Διαζύγιο - Συμμετοχή συζύγου στα αποκτήματα του γάμου - Συμμετοχή συζύγου στην επαύξηση της περιουσίας του άλλου κατά τη διάρκεια του γάμου τους (Εφετείο Θεσσαλονίκης, αριθμός απόφασης 1345/2012)
Περίληψη: Γάμου αποκτήματα. Επαύξηση της περιουσίας. Στοιχεία για το ορισμένο της αξίωσης του συζύγου για συμμετοχή στα αποκτήματα του άλλου. Τι λαμβάνεται υπόψη για την συνδρομή ή μη της συμβολής στην επαύξηση της περιουσίας του άλλου συζύγου και για τον υπολογισμό της αξίας της περιουσίας. Κρίσιμος χρόνος για την εξεύρεση της τελικής περιουσίας. Η διάταξη του αρ. 1400 ΑΚ είναι αναγκαστικού δικαίου και συνεπώς απαγορεύεται η εκ των προτέρων παραίτηση του δικαιούχου από το σχετικό δικαίωμα ή η σύναψη αντίθετης συμφωνίας. Σε ποια περίπτωση, κατ΄ εξαίρεση, είναι ισχυρή η αντίθετη συμφωνία πριν τη γένεση της σχετικής αξίωσης. Περίπτωση συνδρομής της συζύγου στην επαύξηση της τελικής περιουσίας του συζύγου, τόσο με την προσωπική της εργασία που του παρείχε δωρεάν ως βοηθός του στην επαγγελματική του δραστηριότητα, όσο και με τις υπηρεσίες της και την ηθική της στήριξη προς το σύζυγο κατά τη λειτουργία της συζυγικής οικίας και ανατροφής των τέκνων τους. Η συνδρομή αυτή απόδωσε καρπούς κατά τη διάρκεια της έγγαμης συμβίωσης, αλλά και κατά τη διάρκεια της διαστάσεώς τους. Δεδομένου όμως ότι δεν προκύπτει με σαφήνεια η έκταση της προσωπικής της επαγγελματικής δραστηριότητας και τα ακριβή εισοδήματα από αυτήν, δεν αποδεικνύεται η πραγματική συμβολή στην επαύξηση της περιουσίας, αλλά μόνο η τεκμαρτή που ανέρχεται στο 1/3 της αύξησης. Επικυρώνει την υπ΄ αριθμ. 87/2011 απόφαση ΠΠρΣερρών.
[...] Ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού εκκρεμούν οι αριθμ. έκθ. κατάθεσης 107/6-12-2011 και 108/6- 12-2011 εφέσεις κατά της ιδίας αποφάσεως μεταξύ των αυτών διαδίκων. Τα δικόγραφα αυτά πρέπει να συνεκδικαστούν γιατί με τον τρόπο αυτό διευκολύνεται και επιταχύνεται η διεξαγωγή της δίκης και επέρχεται μείωση των εξόδων της [άρθρ. 246 και 524 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ.]. Οι κρινόμενες αυτές εφέσεις κατά της αριθμ. 87/31-5-2011 οριστικής αποφάσεως του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Σερρών που εκδόθηκε κατά την τακτική διαδικασία αντιμολία των διαδίκων, ασκήθηκαν νομότυπα και εμπρόθεσμα [άρθρ. 495 επ., 511, 513 παρ. 1β`, 516 παρ. 1, 517 και 518 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ.]. Συνεπώς, πρέπει αυτές να γίνουν τυπικά δεκτές και να εξετασθεί το παραδεκτό και το βάσιμο των λόγων τους [άρθρ. 533 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ.], κατά την ίδια διαδικασία σύμφωνα με την οποία εκδόθηκε η εκκαλούμενη απόφαση. Η .............. άσκησε ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Σερρών κατά του .............. την αριθμ. έκθ. κατάθεσης 3632/269/1-12-2009 αγωγή. Με την αγωγή αυτή ισχυριζόταν ότι με τον εναγόμενο τέλεσαν νόμιμο γάμο στις 16-5-1993· ότι από τις αρχές Απριλίου 2005 διακόπηκε οριστικά η έγγαμη συμβίωσή τους και έκτοτε βρίσκονται σε συνεχή διάσταση η δε τριετής διάσταση συμπληρώθηκε στις αρχές Απριλίου 2008· ότι κατά το χρόνο τέλεσης του γάμου τους ο εναγόμενος ήταν κύριος της αναφερόμενης στην αγωγή ακίνητης περιουσίας αξίας αναγόμενης σε τιμές του χρόνου άσκησης της αγωγής σε 59.578 ευρώ· ότι κατά τη διάρκεια της έγγαμης συμβίωσής τους, η περιουσία του εναγομένου αυξήθηκε κατά 346.550 ευρώ, καθόσον αυτός απέκτησε κατά κυριότητα τα παρακάτω περιουσιακά στοιχεία, όπως η αξία καθενός κατά το χρόνο άσκησης της αγωγής αναλυτικά προσδιορίζεται στο δικόγραφο· ότι ειδικότερα απέκτησε: α] το Δεκέμβριο του έτους 1993 έναν περιφραγμένο αγρό έκτασης 3.600 τ.μ. με αριθμό τεμαχίου ..., κείμενο στη θέση «Λασκαρι» του αγροκτήματος Σερρών, β) το έτος 1997 ποσοστό 1.451/3.781 εξ αδιαιρέτου ενός περιφραγμένου αγρού συνολικής έκτασης 3.781 τ.μ., με αριθμό τεμαχίου ..., κείμενου στη θέση «Αλημπεκιοι» του αγροκτήματος Σερρών, γ) το έτος 2001 την επικαρπία διώροφης οικοδομής, ανεγερθείσας επί του με αριθμό ... οικοπέδου του ...ου Ο.Π. της πόλης των Σερρών, δ) το έτος 1994 ένα κατάστημα με υπόγειο, κείμενο εντός περιφραγμένης κάθετης ιδιοκτησίας επί του με αριθμό ... αγρού, κείμενου στη θέση «Δρόμος Νιγρίτας» του αγροκτήματος Σερρών, - ε) το έτος 2004, ένα οικόπεδο με αριθμό ..., κείμενο στο ...° Ο.Τ. Συνοικισμού Μητρουσίου Σερρών, έκτασης 1.317 τ.μ., μετά των επ` αυτού δύο αποθηκών, στ) το έτος 2007 έναν αγρό έκτασης 5.503 τ.μ., με αριθμό τεμαχίου ..., κείμενο στη θέση «ΝΤΕΛΗ ΠΑΡΤΣΑ» του αγροκτήματος Σερρών, ζ) το έτος 2007 έναν αγρό έκτασης 6.243,96 τ.μ. με αριθμό τεμαχίου ..., κείμενο στη θέση «Ανάχωμα Μπελιτσας» του αγροκτήματος Σερρών, η) το έτος 2007 έναν αγρό έκτασης 5.410,99 τ.