Προσβολή της προσωπικότητας ανηλίκων με την προβολή, χωρίς τη συναίνεση των γονέων τους, της εικόνας τους (Άρειος Πάγος, αριθμός απόφασης 1646/2011)
Διατάξεις: άρθρο 559 ΚΠολΔ
Περίληψη: Προσβολή της προσωπικότητας ανηλίκων με την προβολή, χωρίς τη συναίνεση των γονέων τους, της εικόνας τους. Η προβολή της εικόνας ανηλίκων για χρονικό διάστημα τριών δευτερολέπτων χωρίς αλλοιωμένα τα χαρακτηριστικά συνιστά προσβολή.
[...] Επειδή, κατά το άρθρο 559 ΚΠολΔ αναίρεση επιτρέπεται μόνο για τους περιοριστικά αναφερόμενους στο άρθρο αυτό λόγους, μεταξύ των οποίων και ο προβλεπόμενος στον αριθμό 11, που ιδρύεται όταν το δικαστήριο δεν έλαβε υπόψη αποδεικτικά μέσα που οι διάδικοι επικαλέσθηκαν και προσκόμισαν, όπως είναι και τα έγγραφα που προσκομίζονται είτε προς άμεση απόδειξη, είτε για συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, υπό την προϋπόθεση ότι τα πραγματικά γεγονότα που επικαλείται ο διάδικος με τα έγγραφα αυτά ασκούν ουσιώδη επιρροή στην έκβαση της δίκης (ΑΠ Ολ 42/2002 ). Στην προκειμένη περίπτωση οι αναιρεσείοντες προβάλλουν την αιτίαση ότι η προσβαλλομένη απόφαση δεν έλαβε υπόψη της αποδεικτικά μέσα που επικαλέσθηκαν και προσκόμισαν αυτοί κατά τη συζήτηση της υποθέσεως ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης και ειδικότερα την υπ' αριθμό 5967/2003 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης και την υπ' αριθμό 3287/2003 απόφαση του Εφετείου Θεσσαλονίκης, οι οποίες, με άλλους ενάγοντες είχαν αποφανθεί διαφορετικά επί των ιδίων πραγματικών περιστατικών, δηλαδή επί του ίδιου συμβάντος, από ό,τι αποφάνθηκε η προσβαλλομένη απόφαση, ούτε έλαβε υπόψη της τις προτάσεις των εν λόγω εναγόντων. Από το σκεπτικό της προσβαλλομένης απόφασης δεν καθίσταται αδιστάκτως βέβαιο ότι αυτή έλαβε υπόψη της ως δικαστικά τεκμήρια τις ως άνω αποφάσεις, οι οποίες αφορούν το ίδιο συμβάν και ασκούν με τις αιτιολογίες τους, ουσιώδη επιρροή στην έκβαση της δίκης. Επομένως ο πρώτος λόγος αναιρέσεως του κυρίου δικογράφου και αυτού των προσθέτων, εκ του άρθρου 559 αρ. 11 ΚΠολΔ, είναι βάσιμος. Επειδή με τον τρίτο πρόσθετο λόγο αναιρέσεως, οι αναιρεσείοντες προβάλλουν την αιτίαση ότι η προσβαλλομένη απόφαση δεν έλαβε υπόψη της την υπ' αριθμό 2465/9.6.2003 ένορκη βεβαίωση της Μ. Θ. που δόθηκε ενώπιον του Ειρηνοδίκη Θεσσαλονίκης, κατόπιν νομίμου κλητεύσεως των αναιρεσιβλήτων, την οποία αυτοί νόμιμα επικαλέσθηκαν και προσκόμισαν ενώπιον του δικαστηρίου που εξέδωσε την προσβαλλομένη απόφαση.
Από την προσβαλλομένη απόφαση προκύπτει ότι ναι μεν σε αυτή γίνεται στην αρχή μνεία ότι το δικαστήριο εκτίμησε και την ως άνω ένορκη βεβαίωση, πλην όμως από το όλο περιεχόμενο της απόφασης, δεν καθίσταται αδιστάκτως βέβαιο ότι την έλαβε υπόψη της προς συναγωγή του αποδεικτικού της πορίσματος ότι είναι αβάσιμος ο ισχυρισμός των αναιρεσειόντων ότι το επίμαχο ρεπορτάζ προβλήθηκε και κατά τη διάρκεια του μεσημεριανού δελτίου ειδήσεων των 14.30' της 26.7.2000. Επομένως ο εκ του άρθρου 559 αριθμ. 11 ΚΠολΔ τρίτος πρόσθετος λόγος αναιρέσεως είναι βάσιμος. Επειδή, ο εκ του άρθρου 559 αρ. 20 ΚΠολΔ, λόγος αναιρέσεως, για παραμόρφωση του περιεχομένου εγγράφου, ιδρύεται αν το δικαστήριο υπέπεσε σε διαγνωστικό λάθος, αναγόμενο δηλαδή στην ανάγνωση του εγγράφου, με την παραδοχή ότι περιέχει περιστατικά προφανώς διαφορετικά από εκείνα που πράγματι περιλαμβάνει, όχι δε και όταν, από το περιεχόμενο του εγγράφου, το οποίο σωστά διέγνωσε, συνάγει αποδεικτικό πόρισμα διαφορετικό από εκείνο που ο αναιρεσείων θεωρεί ορθό. Πράγματι, στην τελευταία περίπτωση, πρόκειται