Ασφαλιστικά μέτρα. Προσωρινή διατροφή. Εκτός γάμου τέκνο. (Άρειος Πάγος, αριθμός απόφασης 6/2011)
Περίληψη: Ασφαλιστικά μέτρα. Προσωρινή διατροφή. Εκτός γάμου τέκνο. Εφόσον ο πατέρας αναγνώρισε εκούσια το τέκνο, η άσκηση της γονικής μέριμνας ανήκει αποκλειστικά στη μητέρα. Εμμεση εκτέλεση. Στην αναγκαστική εκτέλεση διατροφών δεν χωρεί απαγγελία ποινών έμμεσης εκτέλεσης. Δήλωση φορολογίας εισοδήματος. Η δήλωση δεν αποτελεί αδιάψευστο κριτήριο του πραγματικού εισοδήματος, εφόσον δεν προκύπτει ότι έχει ελεγχθεί η ειλικρίνειά της. Καταναλωτικά δάνεια. Τα δάνεια αυτά εκτιμώνται ως βιοτική ανάγκη και δεν αφαιρούνται από το εισόδημα, όπως τα στεγαστικά. Ενεργητική νομιμοποίηση. Το δικόγραφο δεν είναι άκυρο, εάν από το περιεχόμενο και αιτητικό προκύπτει η ιδιότητα της μητέρας ως ασκούσας την αίτηση για λογαριασμό του τέκνου, έστω και αν στην επικεφαλίδα αναγράφονται τα στοιχεία της.
[...] Με την κρινόμενη αίτηση η αιτούσα, επικαλούμενη επείγουσα περίπτωση, ζητεί να ληφθούν ασφαλιστικά μέτρα ώστε α) να της ανατεθεί προσωρινά η άσκηση της επιμέλειας του ανηλίκου τέκνου της Ν., ηλικίας κατά το χρόνο άσκησης της αίτησης 3 ετών περίπου, το οποίο απέκτησε εκτός γάμου με τον καθ` ου και αναγνώρισε ο τελευταίος με την αριθμ, 25256/2007 πράξη της συμβολαιογράφου Ρόδου Μ. Λ. και β) να υποχρεωθεί προσωρινά ο καθ` ου, να της καταβάλλει μηνιαία διατροφή για λογαριασμό του παραπάνω ανηλίκου το ποσό των 900 ευρώ, από το μήνα Αύγουστο του έτους 2007, ήτοι από την εκούσια αναγνώρισή του, νομιμοτόκως, γιατί αδυνατεί να εξασφαλίσει τη διατροφή του με δικά του μέσα, στερείται δε περιουσίας και άλλων πόρων συντήρησης. Επίσης, ζητεί να απειληθούν ποινές έμμεσης εκτέλεσης (χρηματική ποινή και προσωπική κράτηση) σε βάρος του καθ` ου για κάθε παράβαση της απόφασης που θα εκδοθεί και να καταδικασθεί ο τελευταίος στη δικαστική της δαπάνη. Η αίτηση αρμοδίως φέρεται για να συζητηθεί ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου (άρθρα 683 παρ. 1, 22 ΚΠολΔ), κατά την προκείμενη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (άρθρα 686 επ. ΚΠολΔ). Πρέπει να σημειωθεί, ότι από τις διατάξεις των άρθρων 64 παρ. 1 και 118 αριθμ. 3 ΚΠολΔ, προκύπτει ότι επί αγωγής, ασκούμενης από νομικό αντιπρόσωπο φυσικού προσώπου που στερείται της ικανότητας να παραστεί το ίδιο στο Δικαστήριο, εφόσον από το περιεχόμενο και το αιτητικό του σχετικού δικογράφου προκύπτει το όνομα του αντιπροσωπευομένου ανίκανου προσώπου και η ιδιότητα του ενάγοντος ως νόμιμου αντιπροσώπου του, με την οποία ασκείται η αγωγή για λογαριασμό του προσώπου αυτού, δεν είναι άκυρο το δικόγραφο εκ του ότι τυχόν δεν αναγράφονται στην επικεφαλίδα του τα στοιχεία αυτά, ούτε η μη αναγραφή των παραπάνω στοιχείων στην επικεφαλίδα του έχει την έννοια ότι η αγωγή ασκείται από τον ενάγοντα ατομικά για τον εαυτό του, ώστε να γεννάται ζήτημα ενεργητικής νομιμοποίησής του (ΕφΑθ 11687/1995 ΕλλΔνη 37.1116, ΕφΑθ 1527/1992 ΕλλΔνη 35.435, ΕφΑθ 11675/1986 ΕλλΔνη 28.1336, Β.