανηλίκου τέκνου, που ρυθμίζει την επιμέλεια του και την επικοινωνία με αυτό, η οποία επικυρώνεται από το δικαστήριο που εκδίδει το συναινετικό διαζύγιο, αποτελώντας προϋπόθεση για την έκδοση του, έχει μόνον προσωρινό χαρακτήρα, πλην όμως η ισχύς της εξακολουθεί εωσότου εκδοθεί απόφαση του δικαστηρίου, κατά την αμφισβητούμενη δικαιοδοσία, που να ρυθμίζει είτε μόνον την επιμέλεια είτε την άσκηση γενικά της γονικής μέριμνας ή της επιμέλειας, περιεχόμενο της οποίας είναι και η επιμέλεια του προσώπου του ανηλίκου τέκνου των διαζευγμένων γονέων, κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 1513 ΑΚ. Οι διαζευγμένοι γονείς του ανηλίκου τέκνου και μετά το συναινετικό διαζύγιο είναι ενδεχόμενο να εφαρμόζουν τη συμφωνημένη ρύθμιση της επιμέλειας του τέκνου τους και της επικοινωνίας τους μ` αυτό, που επικυρώθηκε από το δικαστήριο που εξέδωσε το συναινετικό διαζύγιο, οπότε δεν είναι ανάγκη να καταφύγουν στο δικαστήριο, για να εκδοθεί σχετική απόφαση για το θέμα αυτό, κατά την αμφισβητούμενη δικαιοδοσία (ΕφΘεσ 330/2000 Αρμ. ΝΕ` 1494). Αν όμως οι γονείς του ανηλίκου επιθυμούν διαφορετική ρύθμιση της επιμέλειας του τέκνου ή της επικοινωνίας με αυτό, μετά το διαζύγιο, οφείλουν να καταφύγουν στο δικαστήριο, προκειμένου να ρυθμιστεί το σχετικό θέμα δικαστικά, με τη διαδικασία που προβλέπει το άρθρο 681Β του ΚΠολΔ, σύμφωνα με το άρθρο 1513 ΑΚ, χωρίς να απαιτείται να επικαλεστούν προς τούτο μεταβολή των συνθηκών υπό τις οποίες προέβησαν στην άνω ρύθμιση (ΜονΠρθεσ 17116/08 Αρμ. 2008.1353). Εξάλλου, η ανταίτηση για επικύρωση της έγγραφης συμφωνίας περί επικοινωνίας του γονέα με το τέκνο, η οποία έγινε ενόψει έκδοσης συναινετικού διαζυγίου, είναι μη νόμιμη, αφού η συμφωνία αυτή δύναται να επικυρωθεί από το δικαστήριο που κηρύσσει τη λύση του γάμου (ΜονΠρΑΘ 17130/1993 Δνη 1993.1543). Εν προκειμένω η καθ` ης άσκησε προφορικά ανταίτηση, με την οποία ζήτησε να διατηρηθούν οι όροι της επικοινωνίας του καθ` ου με τα ανήλικα τέκνα του, όπως ρυθμίστηκαν με το από 3.3.08 ιδιωτικό συμφωνητικό, που υποβλήθηκε κατ` άρθρο 1441 παρ. 3 ΑΚ στο παρόν Δικαστήριο για την έκδοση συναινετικού διαζυγίου, ενώ επιπρόσθετα η καθ` ης αρνήθηκε την αίτηση, με την αιτιολογία ότι, ο αιτών δεν επικαλείται μεταβολή των συνθηκών, υπό τις οποίες προέβη στην ως άνω ρύθμιση της επικοινωνίας του με τα ανήλικα τέκνα του. Η ανταίτηση είναι απορριπτέα ως μη νόμιμη, σύμφωνα και με την παραπάνω σκέψη, στη δε αίτηση προσωρινής επικοινωνίας, δεν απαιτείται η επίκληση μεταβολής των συνθηκών, όπως παραπάνω αναφέρεται.