μ., με αριθμό τεμαχίου ..., κείμενο στη θέση «Μπελιτσα» του αγροκτήματος Σερρών, θ) στις 25-8-2008 έναν αγρό έκτασης 4.820,65 τ.μ., με αριθμό τεμαχίου ..., κείμενο στη θέση «Ντελή Παρτσα» του αγροκτήματος Σερρών, ι) το έτος 1996 ένα Ι.Χ.Ε. αυτοκίνητο, εργοστασίου κατασκευής Opel, τύπου Kadett με αριθμό κυκλοφορίας ........., (α) στις 26-11-2008 ένα Ι.Χ.Φ. αυτοκίνητο, εργοστασίου κατασκευής Mercedes, με αριθμό κυκλοφορίας ...., ιβ) στις 9- 4-2009 ένα Ι.Χ.Φ. αυτοκίνητο, εργοστασίου κατασκευής Mercedes, με αριθμό κυκλοφορίας ....., ιγ) το έτος 2003 ένα ταχύπλοο εξωλέμβιο σκάφος τύπου ΜΑΡΙΝΚΟ με αριθμό κυκλοφορίας ..... και ιδ) το σωζόμενο τίμημα ποσού 8.000,00 ευρώ από την πώληση κατά το έτος 2006 ενός τροχόσπιτου μήκους 5 μέτρων, κτηθέν στο όνομα του εναγομένου το 2004· ότι στην αύξηση αυτή της περιουσίας του εναγομένου συνέβαλε και η ίδια και δη σε ποσοστό 256.236/346.550, με την παροχή της άνευ ανταλλάγματος εργασίας της στην επαγγελματική του δραστηριότητα, με την εξ ολοκλήρου προσφορά των εισοδημάτων της από την προσωπική της εργασία, με την παροχή υπηρεσιών στο συζυγικό οίκο και στην επιμέλεια και ανατροφή των κοινών τους τέκνων, με την ηθική ενίσχυση και ενθάρρυνσή του και με την παροχή των υπηρεσιών της για την αποπεράτωση της οικογενειακής τους στέγης, όπως η συμβολή της αυτή εξειδικεύεται και αποτιμάται στο δικόγραφο και η οποία ξεπερνούσε την εκ του νόμου υποχρέωση συνεισφοράς της στις αναφερόμενες οικογενειακές διατροφικές ανάγκες.
Με βάση τα περιστατικά αυτά η ενάγουσα ζήτησε να αναγνωρισθεί ότι συνέβαλε στην αύξηση της περιουσίας του εναγομένου κατά ποσοστό 256.236/346.550 και να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να της καταβάλει το ποσό των 256.236,00 ευρώ, που αντιστοιχεί στο προρρηθέν ποσοστό 256.236/346.550 της αξίας της περιουσίας του, επιλέγουσα κατά την κύρια βάση της αγωγής τον πραγματικό υπολογισμό για τη συμβολή της στην προαναφερθείσα αύξηση της περιουσίας του συζύγου της, άλλως το ποσό των 115.516,66 ευρώ, που ισούται με το 1/3 της επαύξησης της περιουσίας του, επιλέγουσα κατά την επικουρική βάση της αγωγής τον τεκμαρτό υπολογισμό, με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής και μέχρι την εξόφληση. Επί της αγωγής αυτής, συζητήσεως γενομένης αντιμολία των διαδίκων εκδόθηκε η αριθμ. 87/31- 5-2011 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Σερρών με την οποία έγινε δεκτή εν μέρει η αγωγή, αναγνωρίσθηκε ότι η συμβολή της ενάγουσας στην επαύξηση της περιουσίας του εναγομένου ανέρχεται σε ποσοστό 1/3 και υποχρεώθηκε ο εναγόμενος να καταβάλει στην ενάγουσα 97.356,33 ευρώ, νομιμότοκα από την επίδοση της αγωγής. Κατά της αποφάσεως αυτής και οι δύο διάδικοι άσκησαν εφέσεις. Ειδικότερα, ο εναγόμενος άσκησε την αριθμ. έκθ. κατάθεσης 107/2011 έφεση με την οποία για τους εκτιθέμενους παρακάτω λόγους ζητεί να εξαφανισθεί η εκκαλουμενη απόφαση και να απορριφθεί η αγωγή, και η ενάγουσα άσκησε την αριθμ. έκθ. κατάθεσης 108/2011 έφεση με την οποία παραπονούμενη για τους στη συνέχεια εκτιθέμενους λόγους ζητεί να εξαφανισθεί η εκκαλουμενη απόφαση και να γίνει δεκτή η αγωγή στο σύνολό της κατά την κύρια βάση της. Κατά τη διάταξη του άρθρου 1400 ΑΚ: "Αν ο γάμος λυθεί ή ακυρωθεί και η περιουσία του ενός συζύγου έχει, αφότου τελέσθηκε ο γάμος, αυξηθεί, ο άλλος σύζυγος, εφόσον συνέβαλε με οποιονδήποτε τρόπο στην αύξηση αυτή, δικαιούται να απαιτήσει την απόδοση του μέρους της αύξησης, το οποίο προέρχεται από τη δική του συμβολή. Τεκμαίρεται ότι η συμβολή αυτή ανέρχεται στο 1/3 της αύξησης, εκτός αν αποδειχθεί μεγαλύτερη ή μικρότερη ή καμία συμβολή". Από τη διάταξη αυτή, λαμβανόμενη σε συνδυασμό με το άρθρο 216 του Κ.Πολ.Δ., συνάγεται ότι στοιχεία για το ορισμένο της εκ της άνω διατάξεως αγωγής είναι 1) η λύση ή ακύρωση του γάμου ή κατ` ανάλογη εφαρμογή, η συμπλήρωση τριετούς διαστάσεως των συζύγων, 2) η αύξηση της περιουσίας του ενός των συζύγων κατά τη διάρκεια του γάμου και 3) η συμβολή του άλλου συζύγου στην αύξηση αυτή με οποιοδήποτε τρόπο. Συνεπώς, για το ορισμένο της αγωγής αυτής, πρέπει να προσδιορίζονται στο δικόγραφο της, εκτός από τα, κατά τη διάταξη, κρίσιμα χρονικά σημεία, η πραγματική αυξητική διαφορά στην περιουσιακή κατάσταση του υπόχρεου, που συνιστά το απόκτημα με την ευρύτερη έννοια του όρου (θετική ή αρνητική με την αποφυγή μειώσεως) και περιλαμβάνει το σύνολο των δικαιωμάτων που είναι δυνατόν να αποτιμηθούν, περαιτέρω δε η έκταση και το είδος της συμβολής του δικαιούχου στην αύξηση αυτή με οποιοδήποτε τρόπο. Ειδικότερα, για το στοιχείο της αυξήσεως λαμβάνεται υπόψη το σύνολο της περιουσιακής καταστάσεως του υπόχρεου, ώστε, απο