Βαθρακοκοίλης, υπό το άρθρο 118, αρ. 56, σελ. 742). Στην προκειμένη περίπτωση, από το όλο περιεχόμενο και αιτητικό της κρινόμενης αίτησης, προκύπτει σαφώς ότι αυτή έχει ασκηθεί από την αιτούσα με την ιδιότητά της ως νόμιμης εκπροσώπου του ανηλίκου τέκνου της, Ν. Συνεπώς η αιτούσα νομιμοποιείται ενεργητικώς για την άσκηση της αίτησης, παρά το ότι στην επικεφαλίδα της αναγράφεται μόνο το ονοματεπώνυμο και η κατοικία της ίδιας και όχι η παραπάνω ιδιότητά της και πρέπει, επομένως, να απορριφθεί ο αντίθετος ισχυρισμός του καθ` ου η αίτηση ως αβάσιμος. Είναι δε νόμιμη, όσον αφορά το αίτημα διατροφής, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 1475, 1476, 1484, 1485, 1486, 1489, 1493, 1496, 1498, 1515 ΑΚ, 728, 729, 191 παρ. 2 και 176 ΚΠολΔ. Απορριπτέα ως μη νόμιμα είναι τα αιτήματα: α) περί ανάθεσης προσωρινά της άσκησης της επιμέλειας του αναγνωρισθέντος εκουσίως ανηλίκου τέκνου, για έλλειψη εννόμου συμφέροντος της αιτούσας (άρθρο 68 ΚΠολΔ), γιατί, αφού, κατά τις παραδοχές της, το παραπάνω ανήλικο είναι και παραμένει εκτός γάμου τέκνο της ιδίας και του καθ` ου, η γονική μέριμνά του, στην οποία περιλαμβάνεται και η επιμέλεια (άρθρα 1510 παρ. 1 β, 1518 ΑΚ) ανήκει και ασκείται αποκλειστικά από την ίδια εκ του νόμου (άρθρο 1515 παρ. 1 α ΑΚ), ώστε να μη παρίσταται αναγκαία η προσφυγή της για το ζήτημα τούτο στο δικαστήριο, ενώ ο καθ` ου, με την εκούσια αναγνώριση του ανηλίκου, απέκτησε μεν αυτοδικαίως τη γονική μέριμνά του και έγινε φορέας αυτής και, επομένως και της επιμέλειας, όχι όμως και την άσκησή τους, αφού, κατά τις παραδοχές της αιτούσας, ούτε έπαψε η γονική μέριμνα ή επιμέλεια της ιδίας, ούτε αδυνατεί αυτή να τις ασκήσει, οπότε ο καθ` ου θα αποκτούσε αυτοδικαίως και την άσκησή τους (άρθρο 1515 παρ. 1β ΑΚ), ούτε ανατέθηκε στον καθ` ου με δικαστική απόφαση η, αποκλειστική η από κοινού με την αιτούσα, άσκηση της γονικής μέριμνας ή μέρους αυτής, οπότε η αιτούσα θα είχε έννομο συμφέρον προσφυγής στο δικαστήριο, προκειμένου να ανατεθεί στην ίδια η αποκλειστική άσκηση της επιμέλειας του παραπάνω τέκνου τους (ΕφΘεσ 3025/1998 Αρμ. 53.54, ΜΠρΛευκ 587/2002 Αρμ. 2003.959, Σταθόπουλος- Γεωργιάδης ΕρμΑΚ, άρθρο 1515 αρ. 6,7,8, Κουνουγέρη- Μανωλεδάκη, ΟικγΔ ΙΙ, έκδ. 1998, σελ. 185-187), β) περί επιδίκασης διατροφής για προγενέστερο της επίδοσης της αίτησης χρονικό διάστημα, γιατί, κατά το άρθρο 1498 ΑΚ, διατροφή για το παρελθόν δεν οφείλεται, παρά μόνο από την υπερημερία, η οποία επέρχεται είτε με την έγερση αγωγής είτε με εξώδικη όχληση, καθιστάμενη ενεργή την απαίτηση για διατροφή. Οταν πρόκειται για οφειλή διαδοχικών παροχών, όπως στη διατροφή, η όχληση για αυτές μπορεί να γίνει είτε για το σύνολο των μελλουσών παροχών, είτε για το συγκεκριμένο μέρος τους, δηλαδή για παροχές ορισμένου χρόνου. Σε κάθε περίπτωση όμως η όχληση πρέπει να είναι ορισμένη και σαφής κατά το περιεχόμενό της, υπό την έννοια ότι πρέπει να προκύπτει από αυτήν, εκτός των άλλων, και το είδος, όπως και η ακριβής ποσότητα της παροχής (ΑΠ 342/2001 ΕλλΔνη 43.114, ΑΠ 539/1974 ΕΕΝ 42/191, ΑΠ 477/70 ΝοΒ 18.1319, ΕφΑθ 5806/2008 ΝοΒ 2009.544, ΕφΘεσ 222/2000 Αρμ. 2000.1493, ΕφΑθ 7841/1995 ΕλλΔνη 37.1120, ΕφΑθ 926/1995 ΕλλΔνη 37.1119, ΕφΑθ 13933/1988 ΕλλΔνη 33.176, Σταθόπουλος - Γεωργιάδης ΕρμΑΚ, άρθρο 1498, σελ. 782 επ.).
