Διαζύγιο - Αξίωση διατροφής του ενός συζύγου κατά του άλλου - Αγωγή διατροφής με βάση τη διακοπή της έγγαμης συμβίωσης και όχι τη λύση του γάμου λόγω διαζυγίου, εφόσον η απόφαση διαζυγίου δεν κατέστη ακόμη αμετάκλητη (Άρειος Πάγος, αριθμός απόφασης 230/2012)
Περίληψη: Διαζύγιο. Απαγγέλλεται με αμετάκλητη δικαστική απόφαση. Προϋποθέσεις αυτού. Αξίωση διατροφής του ενός συζύγου κατά του άλλου. Προϋποθέσεις. Υπολογισμός του ύψους της διατροφής. Η μηνιαία καταβολή δόσεων στεγαστικού δανείου συνεκτιμάται και δεν αφαιρείται από τα εισοδήματα του υποχρέου. Παραίτηση από το δικόγραφο εφέσεως. Τύπος αυτής (υπογράφεται από τον πληρεξούσιο και επιδίδεται στον αντίδικο). Στην επίδικη περίπτωση, η παραίτηση από την έφεση δεν είναι έγκυρη, συνεπώς η πρωτοβάθμια απόφαση περί διαζυγίου δεν έχει καταστεί αμετάκλητη. Αγωγή διατροφής με βάση τη διακοπή της έγγαμης συμβίωσης και όχι τη λύση του γάμου λόγω διαζυγίου (εφόσον η απόφαση δεν κατέστη ακόμη αμετάκλητη). (Επικυρώνει την υπ΄ αριθμ. 251/2009 απόφαση ΕφΝαυπλίου).
[...] Επειδή, ο εκ του άρθρου 559 παρ.1 ΚΠολΔ, λόγος αναιρέσεως, για παραβίαση κανόνα ουσιαστικού δικαίου, ιδρύεται αν το δικαστήριο δεν εφήρμοσε τέτοιο κανόνα, ενώ συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις της εφαρμογής του, ή αν εφήρμοσε αυτόν, ενώ δεν έπρεπε, καθώς και αν προσέδωσε στον εφαρμοστέο κανόνα έννοια διαφορετική από την αληθή (Ολομ.ΑΠ 36/1988, ΑΠ 1186/2009, ΑΠ 1126/2009). Περαιτέρω, κατά το άρθρο 1438 ΑΚ, ο γάμος μπορεί να λυθεί με διαζύγιο. Το διαζύγιο απαγγέλλεται με αμετάκλητη δικαστική απόφαση, όταν συντρέχουν οι προϋποθέσεις που ορίζονται στα επόμενα άρθρα, ενώ, κατά το άρθρο 1442 ΑΚ, εφόσον ο ένας από τους πρώην συζύγους αδυνατεί να διατραφεί από τα εισοδήματά του ή από την περιουσία του, δικαιούται να ζητήσει διατροφή από τον άλλον (πρώην σύζυγό του), υπό τις προϋποθέσεις που ορίζονται με τη διάταξη αυτή. Με τη διάταξη του άρθρου 1391 ΑΚ ρυθμίζεται το θέμα της διατροφής του συζύγου σε περίπτωση διακοπής της έγγαμης συμβίωσης από εύλογη αιτία. Κατά τον υπολογισμό του ποσού της διατροφής, δεν αφαιρείται από τα εισοδήματα του υποχρέου σε αυτή η μηνιαία δαπάνη αυτού για την αποπληρωμή δόσεων στεγαστικού δανείου, αλλά η δαπάνη αυτή συνεκτιμάται ως προσδιοριστικό στοιχείο των συνθηκών διαβιώσεώς του. Εξάλλου, από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 94, 118 αρ. 5, 159 αρ. 1 294, 297 και 299 ΚΠολΔ, σαφώς προκύπτει ότι για να είναι έγκυρη η παραίτηση από το ένδικο μέσον της εφέσεως, πρέπει η περί αυτής δήλωση να υπογράφεται από τον πληρεξούσιο του παραιτουμένου και να επιδίδεται στον αντίδικό του. Στην προκειμένη περίπτωση, ο αναιρεσείων προέβαλε ότι ο γάμος μεταξύ αυτού και της αναιρεσίβλητης λύθηκε με την υπ` αριθμό 87/2006 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Τριπόλεως, κατά της οποίας αυτή άσκησε την από 26-11-2006 έφεση, από την οποία παραιτήθηκε με το από 15-1-2007 δικόγραφο, το οποίο κατέθεσε στη γραμματεία του ως άνω δικαστηρίου στις 16-2-2007. Η δήλωση όμως αυτή περί παραιτήσεως από το δικόγραφο της εφέσεως δεν είναι έγκυρη αφού δεν υπογράφεται από τον πληρεξούσιο της παραιτουμένης ούτε επιδόθηκε στον αντίδικό της, ώστε η ως άνω απόφαση διαζυγίου δεν ήταν αμετάκλητη. Κατ` ακολουθίαν, η προσβαλλόμενη απόφαση ορθώς εφήρμοσε, ως προς την αγωγή διατροφής της αναιρεσίβλητης, τις διατάξεις των άρθρων 1390 επόμ. ΑΚ, οι οποίες ήταν εφαρμοστέες, αφού επρόκειτο για διακοπή της έγγαμης συμβιώσεως από εύλογη αιτία και όχι αυτή του άρθρου 1442 ΑΚ, αφού ο γάμος των διαδίκων δεν είχε λυθεί, δεδομένου ότι η περί διαζυγίου αυτών, ως άνω, δικαστική απόφαση δεν ήταν αμετάκλητη. Επομένως, ο μόνος λόγος αναιρέσεως, εκ του άρθρου 559 αρ. 1 ΚΠολΔ, είναι αβάσιμος. Κατ` ακολουθίαν τούτων, πρέπει να απορριφθεί η αίτηση αναιρέσεως. Ο αναιρεσείων, ως ηττώμενος διάδικος, πρέπει να καταδικασθεί στη δικαστική δαπάνη της αναιρεσίβλητης (άρθρα 176, 183, 179 παρ. 1 και 191 παρ. 2 ΚΠολΔ), όπως ορίζεται στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ: Απορρίπτει την από 30-11-2009 αίτηση του Α. Θ. Μ., περί αναιρέσεως της υπ` αριθμό 251/2009 αποφάσεως του Εφετείου Ναυπλίου. Καταδικάζει τον αναιρεσείοντα στη δικαστική δαπάνη της αναιρεσίβλητης, την οποία ορίζει στο ποσό των δύο χιλιάδων επτακοσίων (2.700) ευρώ.
πηγή: http://lawdb.intrasoftnet.com/nomos
Δημήτριος Χ. Καραγιάννης, Δικηγόρος, Θεσσαλονίκη - Αθήνα