τη σύγκριση της περιουσιακής καταστάσεως στο χρονικό σημείο της τελέσεως του γάμου (αρχική περιουσία) με την υπάρχουσα στο χρονικό σημείο που γεννάται η αξίωση (τελική περιουσία), πρέπει να προκύπτει αύξηση. Η τελευταία δεν αποκλείεται να αρχίζει με την αγωγή από μία ή περισσότερες μεν αλλά συγκεκριμένες κτήσεις του υπόχρεου, οπότε η συμβολή του ενάγοντος υπολογίζεται με βάση την τελική αξία τούτων. Η τυχόν ύπαρξη αρχικής περιουσίας ή στοιχείων που τη διαφοροποιούν όπως χρεών και παθητικού αποτελεί βάση ένστασης, που προβάλλεται και αποδεικνύεται από τον εναγόμενο. Περαιτέρω, ο χρόνος λύσεως ή ακυρώσεως του γάμου ή συμπληρώσεως τριετίας από τη συζυγική διάσταση είναι κρίσιμος για την εξεύρεση της εν λόγω τελικής περιουσίας, υπό την έννοια του καθορισμού των περιουσιακών στοιχείων που την αποτελούν [βλ. τις υποστηριζόμενες στη νομολογία και θεωρία απόψεις ως προς το θέμα του χρόνου υπολογισμού της τελικής περιουσίας Ε. Κουνουγέρη-Μανωλεδάκη Οικογενειακό Δίκαιο τεύχ. Ιβ, γ έκδ. σελ.. 250 επ.]. Για την περαιτέρω, όμως, αναγωγή σε χρήμα των περιουσιακών αυτών στοιχείων, για την εξεύρεση δηλαδή της αξίας τους σε χρήμα, κρίσιμος είναι ο χρόνος της παροχής έννομης προστασίας, ήτοι ο χρόνος της ασκήσεως της αγωγής (ΑΠ 287/2011 δημοσ. ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 209/2010 δημ. ΝΟΜΟΣ, Α.Π. 1912/2009 ΕλλΔνη 2011.82). Στην ένδικη περίπτωση, από το περιεχόμενο της αγωγής που εκτέθηκε με λεπτομέρεια κατά τα κρίσιμα για την αξιολόγησή της στοιχεία στην αρχή, προκύπτει ότι σ` αυτή αναφέρονται όλα τα απαραίτητα για τη θεμελίωση του δικαιώματος της ενάγουσας περιστατικά. Ειδικότερα, αναφέρεται στην αγωγή ο χρόνος τέλεσης του γάμου των διαδίκων, ο χρόνος έναρξης και συμπλήρωσης της τριετούς διάστασης, η περιουσιακή κατάσταση του εναγομένου κατά το χρόνο τέλεσης του γάμου, τα περιουσιακά στοιχεία που αποκτήθηκαν από αυτόν κατά τη διάρκεια του γάμου μέχρι τη συμπλήρωση της τριετίας, η αξία καθενός κατά την άσκηση της αγωγής [και ως εκ περισσού και η αξία κατά το χρόνο απόκτησης που αποτελεί ενδεικτικό στοιχείο για τη διαμόρφωση της τελικής αξίας], και το είδος και η έκταση της συμβολής της ενάγουσας αναλυτικά στην απόκτηση των περιουσιακών αυτών στοιχείων. Για το ορισμένο της αγωγής δεν απαιτείται να εκτίθεται στην αγωγή η ύπαρξη ή μη παθητικού τόσο στην αρχική όσο και στην τελική περιουσία του εναγομένου. Το στοιχείο αυτό καθώς και οποιοδήποτε άλλο στοιχείο που επηρεάζει και διαφοροποιεί την αύξηση της περιουσίας του εναγομένου, σύμφωνα μ` όσα εκτέθηκαν στη μείζονα σκέψη παραπάνω, αποτελεί τη βάση ένστασης που προβάλλεται και αποδεικνύεται από τον εναγόμενο και δεν απαιτείται να αναγράφεται στην αγωγή. Κατ` ακολουθία, η αγωγή είναι πλήρως ορισμένη αφού περιέχει όλα τα στοιχεία που απαιτούνται κατά τη διάταξη του άρθρου 216 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ. σε συνδυασμό μ` αυτή του άρθρου 1400 Α.Κ., όπως εκτέθηκαν στη μείζονα σκέψη. Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο που με την εκκαλούμενη απόφαση έκρινε ορισμένη την αγωγή, ορθά τις αναφερόμενες παραπάνω διατάξεις ερμήνευσε και εφάρμοσε. Συνεπώς, πρέπει να απορριφθεί ως ουσία αβάσιμος ο σχετικός λόγος έφεσης του εναγομένου με τον οποίο αυτός υποστηρίζει ότι η αγωγή είναι απορριπτέα γιατί δεν διαλαμβάνεται σ` αυτή η ύπαρξη ή μη παθητικού τόσο στην αρχική όσο και στην τελική περιουσία του. Περαιτέρω, στην ένδικη αγωγή εκτίθενται και περιλαμβάνονται ως αποκτήματα κατά τη διάρκεια του γάμου και τα υπό στοιχ. θ`, ια` και ιβ` περιγραφόμενα περιουσιακά στοιχεία, τα οποία, πάντοτε κατά τα εκτιθέμενα στο δικόγραφο, αποκτήθηκαν από τον εναγόμενο στις 25-8-2008, στις 26-11- 2008 και 9-4-2009, αντιστοίχως, ήτοι αποκτήθηκαν μετά τη συμπλήρωση της τριετίας που σύμφωνα με την αγωγή επήλθε στις αρχές του Απριλίου του 2008. Σύμφωνα όμως μ` όσα εκτέθηκαν στη μείζονα σκέψη στην αρχή της παρούσας παραγράφου, κρίσιμο σημείο για την εξεύρεση της τελικής περιουσίας του εναγομένου υπό την έννοια του καθορισμού κατά το χρόνο αυτό των περιουσιακών στοιχείων που την αποτελούν, είναι ο χρόνος συμπλήρωσης της τριετούς διάστασης, χωρίς να υπολογίζονται στην περιουσία του εναγομένου περιουσιακά στοιχεία που αποκτήθηκαν μετά. Κατ` ακολουθία, τα προαναφερόμενα περιουσιακά αντικείμενα με στοιχ. θ`, ια` και ιβ` δεν είναι κατά νόμο υπολογιστέα στην τελική περιουσία του εναγομένου. Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, που με την εκκαλούμενη απόφαση έκρινε μη νόμιμη την αγωγή κατά το μέρος που ζητείτο ο υπολογισμός αυτών στην τελική περιουσία του εναγομένου, ορθά τις αναφερόμενες στη μείζονα σκέψη διατάξεις ερμήνευσε και εφάρμοσε.