Εν προκειμένω, για την επιδίκαση διατροφής του ανηλίκου για το παρελθόν, η αιτούσα δεν επικαλείται όχληση του καθ` ου, υπό την εκτεθείσα έννοια, γ) περί καταβολής της μηνιαίας διατροφής με το νόμιμο τόκο από το χρόνο εκούσιας αναγνώρισης του ανηλίκου, είναι μη νόμιμο στην αιτούμενη εν λόγω έκταση, σύμφωνα με τα παραπάνω εκτεθέντα, όπως και από την επομένη της επίδοσης της αίτησης, η δε καταβολή νομίμου τόκου για κάθε μηνιαία παροχή, σε περίπτωση ευδοκίμησης της αίτησης, πρέπει να περιορισθεί, όπως επικουρικώς εκτιμάται ότι ζητεί η αιτούσα, στο χρόνο από την επομένη της καθυστέρησης πληρωμής κάθε μηνιαίας παροχής μέχρι την εξόφληση και δ) περί επιβολής ποινών έμμεσης εκτέλεσης (χρηματική ποινή και προσωπική κράτηση) σε βάρος του καθ` ου, γιατί η απόφαση όσον αφορά στην υποχρέωσή του στην καταβολή διατροφής σε χρήμα, η αναγκαστική εκτέλεση γίνεται κατ` άρθρο 951 παρ. 1 ΚΠολΔ σε συνδ. με άρθρο 700 παρ. 1 και 2 ΚΠολΔ και όχι κατ` άρθρο 947 του ιδίου Κώδικα (ΜΠρΘεσ 12654/1999 Αρμ. 1999.1250, Τζίφρας, Ασφαλιστικά Μέτρα, έκδ. Δ`, σελ. 435 και 440). Πρέπει, επομένως, κατά το μέρος που κρίθηκε νόμιμη, να εξετασθεί περαιτέρω και ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα.