για παράπονο, αναγόμενο στην εκτίμηση πραγματικών γεγονότων, η οποία εκφεύγει από τον αναιρετικό έλεγχο. Πάντως, για να θεμελιωθεί ο προαναφερόμενος λόγος αναιρέσεως, θα πρέπει το δικαστήριο της ουσίας να έχει στηρίξει το αποδεικτικό πόρισμά του αποκλειστικά ή κατά κύριο λόγο στο έγγραφο, το περιεχόμενο του οποίου φέρεται ότι παραμορφώθηκε, όχι δε και όταν το έχει απλώς συνεκτιμήσει, μαζί με άλλα αποδεικτικά μέσα, χωρίς να εξαίρει το έγγραφο, αναφορικά με το πόρισμα στο οποίο κατέληξε ως προς το αποδεκτέο γεγονός (ΑΠ Ολ 2/2008 , ΑΠ 109/2008, ΑΠ 446/2006). Με τους πέμπτο και έβδομο προσθέτους λόγους αναιρέσεως, οι αναιρεσείοντες, αφού εκθέτουν το περιεχόμενο εγγράφων και τις σχετικές επ' αυτών παραδοχές της προσβαλλομένης αποφάσεως, προβάλλουν την αιτίαση ότι η προσβαλλομένη απόφαση παραμόρφωσε 1) το περιεχόμενο της βιντεοκασέτας που αναφέρεται στο ρεπορτάζ που προβλήθηκε στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων των 20.00 της 28.7.2000 του τηλεοπτικού σταθμού «Α.», σχετικά με τα πλάνα που έδειχναν ανήλικα παιδιά, μεταξύ, όπως ισχυρίζονται οι αναιρεσείοντες, και τα εκπροσωπούμενα από αυτούς τέκνα τους, σε ιδιωτικό σταθμό προσχολικής αγωγής, όπου εκδηλώθηκε σε 23 παιδιά, λοίμωξη φυματίωσης, και 2) το περιεχόμενο της από 25.10.2000 εξώδικης διαμαρτυρίας - απαντήσεως της πρώτης των αναιρεσιβλήτων προς τους αναιρεσείοντες. Από τον έλεγχο του περιεχομένου της βιντεοκασέτας, που περιέχει μαγνητοσκοπημένο ρεπορτάζ που προβλήθηκε στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων των 20.00' της 28.7.2000 του τηλεοπτικού σταθμού «Α.» της πρώτης των αναιρεσιβλήτων υπάρχουν τέσσερα πλάνα που εμφανίζονται ανήλικοι. Στα τρία πλάνα συνολικής, διάρκειας 17 δευτερολέπτων, οι ανήλικοι εμφανίζονται σε έγχρωμο αρνητικό φωτογραφίας με αλλοιωμένα τα χαρακτηριστικά των προσώπων τους, ώστε να μην είναι δυνατόν να διακριθούν και εξατομικευθούν τα πρόσωπα των ανηλίκων. Στο τέταρτο όμως πλάνο, όπου εμφανίζονται τέσσερα ανήλικα τέκνα, μεταξύ των οποίων, όπως ισχυρίζονται οι αναιρεσείοντες, και τα εκπροσωπούμενα από αυτούς ανήλικα τέκνα τους, Μ. και Γ., στην είσοδο μεταξύ κήπου και αιθουσών του παιδικού σταθμού, διάρκειας του πλάνου τριών περίπου δευτερολέπτων δεν υπάρχει καμία παραποίηση στην εικόνα και τα πρόσωπα των ανηλίκων διακρίνονται. Επομένως, εφόσον η αναιρεσιβαλλομένη απόφαση δέχθηκε ότι τα πλάνα διαρκούσαν συνολικά δύο δευτερόλεπτα και ότι σε όλα τα χαρακτηριστικά των προσώπων των ανηλίκων δεν μπορούσαν να διακριθούν, παραμόρφωσε το περιεχόμενο της ως άνω βιντεοκασέτας. Επίσης η προσβαλλομένη παραμόρφωσε και το περιεχόμενο της ως άνω εξώδικης απαντήσεως της πρώτης των αναιρεσιβλήτων προς τους αναιρεσείοντες, αφού σε αυτήν ο τηλεοπτικός σταθμός δέχεται ότι έγινε παρουσίαση του θέματος στις 26 και 28.7.2000, ενώ η προσβαλλομένη απόφαση δέχεται ότι από την εξώδικη αυτή απάντηση προκύπτει ότι η πρώτη αναιρεσίβλητη δέχθηκε ότι το επίμαχο ρεπορτάζ προβλήθηκε μόνο μία φορά από τον σταθμό της στις 28.7.2000. Επομένως οι εκ του άρθρου 559 αριθμ. 20 ΚΠολΔ ως άνω λόγοι αναιρέσεως είναι βάσιμοι. Κατ' ακολουθίαν τούτων, πρέπει, κατά παραδοχή όλων των ως άνω λόγων να αναιρεθεί η προσβαλλομένη απόφαση και να παραπεμφθεί η υπόθεση για περαιτέρω εκδίκαση, στο ίδιο δικαστήριο, αφού είναι δυνατή η σύνθεσή του από άλλους δικαστές, πλην των πρότερον δικασάντων (άρθρο 580 παρ. 3 ΚΠολΔ). [...]
Αναιρεί την ΠΠρΘεσ 6175/2005 και παραπέμπει.
πηγή: nbonline.gr
Δημήτριος Χ. Καραγιάννης και Συνεργάτες, Δικηγορικό Γραφείο, Θεσσαλονίκη - Αθήνα