Συνεπώς, πρέπει να απορριφθεί ως ουσία αβάσιμος ο σχετικός λόγος έφεσης της ενάγουσας με τον οποίο αυτή υποστηρίζει τα αντίθετα. Η κατά το άρθρο 1400 ΑΚ αξίωση του συζύγου για συμμετοχή στα αποκτήματα του άλλου είναι ενοχική και προσωποπαγής, γεννάται δε από τη στιγμή που θα λυθεί ή θα ακυρωθεί αμετακλήτως ο γάμος ή που θα συμπληρωθεί τριετία στη διάσταση των συζύγων (ΑΠ 1387/99, 87/1998). Εξάλλου, όπως συνάγεται από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 3, 174, 178, 871, 1400 και 1441 ΑΚ, η διάταξη του άρθρου 1400 ΑΚ έχει το χαρακτήρα κανόνα αναγκαστικού δικαίου και συνεπώς παραίτηση του δικαιούχου ή σύναψη αντιθέτων συμφωνιών εκ των προτέρων, πριν δηλαδή γεννηθεί η σχετική αξίωση απαγορεύεται και είναι άκυρη. Κατ` εξαίρεση είναι ισχυρή η αντίθετη προς τον κανόνα του άρθρου 1400 ΑΚ συμφωνία πριν από τη γέννηση της αξίωσης συμμετοχής στα αποκτήματα, όταν αυτή περιεχόμενο έχει ένα γενικότερο διακανονισμό των περιουσιακών σχέσεων των συζύγων ενόψει συναινετικού διαζυγίου (αρθρ. 1441 ΑΚ) , οπότε τελεί υπό την αναβλητική αίρεση της εκ του λόγου τούτου διαζυγίου λύσης του γάμου. Πράγματι, αφού μόνη η κοινή συναίνεση σε διαζύγιο συνιστά αυτοτελή και δεσμευτικό για το δικαστή λόγο διαζυγίου, πολύ περισσότερο θα είναι ισχυρή και η υπό αίρεση ρύθμιση στο στάδιο αυτό της ενοχικής αξιώσεως για τα αποκτήματα, ακόμη και δια παραιτήσεως, εκτός αν στη συγκεκριμένη περίπτωση συντρέχουν οι γενικοί όροι ακυρότητας της δηλώσεως βουλήσεως, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 178 και 179 ΑΚ (ΑΠ 668/2001). Η ρυθμιστική αυτή για τα αποκτήματα συμφωνία, εφόσον δεν πληρωθεί η αναβλητική αίρεση υπό την οποία τελεί, δηλαδή της λύσεως του γάμου με συναινετικό διαζύγιο δεν επιφέρει αποτελέσματα και δεν μπορεί ως εκ τούτου να θεμελιώσει ανατρεπτική ένσταση (Α.Π. 336/2010 δημ. ΝΟΜΟΣ, Α.Π. 1872/2009 Χρ.ΙΔ. 2010.622, Α.Π. 19/2004 ΕλλΔνη 2006.1355). Στην ένδικη υπόθεση, από την εκτίμηση των ενόρκων καταθέσεων των ενώπιον του πρωτοβαθμίου δικαστηρίου εξετασθέντων μαρτύρων, οι οποίες περιέχονται στα ταυτάριθμα με την εκκαλούμενη πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης αυτού, των εγγράφων που νόμιμα επικαλούνται και προσκομίζουν οι διάδικοι, και της αριθμ. .../22-12-2010 ένορκης βεβαίωσης ενώπιον του Ειρηνοδίκη Σερρών που δόθηκε μετά από νομότυπη και εμπρόθεσμη κλήτευση του αντιδίκου εναγομένου [βλ. αριθμ. 10120 Γ`/16-12-2010 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή του Πρωτοδικείου Σερρών Δημητρίου Κουτρουμανίδη], αποδεικνύονται τα εξής: Η ενάγουσα ................. που γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το έτος 1970, και ο ...............που γεννήθηκε στις Σέρρες το έτος 1966, τέλεσαν στις Σέρρες, στις 16-5-1993 νόμιμο γάμο κατά το τυπικό της Ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας. Οι διάδικοι μετά το γάμο τους εγκαταστάθηκαν σε μισθωμένο διαμέρισμα στην πόλη των Σερρών και περί το τέλος του έτους 2002, εγκαταστάθηκαν σε μονώροφη οικία επικαρπίας του εναγομένου που αποτέλεσε έκτοτε τη συζυγική οικία. Από το γάμο τους αυτό οι διάδικοι απέκτησαν δύο τέκνα, την ................. και τον ................. που γεννήθηκαν στις 8-7-1994 και 26-6-1996, αντίστοιχα. Η έγγαμη συμβίωση των διαδίκων οι οποίοι δεν επέλεξαν το σύστημα της κοινοκτημοσύνης, δεν εξελέχθηκε ομαλά και αρχές Απριλίου του έτους 2005, επήλθε η οριστική διάσπασή της. Εκτοτε, οι διάδικοι τελούν σε διάσταση η δε τριετία αυτής συμπληρώθηκε αρχές Απριλίου 2008. Με την αριθμ. 126/2007 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Σερρών ανατέθηκε η επιμέλεια των ανηλίκων τέκνων των διαδίκων στην ενάγουσα μητέρα με την οποία διέμεναν μέχρι τότε και υποχρεώθηκε ο εναγόμενος να της καταβάλλει μηνιαίως για λογαριασμό αυτών 300 ευρώ για διατροφή της ................. και 250 ευρώ για διατροφή του ................., αναπροσαρμοζόμενα τα ποσά αυτά κατά τα αναφερόμενα στην απόφαση. Ο εναγόμενος κατά το χρόνο τέλεσης του γάμου, ήταν κύριος μιας αυτοτελούς κάθετης ιδιοκτησίας μελλοντικού κτίσματος που προβλεπόταν να έχει εμβαδόν 294 τ. μ. και όγκο 1000 κ. μ., και του υπ` αυτού αγρού - κληροτεμαχίου με αριθμό ..... εμβαδού 3.972,5 τ.μ. που βρίσκεται στη θέση «ΔΡΟΜΟΣ ΝΙΓΡΙΤΑΣ» του αγροκτήματος Σερρών, με ποσοστό συγκυριότητας επ` αυτού 50%. Η αξία του περιουσιακού αυτού στοιχείου κατά το χρόνο άσκησης της κρινόμενης αγωγής ανέρχονταν σε 59.587,50 ευρώ. Ο εναγόμενος κατά τη διάρκεια του γάμου τους και έως το κρίσιμο χρονικό σημείο της συμπλήρωσης τριών ετών από την έναρξη της διάστασης, ήτοι έως τις αρχές του έτους 2008, απέκτησε τα παρακάτω αναφερόμενα ακίνητα και κινητά τα οποία είχαν την ακόλουθη σημειούμενη για καθένα αξία κατά το χρόνο άσκησης της αγωγής [11-12-2009]. Ειδικότερα, α] Δυνάμει του αριθμ. ..../23-12-1993 πωλητηρίου συμβολαίου της συμβολαιογράφου Σερρών ..............., που μεταγράφηκε νόμιμα, ο εναγόμενος απέκτησε την κυριότητα ενός αγρού έκτασης 3.600 τ.