Από την εκτίμηση των καταθέσεων των μαρτύρων των διαδίκων, Ε. Τ. (της αιτούσας) και Ν. Μ. (του καθ` ου η αίτηση) που εξετάστηκαν ενόρκως στο ακροατήριο του Δικαστηρίου τούτου, τα έγγραφα που επικαλούνται και νόμιμα προσκομίζουν οι διάδικοι, τους ισχυρισμούς τους που ανέπτυξαν προφορικά και με τα νομοτύπως κατατεθέντα σημειώματά τους και την όλη εν γένει διαδικασία, πιθανολογήθηκαν τα ακόλουθα: Οι διάδικοι απέκτησαν εκτός γάμου ένα τέκνο, το Ν., το οποίο γεννήθηκε στις 14.7.2007 και ο καθ` ου ανεγνώρισε με την αριθμ. 25.256/2009 πράξη της συμβολαιογράφου Ρόδου Μ. Λ. Το ανήλικο διαμένει με τη μητέρα του και εξακολουθεί να παραμένει εκτός γάμου των γονέων του. Δεν έχει κανένα περιουσιακό στοιχείο ούτε δύναται, λόγω της ηλικίας του, να αυτοδιατραφεί. Ετσι δεν είναι σε θέση να` αντιμετωπίσει με τις δικές του δυνάμεις τις ανάγκες διατροφής του και έχει δικαίωμα διατροφής έναντι των γονέων του, καθένας των οποίων έχει ανάλογη με τις δυνάμεις του υποχρέωση προς τούτο (άρθρο 1489 παρ. 2 ΑΚ). Η αιτούσα ισχυρίζεται ότι για τη φοίτηση του ανηλίκου τέκνου της σε βρεφονηπιακό σταθμό, κατά το σχολικό έτος 2010-2011, απαιτείται το ποσό των 3.800 ευρώ ετησίως (βλ. την από 19.11.2010 βεβαίωση της Χ. Μ.- υπεύθυνης του βρεφονηπιακού σταθμού «Σ.»). Oπως, όμως προκύπτει από την από 16.12.2010 βεβαίωση της ιδίας παραπάνω υπεύθυνης του βρεφονηπιακού σταθμού, το ανήλικο έχει ενταχθεί στο πρόγραμμα της εργατικής εστίας «εναρμόνιση οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής 2010-2011», το οποίο ισχύει μέχρι τέλος Ιουλίου 2011, ήτοι είναι επιδοτούμενο και συνεπώς το κονδύλιο αυτό δεν θα υπολογισθεί στα έξοδα εκπαίδευσής του. Οι δε λοιπές δαπάνες διαβίωσής του και συγκεκριμένα δαπάνες διατροφής, ένδυσης, ψυχαγωγίας και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης είναι οι συνήθεις δαπάνες που απαιτούνται για ανήλικα της ιδίας ηλικίας που ζουν υπό παρόμοιες με αυτό συνθήκες. Ο καθ` ου είναι πολιτικός μηχανικός και από τα ίδια παραπάνω αποδεικτικά μέσα πιθανολογήθηκε ότι τα μηνιαία καθαρά εισοδήματά του ανέρχονται τουλάχιστον στο ποσό των 2.200 ευρώ. Και ναι μεν ο καθ` ου, όπως προκύπτει από το εκκαθαριστικό σημείωμα της Δ.Ο.Υ Ρόδου, για το οικονομικό έτος 2010, δήλωσε ως ετήσια εισοδήματα 13.663,45 ευρώ, συμπεριλαμβανομένου και μισθώματος ποσού 250 ευρώ μηνιαίως από εκμίσθωση ακινήτου, ήτοι μηνιαίως 1.138,62 (13.663,45:12) ευρώ, πλην όμως η δήλωση φορολογίας εισοδήματος, δεν αποτελεί αδιάψευστο κριτήριο του πραγματικού εισοδήματός του, εφόσον δεν προκύπτει ότι έχει ελεγχθεί η ειλικρίνειά της (ΕφΘεσ 286/2001 Αρμ. ΝΕ 923, ΕφΘεσ 1278/2001 Αρμ. 56.225). Σε κάθε περίπτωση όμως, ακόμη και αν υποτεθεί αληθής ο ισχυρισμός του ότι τα εισοδήματα που αποκομίζει δεν επαρκούν, ενόψει και της υποχρέωσης εκ μέρους του αποπληρωμής δανείων που έχει λάβει, όπως θα αναφερθεί παρακάτω, με αποτέλεσμα να συντηρείται οικονομικά από τους γονείς του, σύμφωνα με την κατάθεση του μάρτυρα πατέρα του, εφόσον είναι ηλικίας 38 ετών, υγιής, έχει εργασιακή εμπειρία και ικανότητες, δύναται να αποκομίσει εισόδημα από εργασία ανάλογη με τις δυνατότητές του, την οποία, κατά τις αρχές της καλής πίστης και λαμβανομένων υπόψη και των συνθηκών που επικρατούν στην αγορά εργασίας, οφείλει να αναζητήσει και να απασχοληθεί επικερδώς. Ο καθ` ου δεν επιβαρύνεται με δαπάνες στέγασης, καθόσον διαμένει σε ιδιόκτητη οικία στη Ρόδο, της οποίας είναι συγκύριος κατά ποσοστό 25% εξ αδιαιρέτου. Είναι κύριος επίσης α) μίας οικίας στη νήσο Χάλκη επιφανείας 115,50 τ.μ, β) ενός (1) αγρού στο Γεννάδι Ρόδου, επιφανείας 1.160 τ.μ, γ) τριών (3) αγρών στο Δήμο Πεταλούδων Ρόδου, επιφανείας 1.820 τ.μ, 1.370 τ.μ και 1.550 τ.μ και δ) τεσσάρων (4) αγρών στα Ασγούρου Ρόδου, επιφανείας 1.002 τ.μ, 1.000 τ.μ, 2.088 τ.μ και 1.500 τ.μ (βλ. προσκομιζόμενη δήλωση στοιχείων ακινήτων - Ε9), τα οποία όμως δεν πιθανολογήθηκε ότι του αποφέρουν εισόδημα.