Από την εκτίμηση των ένορκων καταθέσεων των μαρτύρων απόδειξης και ανταπόδειξης, που εξετάστηκαν στο ακροατήριο, των εγγράφων που οι διάδικοι νόμιμα επικαλούνται και προσκομίζουν και από όλη γενικά τη διαδικασία, πιθανολογήθηκαν τα εξής: οι διάδικοι τέλεσαν νόμιμο γάμο στις 13.7.08 από τον οποίο απέκτησαν δύο (2) τέκνα, το Μ και την Π., που γεννήθηκαν στις 18.9.99 και στις 26.4.04, αντίστοιχα. Δυνάμει της υπ` αριθμό 3579/08 απόφασης του παρόντος Δικαστηρίου (διαδικασία Εκούσιας Δικαιοδοσίας), λύθηκε συναινετικά ο γάμος των διαδίκων, ενώ με την ίδια απόφαση, επικυρώθηκε το από 3.3.08 ιδιωτικό συμφωνητικό, με το οποίο οι διάδικοι συμφώνησαν ότι, την επιμέλεια των ανηλίκων θα έχει η καθ` ης - μητέρα, με την οποία θα διαμένουν τα τέκνα, ο δε αιτών - πατέρας θα επικοινωνεί με τα ανήλικα τέκνα σύμφωνα με τα εκεί οριζόμενα. Η συμφωνία αυτή τηρήθηκε από τους διαδίκους, μέχρι το Φεβρουάριο του τρέχοντος έτους, οπότε ο αιτών, λόγω ανειλημμένων υποχρεώσεων, δεν κατάφερε να παραλάβει τα τέκνα του το δεύτερο σαββατοκύριακο του Φεβρουαρίου και έκτοτε η καθ` ης αρνείται σε αυτόν την επικοινωνία του με τα τέκνα. Ο αιτών ζητά την εκ νέου ρύθμιση της επικοινωνίας του με τα τέκνα του, περιορίζοντας αυτήν, σε σχέση με τα ήδη συμφωνηθέντα, χωρίς αυτό να κρίνεται μεμπτό ή παράνομο, αλλά ο περιορισμός αυτός οφείλεται, προφανώς, στις ανειλημμένες υποχρεώσεις του αιτούντος, δεν υπάρχει δε κάποιος λόγος που να εμποδίζει την επικοινωνία του αιτούντος κατά τον αιτούμενο τρόπο, αφού άλλωστε ούτε και η καθ` ης η παρούσα επικαλείται κάτι τέτοιο. Εξάλλου, η καθ` ης ζητά μόνο να ειδοποιείται αυτή μέχρι τις 30 Μαίου κάθε έτους για το χρονικό διάστημα της επικοινωνίας του αιτούντος με τα τέκνα της κατά τις θερινές διακοπές, ώστε να μπορέσει και η ίδια να οργανώσει τη θερινή της άδεια. Τέλος, πιθανολογήθηκε ότι, προς αποτροπή της αποξένωσης του αιτούντος με τα τέκνα του, συντρέχει επείγουσα περίπτωση προκειμένου να διαταχθεί το, διαλαμβανόμενο στο διατακτικό, ασφαλιστικό μέτρο, το οποίο κατά την κρίση του Δικαστηρίου αρμόζει στην προκειμένη περίπτωση (άρθρα 682 παρ. 1 και 692 παρ. 1 ΚΠολΔ). Επομένως, σύμφωνα με τα παραπάνω, η υπό κρίση αίτηση πρέπει να γίνει δεκτή, ως βάσιμη και κατ` ουσίαν και να συμψηφιστεί η δικαστική δαπάνη μεταξύ των διαδίκων, κατ` άρθρο 179 ΚΠολΔ.
πηγή: http://lawdb.intrasoftnet.com/nomos
Δημήτριος Χ. Καραγιάννης, Δικηγόρος, Θεσσαλονίκη - Αθήνα