μ., με αριθμό τεμαχίου ....., κειμένου στη θέση «ΛΑΣΚΑΡΙ» του αγροκτήματος Σερρών. Το ακίνητο αυτό που είναι περιφραγμένο και έχει πρόσωπο σε αγροτική οδό, δεν είναι άρτιο και οικοδομήσιμο, βρίσκεται φυσικά εκτός σχεδίου πόλης και οικιστικής ζώνης και προσφέρεται μόνο για καλλιέργεια με δυνατότητα άρδευσης. Η αξία αυτού ανέρχεται σε 10.000 ευρώ. β] Επί του αριθμ. ..... προαναφερομένου κληροτεμαχίου - αγρού που ο εναγόμενος είχε κατά την τέλεση του γάμου τους, και επί του διακεκριμένου τμήματος αυτού που αντιστοιχούσε στην κάθετη ιδιοκτησία του, βάσει της αριθμ. .../27-9-2994 οικοδομικής άδειας της Πολεοδομίας Σερρών, ανηγέρθη ένα ισόγειο κατάστημα με υπόγειο, εμβαδού 151,20 τ. μ. και 179,20 τ.μ. αντιστοίχως. Το κατάστημα αυτό είναι μέτριας κατασκευής, ο φέρων οργανισμός είναι από οπλισμένο σκυρόδεμα, δεν έχει θέρμανση ή ανελκυστήρα, το δε υπόγειο έχει δική του πρόσβαση με ράμπα, δυνάμενο να χρησιμοποιηθεί και κατ` ιδία. Η αξία του κτίσματος αυτού, χωρίς την αξία του γηπέδου [που αποτελούσε περιουσία του εναγομένου πριν το γάμο] ανέρχεται σε 97.570 ευρώ. γ] Δυνάμει του αριθμ. ...../20-11-1997 πωλητηρίου συμβολαίου του συμβολαιογράφου Σερρών ................. που μεταγράφηκε νόμιμα, ο εναγόμενος έγινε κύριος κατά ποσοστό 1.451/3.781 ενός αγρού, κειμένου εκτός σχεδίου πόλης, στη θέση «ΑΛΗΜΠΕΚΙΟΙ» του αγροκτήματος Σερρών. Το ακίνητο αυτό που είναι περιφραγμένο με πρόσωπο σε αγροτική οδό, δεν είναι άρτιο και οικοδομήσιμο και προσφέρεται μόνο για καλλιέργεια. Η αξία του ποσοστού αυτού συγκυριότητας του εναγομένου ανέρχεται σε 4.000 ευρώ. δ] Με το αριθμ. ..../23-3-2000 συμβόλαιο της συμβολαιογράφου Σερρών ................. που μεταγράφηκε νόμιμα, ο εναγόμενος απέκτησε λόγω γονικής παροχής από τον πατέρα του ................. την επικαρπία του αριθμ. ... οικοπέδου, εμβαδού 200 τ.μ. που βρίσκεται στον προσφυγικό συνοικισμό «Στοργή» της πόλης των Σερρών, στη διασταύρωση των οδών ................. αριθμ. ... και .................. Με την αριθμ. .../2-10-2000 οικοδομική άδεια του Πολεοδομικού Γραφείου Σερρών, ανηγέρθη επί του οικοπέδου αυτού, του οποίου η ψιλή κυριότητα ανήκει στον ανήλικο υιό των διαδίκων, μία διώροφη οικοδομή με υπόγειο. Η οικοδομή αυτή αποτελείται από υπόγειο εμβαδού 120 τ.μ., ισόγεια είσοδο και πυλωτή, εμβαδού 30 τ.μ. και 90 τ.μ. αντίστοιχα, και πρώτο όροφο - διαμέρισμα επιφανείας 120 τ.μ. που αποτέλεσε την οικογενειακή στέγη των διαδίκων. Η οικοδομή είναι πολύ καλής κατασκευής, διατηρείται σε άριστη κατάσταση, ο φέρων οργανισμός της είναι από οπλισμένο σκυρόδεμα, δεν έχει ανελκυστήρα, διαθέτει κεντρική θέρμανση, υπόγειο γκαράζ, αποθήκη, χώρο λεβητοστασίου και αποθήκη καυσίμων. Ο περιβάλλων χώρος έχει περίφραξη με χαμηλά στηθαία και κιγκλίδωμα, ενώ στον ακάλυπτο χώρο του οικοπέδου υπάρχει χλοοτάπητας και χαμηλή δενδροφύτευση. Η οικοδομή βρίσκεται σε περιοχή που προσφέρεται για κατοικία οι δε οικοδομές της περιοχής αυτής είναι χαμηλές και καλαίσθητες, ενώ η απόσταση από το κέντρο της πόλης είναι περίπου 1.500 μ. Η εμπορική αξία της οικοδομής αφαιρούμενης της αξίας του οικοπέδου, το οποίο αποκτήθηκε από τον εναγόμενο από χαριστική αιτία και δεν θεωρείται απόκτημα, οπότε δεν υπολογίζεται στην αύξηση της περιουσίας του, ανέρχεται στο συνολικό ποσό των 220.000 ευρώ. Η δε αξία του δικαιώματος επικαρπίας λαμβάνοντας υπόψη την ηλικία του εναγομένου που κατά το χρόνο άσκησης της αγωγής ήταν 43 ετών ανέρχεται σε 110.000 ευρώ. ε] Δυνάμει του αριθ. ...../8- 7-2004 πωλητηρίου συμβολαίου του συμβολαιογράφου Σερρών ................. που μεταγράφηκε νόμιμα, ο εναγόμενος απέκτησε την κυριότητα του αριθμ. ... οικοπέδου κειμένου στο ...° Ο.Τ. του συνοικισμού Μητρουσίου Σερρών, εμβαδού 1.317 τ. μ. και των επ` αυτού δύο παλαιών κεραμοσκεπών αποθηκών, εμβαδού 72 τ.μ. και 56 τ.μ. Το ακίνητο αυτό βρίσκεται εντός σχεδίου πόλης, είναι άρτιο και οικοδομήσιμο, σε περιοχή όπου υπάρχει ήπια οικοδομική δραστηριότητα με ανέγερση κατοικιών και αποθηκών. Η αξία αυτού, ανέρχεται σε 35.000 ευρώ, όπως άλλωστε την προσδιορίζει η ενάγουσα με την αγωγή της. στ] Δυνάμει του αριθμ. .../5-9-2007 πωλητηρίου συμβολαίου του συμβολαιογράφου Σερρών ................., που μεταγράφηκε νόμιμα, ο εναγόμενος απέκτησε την κυριότητα δύο αγρών με αριθμούς τεμαχίων ..... και ...., που κείνται στις θέσεις «ΝΤΕΛΗ ΠΑΡΤΣΑ» και «ΑΝΑΧΩΜΑ ΜΠΕΛΙΤΣΑ», αντίστοιχα, του αγροκτήματος Σερρών, εμβαδού 5.503 τ.μ. και 6.244 τ.μ., αντίστοιχα. Οι αγροί αυτοί προσφέρονται για καλλιέργεια και είναι ποτιστικοί και η αξία τους ανέρχεται συνολικά σε 8.100 ευρώ του πρώτου και 9.000 ευρώ του δευτέρου, ζ] Δυνάμει του αριθμ. ..../12-6-2007 πωλητηρίου συμβολαίου του συμβολαιογράφου Σερρών ................., που μεταγράφηκε νόμιμα, ο εναγόμενος απέκτησε την κυριότητα του αριθμ. .... αγρού, κειμένου στη θέση «ΑΝΑΧΩΜΑ ΜΠΕΛΙΤΣΑ», επιφανείας 5.411 τ. μ. που είναι ποτιστικός και προσφέρεται μόνο για καλλιέργεια. Η αξία αυτού ανέρχεται σε 7.899 ευρώ. η] Ενα Ι.Χ.Ε. αυτοκίνητο εργοστασίου κατασκευής Opel, τύπου Kadett, κυβισμού 1389 κ.ε., έτους 1ης κυκλοφορίας 1991, το οποίο αγόρασε ο εναγόμενος το έτος 1996 μεταχειρισμένο. Η αξία αυτού ενόψει της παλαιότητάς του και της πολύ μεγάλης χρήσης του εκ μέρους του εναγομένου και για την άσκηση του επαγγέλματος του ανέρχεται σε 500 ευρώ. θ] ένα εξωλέμβιο σκάφος, τύπου «ΜΑΡΙΝΚΟ» με αριθμό ...., το οποίο αποκτήθηκε από τον εναγόμενο το έτος 2003, αξίας 10.000 ευρώ.