Επίσης έχει λάβει καταναλωτικά δάνεια συνολικού ποσού 65.232,63 ευρώ, υποχρεούμενος στην καταβολή μηνιαίων δόσεων προς αποπληρωμή τους. Το ποσό αυτό, εφόσον δεν καταβάλλεται σε εξόφληση στεγαστικού δανείου δεν αφαιρείται από το εισόδημά του, αλλά εκτιμάται απλώς ως μια επιπλέον βιοτική του ανάγκη (ΕφΑθ 6077/1994 ΝοΒ 43.270, ΕφΘεσ 199/1994 Αρμ. ΜΘ 898, ΜΠρΘεσ 2160/1997 Αρμ. ΝΒ 38) Η μητέρα του ανηλίκου είναι ιδιωτικός υπάλληλος σε κατάστημα οπτικών ειδών και οι μηνιαίες καθαρές αποδοχές της, κατόπιν συνυπολογισμού επιδομάτων εορτών και αδείας (ΑΠ 826/1994 ΕλλΔνη 1997.1077, ΕφΑθ 5452/1984 ΕλλΔνη 26.477, Γεωργιάδης - Σταθόπουλος, ΑΚ 1487, αριθμ. 16), ανέρχονται κατά μέσο όρο στο ποσό των 1.050 (900Χ14:12) ευρώ, πλην όμως η εργασιακή της σύμβαση καταγγέλθηκε στις 30.11.2010 και μετά την 1.1.2011 θα παύσει να παρέχει τις υπηρεσίες της (βλ. την από 30.11.2010 προειδοποίηση καταγγελίας σύμβασης της ομόρρυθμης εταιρείας με την επωνυμία «Μ. Α. και ΣΙΑ Ο.Ε»), λαμβάνοντας επίδομα ανεργίας από τον Ο.Α.Ε.Δ. Καταβάλλει δε για μίσθωση οικίας στη Ρόδο το ποσό των 450 ευρώ (βλ. το από 5.4.2008 ιδιωτικό συμφωνητικό μίσθωσης και την από 1.12.2010 απόδειξη είσπραξης μισθώματος). Αλλα εισοδήματα ή πόρους από οποιαδήποτε πηγή δεν πιθανολογήθηκε ότι διαθέτουν οι γονείς του ανηλίκου, ούτε έχουν άλλη περιουσία. Με βάση τις οικονομικές αυτές δυνατότητες των γονέων του, η κατά μήνα διατροφή, την οποία δικαιούται τούτο, πρέπει να καθοριστεί στο ποσό των 550 ευρώ. Τούτο είναι ανάλογο με τις ανάγκες του, όπως αυτές προκύπτουν από τις συνθήκες της ζωής του και ανταποκρίνεται στα απαραίτητα έξοδα για διατροφή, συντήρηση, ψυχαγωγία, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και εκπαίδευσή του. Από το ποσό αυτό ο καθ` ου έχει υποχρέωση να καταβάλλει το ποσό των 450 ευρώ. Κατά το υπόλοιπο ποσό συμμετέχει η μητέρα του με την παροχή στέγης, απασχόληση, φροντίδα και περιποίησή του, που είναι σημαντική και αποτιμητή σε χρήμα (ΕφΑθ 10321/1998 ΕλλΔνη 40.1119, ΕφΑθ 10762/1997 ΕλλΔνη 39.1354, ΕφΑθ 4902/1995 ΕλλΔνη 37.1117, ΕφΑθ 6827/1996 ΕλλΔνη 38.887), κατά παραδοχή εν μέρει ως ουσιαστικά βάσιμης, της ένστασης περί συνεισφοράς της τελευταίας στη διατροφή αυτού, την οποία (ένσταση) προέβαλε ο καθ` ου, κατ` άρθρο 1489 παρ. 2 ΑΚ, με δήλωση του πληρεξουσίου δικηγόρου του στο ακροατήριο, αλλά και με το νομοτύπως κατατεθέν σημείωμά του (ΑΠ 804/1994 ΕλλΔνη 37.97, ΕφΑθ 10762/1997 ΕλλΔνη 39.1354, ΕφΑθ 9720/1997 ΕλλΔνη 39.1356, ΕφΑθ 4299/1993 ΕλλΔνη 35.451). Απορριπτέα τυγχάνει η, κατ` άρθρο 416 ΑΚ, ένσταση του καθ` ου περί απόσβεσης της οφειλής του με την εκ μέρους του καταβολή στην αιτούσα, για την παραπάνω