Τα παραπάνω περιουσιακά στοιχεία υπήρχαν κατά το χρόνο συμπλήρωσης της τριετίας από τη διάσταση των συζύγων, ήτοι τον Απρίλιο του έτους 2008. Το τροχόσπιτο όμως που ο εναγόμενος απέκτησε κατά τη διάρκεια του γάμου, πωλήθηκε το έτος 2006 και δεν υπήρχε κατά το χρόνο συμπλήρωσης της τριετούς διάστασης. Ούτε αποδεικνύεται ότι το ποσό του τιμήματος που δεν υπερέβαινε το ποσό των 8.000 ευρώ, όπως το προσδιορίζει η ενάγουσα, διατηρείται, ή ότι ο εναγόμενος απέκτησε με το συγκεκριμένο τίμημα κάποιο άλλο αντικείμενο εκτός των προαναφερομένων περιουσιακών στοιχείων. Ετσι, η αξία των περιουσιακών στοιχείων που ο εναγόμενος είχε τον Απρίλιο του έτους 2008, οπότε συμπληρώθηκε η τριετής διάσταση, ανέρχεται κατά τον κρίσιμο χρόνο άσκησης της αγωγής [αλλά και κατά τη συμπλήρωση της τριετίας] σε 292.069 ευρώ [= 10.000 + 97.500 + 4.000 + 110.000 + 35.000 +8.100 + 9.000 + 7.899 + 500 + 10.000], ποσό κατά το οποίο αυξήθηκε η περιουσία του. Η απόκτηση της περιουσίας αυτής εκ μέρους του εναγομένου έγινε με το εισόδημα της ατομικής του επιχείρησης και με τη συνεισφορά της ενάγουσας, όπως αναλυτικά εκτίθεται στη συνέχεια. Συγκεκριμένα, ο εναγόμενος εργαζόταν όπως και πριν από το γάμο τους ως έμπορος οπωροκηπευτικών τα οποία μεταπωλούσε χονδρικώς και σε λαϊκές αγορές. Παράλληλα, αυτός καλλιεργούσε χωράφια για οπωροφόρα δένδρα, την παραγωγή των οποίων συνέλεγε και πωλούσε είτε χονδρικώς είτε σε διάφορες λαϊκές αγορές. Στις εργασίες του αυτές βοηθείτο κατά κύριο λόγο από τον γεννηθέντα το έτος 1933 πατέρα του ο οποίος ασκούσε παλαιότερα το ίδιο επάγγελμα, κοντά στον οποίο μαθήτευσε ο εναγόμενος από μικρή ηλικία. Ο ίδιος γνώριζε καλά το αντικείμενο των εργασιών του, δούλευε σκληρά πολλές ώρες καθημερινά και κατάφερε να εξελιχθεί επαγγελματικά και η επιχείρηση να του απόφερει κέρδη. Τα μηνιαία εισοδήματα του εναγομένου από τις δραστηριότητές του αυτές ανέρχονταν το έτος 1993 σε 150.000 δραχμές αυξανόμενα ετησίως κατά ποσοστό 8% τουλάχιστον. Κατά το έτος 1997 τα μηνιαία εισοδήματά του από την επαγγελματική του δραστηριότητα ανήλθαν σε 250.000 δραχμές και έκτοτε αυξάνονταν κατά ποσοστό 10% ετησίως, ενώ κατά το χρόνο διάσπασης της έγγαμης συμβίωσης και εφεξής τα μηνιαία εισοδήματά του ανέρχονταν σε 2.500 ευρώ, περίπου. Αυτός επίσης, κάλυπτε το σύνολο σχεδόν των οικογενειακών δαπανών. Η ενάγουσα που το έτος 1992 είχε τελειώσει τη σχολή κομμωτικής «.................», μετά το γάμο τους και κατά το χρονικό διάστημα από το Μάιο του έτους 1993 έως και τον Ιούλιο του ιδίου έτους, εργαζόταν ως κομμώτρια στο κομμωτήριο της ................. και λάμβανε 60.000 δρχ. μηνιαίως. Από τον Αύγουστο του ιδίου έτους και εφεξής έως το έτος 1997 δεν εργαζόταν, αλλά εμφαίνονταν εικονικά ως εργαζόμενη στην επιχείρηση «..................» συμφερόντων του εναγομένου συζύγου της, προκειμένου να θεμελιώσει δικαίωμα ασφάλισης και σύνταξης από τον ασφαλιστικό οργανισμό του ΙΚΑ. Από το έτος 1997 και μετά η ενάγουσα άρχισε να βοηθά τον εναγόμενο σύζυγο της. Ειδικότερα, αυτή μετέβαινε μαζί του στις λαϊκές αγορές δύο φορές την εβδομάδα και βοηθούσε στην πώληση των προϊόντων του, χωρίς αμοιβή. Κατά τη διάρκεια της απουσίας της για την εργασία αυτή, οι διάδικοι τη φροντίδα των παιδιών τους την ανέθεταν επ` αμοιβή σε τρίτο πρόσωπο. Επίσης, η ενάγουσα από το έτος 1997 και μετά έως το τέλος του έτους 2003, εργαζόταν περιστασιακά ως κομμώτρια έχοντας διαμορφώσει υποτυπωδώς ένα χώρο της οικογενειακής στέγης όπου περιποιόταν τις πελάτισσές της, αλλά προσέφερε τις υπηρεσίες της κομμώτριας και εκτός αυτού στα σπίτια πελατών της. Η ίδια για ένα μικρό διάστημα εργάστηκε ως πλασιέ καλλυντικών. Τα εισοδήματα από τις περιστασιακές και όχι οργανωμένες δραστηριότητες δεν αποδεικνύονται. Η μάρτυρας αδελφή της που εξετάστηκε ενώπιον του πρωτοβαθμίου δικαστηρίου, παρά τη διαφαινόμενη προσπάθειά της να την εξυπηρετήσει δεν μπόρεσε να προσδιορίσει έστω και κατά προσέγγιση τον αριθμό των πελατών, την αμοιβή και τα λοιπά στοιχεία, ώστε να εξαχθεί το εισόδημα αυτής, παρά μόνον γενικά και αόριστα αναφέρει για τα εισοδήματα ότι ήταν «γύρω στα 90.000 - 100.000 δραχμές». Ούτε μπορεί το δικαστήριο να σχηματίσει δικανική πεποίθηση για το ύψος των εισοδημάτων της ενάγουσας από την αναφερόμενη παραπάνω με αριθμό .../2010 ένορκη βεβαίωση που επικαλείται και προσκομίζει η ενάγουσα. Οι αναφερόμενοι σ` αυτή δύο μάρτυρες που καταθέτουν συγχρόνως [χοροδιακώς εν είδει «ντουέτου»] σε μία [κοινή] ένορκη βεβαίωση, δηλαδή κατά τρόπο που προξενεί εύλογα ερωτηματικά, ως προς το περιεχόμενο δε της κατάθεσης τους δεν προσδιορίζουν κανένα στοιχείο από το οποίο μπορεί να συναχθεί το ύψος των εισοδημάτων της και γενικότερα δημιουργούν πολλές αμφιβολίες για την αξιοπιστία τους, αφού ολόκληρα τμήματα της κατάθεσής τους αποτελούν αυτολεξεί επανάληψη του κειμένου της αγωγής [σελ. 14, 15, 16, 17 και 18 αυτής]. Εξάλλου, δεν προσκομίζονται έγγραφα από τα οποία να προκύπτουν έστω και εμμέσως τα εισοδήματα της ενάγουσας από την δραστηριότητά της ως κομμώτριας και πλασιέ καλλυντικών. Τα εισοδήματα της ενάγουσας από τις παραπάνω δραστηριότητές της δεν μπορούν να συναχθούν από τα με επίκληση προσκομιζόμενα από την τελευταία εκκαθαριστικά σημειώματα των οικονομικών ετών 2000-2006 [χρήσεις 1999-2005], διότι τα εισοδήματα στα σημειώματα αυτά στηρίζονται σε δηλώσεις της ίδιας και δεν έχουν ελεγχθεί ακόμα από την αρμόδια Δ.Ο.Υ. ως προς την ειλικρίνειά τους, για τα οποία το Δικαστήριο διατηρεί πλείστες αμφιβολίες αναφορικά με την ορθότητά τους, καθόσον σ` αυτά, όπως συνομολογείται από την ενάγουσα, δηλώνονται εισοδήματα από μισθωτές υπηρεσίες κατά τα παραπάνω έτη, ενώ η ίδια εκθέτει στην αγωγή της ότι δεν παρείχε επ` αμοιβή την εργασία της σε τρίτο εργοδότη, ενώ το κυριότερο τα εισοδήματά της από τις παραπάνω δραστηριότητες, τις οποίες με την αγωγή αναβιβάζει σε υψηλά ποσά, ουδόλως δηλώνονται. Αλλωστε, τα εισοδήματα από την εργασία της αυτή δεν ήταν σταθερά, ικανοποιητικά και αυξημένα, όπως η ίδια προσδιορίζει στην αγωγή της. Αν ήταν τόσο προσοδοφόρα, αυτή θα επεδίωκε να οργανώσει τις δραστηριότητες αυτές επαγγελματικά, δεν θα τις εγκατέλειπε για να πηγαίνει στις λαϊκές αγορές δύο φορές την εβδομάδα [και μάλιστα Σάββατο που έχουν ζήτηση οι υπηρεσίες της κομμώτριας] και δεν θα στρεφόταν σε αναζήτηση νέας επαγγελματικής δραστηριότητας. Συγκεκριμένα, στις αρχές του έτους 2004 η ενάγουσα ξεκίνησε νέα επαγγελματική δραστηριότητα με συνέταιρο τη φίλη της ................., ανοίγοντας κατάστημα λιανικής πώλησης ενδυμάτων και εσωρούχων, το αντιστοιχούν δε στην ίδια μέρος του κεφαλαίου για την έναρξη λειτουργίας του, ύψους 20.000 ευρώ, συνεισέφερε για λογαριασμό της ο εναγόμενος σύζυγός της. Η επιχείρηση αυτή επέφερε το έτος 2004 μειωμένα έσοδα, από τις αρχές όμως του έτους 2005 επέφερε στην ενάγουσα 2.500 ευρώ το μήνα, ποσό όμως που δεν διέθετε αυτή στο οικογενειακό εισόδημα, αλλά δαπανούσε για τις ανάγκες της επιχείρησης, η οποία τελικά έκλεισε μετά 5ετία. Περαιτέρω, η ενάγουσα καθόλη τη διάρκεια της έγγαμης συμβίωσης φρόντιζε και περιποιόταν τον εναγόμενο και τα παιδιά τους ασχολούμενη καθημερινά με τις οικιακές εργασίες και την ανατροφή των κοινών τους τέκνων και διαχειρίζονταν με σύνεση τα έσοδα της οικογένειας. Κατά την ανέγερση της υπό στοιχ. δ` παραπάνω οικοδομής επικαρπίας του εναγομένου και ψιλής κυριότητας του υιού της, που αποτέλεσε τη συζυγική οικία, η ενάγουσα ασχολήθηκε η ίδια με την επιλογή των δομικών υλικών και τη διακόσμηση της ιδιόκτητης αυτής οικογενειακής οικίας. Αυτή περαιτέρω, ενθάρρυνε και παρείχε αμέριστη συμπαράσταση στο σύζυγο της, με αποτέλεσμα να δημιουργεί ασφάλεια στο συζυγικό οίκο, αλλά και το κατάλληλο κοινωνικό και ψυχολογικό κλίμα για την απρόσκοπτη ενασχόληση του εναγομένου με την εργασία του. Οι υπηρεσίες αυτές υπήρξαν σημαντικές και υπερέβαιναν το μέτρο της υποχρέωσής της για συμβολή στις οικογενειακές ανάγκες δεδομένου ότι ο εναγόμενος δεν συμμετείχε στη διαχείριση του κοινού οίκου και τη φροντίδα των παιδιών, πλην της κάλυψης των οικονομικών αναγκών της οικογενείας.