αιτία (διατροφή του ανηλίκου), συνολικού ποσού 6.600 ευρώ, κατά το χρονικό διάστημα από 21.12.2007 έως 13.10.2010, όπως ειδικότερα αναφέρονται τα επιμέρους ποσά στο κατατεθέν σημείωμά του, αφού το ποσό αυτό κατά το μεγαλύτερο μέρος του καταβλήθηκε οικειοθελώς από τον καθ` ου για χρονικό διάστημα που δεν ταυτίζεται με το επίδικο (από την επομένη της επίδοσης της κρινόμενης αίτησης που έλαβε χώρα στις 30.8.2010 και εφεξής), ήτοι από 21.12.2007 έως 18.6.2010. Οσον δε αφορά στο ποσό των 400 ευρώ που καταβλήθηκε στις 13.10.2010 (μεταγενέστερα της επίδοσης της αίτησης), είναι δυνατός ο καταλογισμός του κατά την εκτέλεση, αφού οι επιδικαζόμενες με την παρούσα περιοδικές παροχές, με εναρκτήριο χρόνο την επομένη της επίδοσης της αίτησης και εφεξής, αποτελούνται από κεφάλαιο και τόκους και συνεπώς το παραπάνω καταβληθέν ποσό καταλογίζεται πρώτα στους τόκους και τελευταία στο κεφάλαιο, υπολογισμός που δεν δύναται να γίνει στο παρόν στάδιο. Πρέπει, επομένως, να γίνει εν μέρει δεκτή η κρινόμενη αίτηση και ως ουσιαστικά βάσιμη και να υποχρεωθεί προσωρινά ο καθ` ου η αίτηση να προκαταβάλλει στην αιτούσα, με την ιδιότητα με την οποία παρίσταται, εντός του πρώτου πενθημέρου κάθε μήνα, από την επομένη της επίδοσης της αίτησης, για διατροφή του παραπάνω ανηλίκου, το ποσό των 450 ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την επομένη της καθυστέρησης πληρωμής κάθε περιοδικής` παροχής μέχρι την πλήρη εξόφληση. Τα δικαστικά έξοδα πρέπει να συμψηφισθούν κατά ένα μέρος μεταξύ των διαδίκων, λόγω της εν μέρει νίκης και ήττας τους και μέρος αυτών να επιβληθεί σε βάρος του καθ` ου η αίτηση (άρθρο 178 παρ. 1 ΚΠολΔ), κατά τα οριζόμενα ειδικότερα στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει κατ` αντιμωλία των διαδίκων.
Απορρίπτει ό,τι κρίθηκε απορριπτέο στο σκεπτικό της παρούσας.
Δέχεται εν μέρει την αίτηση.
Υποχρεώνει προσωρινά τον καθ` ου η αίτηση να προκαταβάλλει στην αιτούσα, με την ιδιότητα με την οποία παρίσταται, εντός του πρώτου πενθημέρου κάθε μήνα, από την επομένη της επίδοσης της αίτησης, για διατροφή του ανηλίκου τέκνου τους, Ν., το ποσό των τετρακοσίων πενήντα (450) ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την επομένη της καθυστέρησης πληρωμής κάθε περιοδικής παροχής μέχρι την πλήρη εξόφληση.
Επιβάλλει σε βάρος του καθ` ου η αίτηση μέρος των δικαστικών εξόδων της αιτούσας, τα οποία ορίζει στο ποσό των εκατόν πενήντα (150) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση, στο ακροατήριό του, στη Ρόδο, στις 10 Ιανουαρίου 2011, απόντων των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους.
Δημήτριος Χ. Καραγιάννης, Δικηγόρος, Θεσσαλονίκη - Αθήνα