Ετσι, η ενάγουσα συνέβαλε ποικιλοτρόπως στην προαναφερόμενη περιουσιακή επαύξηση του εναγομένου. Ειδικότερα, συνέβαλε με την παροχή της προσωπικής της εργασίας στο επάγγελμα του μικροπωλητή του εναγομένου στις λαϊκές αγορές, με τα εισοδήματά της από την επαγγελματική της δραστηριότητα και με τις υπηρεσίες που προσέφερε για τη λειτουργία της συζυγικής οικίας και για την ανατροφή των παιδιών τους. Η συμβολή της αυτή έγινε κατά τη διάρκεια της έγγαμης συμβίωσης, αλλά απέδωσε καρπούς και κατά τη διάρκεια της τριετούς διάστασης. Εφόσον δεν αποδείχθηκε το ύψος των εισοδημάτων της ενάγουσας, δεν αποδεικνύεται και η πραγματική της συμβολή στην επαύξηση της περιουσίας του εναγομένου, τεκμαίρεται όμως ότι η συμβολή αυτής [ενάγουσας] ανέρχεται στο 1/3 της αύξησης της περιουσίας του εναγομένου, ήτοι στο ποσό των 97.356,33 [= 292.069X1/3] ευρώ, καθόσον ο εναγόμενος δεν απέδειξε ότι η ενάγουσα είχε μικρότερη του τεκμηρίου ή καμμία συμβολή στην αύξηση της περιουσίας του. Οι διάδικοι ενόψει της διάσπασης της έγγαμης συμβίωσης, με το από 30-3-2005 έγγραφο ιδιωτικό συμφωνητικό αποφάσισαν τη λύση του γάμου τους με συναινετικό διαζύγιο, ρύθμισαν την επιμέλεια των παιδιών τους και ως προς τα περιουσιακά στοιχεία αποφάσισαν τα εξής: «...3. Ως προς την κοινή μας περιουσία αποφασίσαμε πως ο πρώτος συμβαλλόμενος, ................., θα κρατήσει στην απόλυτη κυριότητα νομή και κατοχή του: ένα Ι.Χ.Φ. αυτοκίνητο με αριθμό κυκλοφορίας ......... μάρκας MERCEDES, ένα σκάφος με αριθμό ............ τύπου ΜΑΡΙΝΚΟ μετά της μηχανής του, ένα ακίνητο στο δημοτικό διαμέρισμα Μητρουσι μετά της αποθήκης του, δύο αγροτεμάχια στην τοποθεσία «ΛΑΣΚΑΡΗ» του αγροκτήματος Σερρών, ένα τροχόσπιτο, και ένα ισόγειο κατάστημα με υπόγειο επί του ...ου χιλιομέτρου Σερρών-Νιγρίτας. Συμφωνείται τέλος πως ο καθένας θα διατηρήσει την ατομική του επιχείρηση ήτοι ο πρώτος την άσκηση του επαγγέλματος του μικροπωλητή και η δεύτερη την επιχείρηση που λειτουργεί στο όνομά της με αντικείμενο εμπορία ρούχων και που στεγάζεται επί της οδού .................». Η συμφωνία αυτή των διαδίκων με την οποία ρυθμίστηκαν οι περιουσιακές σχέσεις των συζύγων πριν από τη λύση του γάμου τους και πριν από τη συμπλήρωση τριετούς διάστασης, πριν δηλαδή από τη γέννηση της ένδικης αξίωσης συμμετοχής στα αποκτήματα, τελούσε υπό την αναβλητική αίρεση της λύσης του γάμου με συναινετικό διαζύγιο, γεγονός όμως που δεν έλαβε χώρα. Συνεπώς, σύμφωνα μ` όσα ειπώθηκαν στη μείζονα σκέψη της προηγούμενης παραγράφου, η ρυθμιστική αυτή συμφωνία των διαδίκων για τα αποκτήματα, εφόσον δεν πληρώθηκε η αναβλητική αίρεση υπό την οποία τελούσε, δηλ. η λύση του γάμου με συναινετικό διαζύγιο, δεν επιφέρει έννομα αποτελέσματα. Ετσι, η συμφωνία αυτή δεν αποτελεί παραίτηση της ενάγουσας από την αξίωση συμμετοχής στα αποκτήματα και ως εκ τούτου δεν μπορεί να θεμελιώσει ανατρεπτική ένσταση του εναγομένου. Η δήλωση όμως του εναγομένου που περιλαμβάνεται στο έγγραφο αυτό συνιστά εξώδικη ομολογία του εναγομένου ότι τα αναφερόμενα σ` αυτό περιουσιακά στοιχεία που φέρονται στο όνομά του, είναι «κοινά» ήτοι ότι αποκτήθηκαν και με τη συμβολή της ενάγουσας, γεγονός που, πέραν των άλλων αποδεικτικών μέσων, συνηγορεί στην απόρριψη του ισχυρισμού του εναγομένου περί μηδενικής συμβολής της ενάγουσας στην αύξηση της περιουσίας του. Κατ` ακολουθία, είναι απορριπτέος ο ισχυρισμός του εναγομένου με τον οποίο ζητεί την απόρριψη της αγωγής λόγω παραιτήσεως της ενάγουσας από την αξίωση συμμετοχής στα αποκτήματα. Μετά τις σκέψεις αυτές, πρέπει να απορριφθεί η αγωγή ως προς την κύρια βάση της, να γίνει δεκτή ως προς την επικουρική της βάση και να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να καταβάλει στην ενάγουσα 97.356,33 ευρώ, νομιμότοκα από την επίδοση της αγωγής. Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, που με την εκκαλούμενη απόφασή του έκρινε ομοίως και απέρριψε την αγωγή ως ουσία αβάσιμη κατά την κύρια βάση της και δέχθηκε αυτή ως ουσιαστικά βάσιμη κατά την επικουρική βάση υποχρεώνοντας τον εναγόμενο να καταβάλει στην ενάγουσα το παραπάνω ποσό, ενώ απέρριψε τους ισχυρισμούς αυτού περί μηδενικής συμβολής της ενάγουσας στην αύξηση της περιουσίας του και περί παραιτήσεως της ενάγουσας από την ένδικη αξίωση, ορθά τις αναφερόμενες στις μείζονες σκέψεις διατάξεις ερμήνευσε και εφάρμοσε και ορθά τις αποδείξεις εκτίμησε. Συνεπώς, πρέπει να απορριφθούν ως ουσία αβάσιμοι όλοι οι λόγοι και των δύο εφέσεων, με τους οποίους οι διάδικοι υποστηρίζουν τα αντίθετα. Τέλος, πρέπει τα δικαστικά έξοδα του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας να συμψηφισθούν μεταξύ των διαδίκων λόγω της σχέσης τους ως συζύγων [άρθρ. 179 και 183 Κ.Πολ.Δ.].
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΣΥΝΕΚΔΙΚΑΖΕΙ αντιμολία των διαδίκων τις αριθμ. 107/6-12-2011 και 108/6-12-2011 εφέσεις. ΔΕΧΕΤΑΙ τυπικά και ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ κατ` ουσία αυτές. ΣΥΜΨΗΦΙΖΕΙ μεταξύ των διαδίκων τα δικαστικά έξοδα του παρόντος βαθμού δικαιοδοσιας.
πηγή: http://lawdb.intrasoftnet.com/nomos
Δημήτριος Χ. Καραγιάννης, Δικηγόρος, Θεσσαλονίκη - Αθήνα