Υιοθεσία ανηλίκου - Διαδικασία εκουσίας δικαιοδοσίας - Καταχρηστική άρνηση παροχής συναίνεσης - Αναπλήρωση συναίνεσης (Πολυμελές Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης, αριθμός απόφασης 15987/2009)

Περίληψη: Υιοθεσία ανηλίκου. Διαδικασία εκουσίας δικαιοδοσίας. Καταχρηστική άρνηση παροχής συναίνεσης. Η φυσική μητέρα αδυνατεί να προσφέρει προστασία και ομαλή ανάπτυξη στο τέκνο της, στερούμενη οικονομικών πόρων, ενώ ο σύζυγός της και τεκμαιρόμενος πατέρας, αρνείται ότι αυτό τυγχάνει βιολογικό του παιδί καθόσον τελεί σε διάσταση μαζί της. Η μητέρα μετά τη γέννηση του τέκνου δεν είχε καμία επαφή μαζί του, ούτε εκδήλωσε κάποιο ενδιαφέρον. Νόμιμη αναπλήρωση της άρνησης αυτών να προσέλθουν για συναίνεση. Απομάκρυνση του παιδιού από το ασφαλές οικογενειακό και κοινωνικό περιβάλλον, στο οποίο έχει πλήρως ενταχθεί και προσαρμοστεί, θα ήταν αντίθετη προς το συμφέρον του. Κηρύσσει θετό τέκνο των αιτούντων το ανήλικο. Η υπέρβαση διαφοράς ηλικίας ως τον ένα υποψήφιο γονέα δεν αποτελεί κώλυμα για την υιοθεσία, καθόσον αρκεί ότι οι προϋποθέσεις, που τάσσονται από τα άρθρα 1543 και 1544 ΑΚ συντρέχουν στο πρόσωπο του ενός συζύγου.

[...] Σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 1549, 1550, 1552 ΑΚ και 800 ΚΠολΔ για την υιοθεσία ανηλίκου, η οποία τελείται με δικαστική απόφαση, ύστερα από αίτηση του υποψήφιου θετού γονέα, απαιτείται να συναινέσουν αυτοπροσώπως ενώπιον του δικαστηρίου οι φυσικοί γονείς του. Η συναίνεση αυτή αναπληρώνεται από το δικαστήριο, μόνο εάν συντρέχει κάποια από τις προϋποθέσεις του άρθρου 1552 ΑΚ. Κατά τη διάταξη του άρθρου 1552 παρ. 1 περ. δ` ΑΚ η συναίνεση των φυσικών γονέων μπορεί να αναπληρωθεί με απόφαση του δικαστηρίου, εάν το τέκνο προστατεύεται από αναγνωρισμένη κοινωνική οργάνωση, έχει αφαιρεθεί από τους γονείς η άσκηση της επιμέλειας σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 1532 και 1533 ΑΚ και αυτοί αρνούνται καταχρηστικά να συναινέσουν. Από τη διάταξη αυτή προκύπτει ότι απαραίτητη προϋπόθεση για την αναπλήρωση της συναίνεσης του φυσικού γονέα με δικαστική απόφαση είναι η σωρευτική ύπαρξη άρνησης συναίνεσης και καταχρηστικότητα αυτής (βλ. ΠΠρΑθ. 2021/2000 αδημ. στο νομικό τύπο). Η καταχρηστικότητα κρίνεται με βάση το σύνολο των ειδικών συνθηκών κάθε συγκεκριμένης περίπτωσης, με γνώμονα το συμφέρον του παιδιού, αλλά και με συνεκτίμηση του συμφέροντος των φυσικών γονέων, που παρά την προηγηθείσα από μέρους τους κακή άσκηση της επιμέλειας, που είχε σαν συνέπεια την αφαίρεση της με δικαστική απόφαση, μπορεί να αρνούνται δικαιολογημένα να συναινέσουν στην υιοθεσία του τέκνου τους (βλ. Θ. Παπαχρίστου σε Γεωργιάδη - Σταθόπουλο ΑΚ, άρ. 1550 - 1553 αριθμ. 30 και Καλ. Παντελίδου, «Οι τελευταίες αλλαγές στο δίκαιο της υιοθεσίας που επέφερε ο ν. 2915/2001» Αρμ. 2002, σελ 833 επ). Η στείρα άρνηση του φυσικού γονέα, δίχως να προβάλλονται βάσιμοι λόγοι για την άρνηση του, ή δίχως να παρέχει τα εχέγγυα ότι είναι ικανός να αναθρέψει το παιδί του, τουλάχιστον υπό καλές συνθήκες διαβίωσης, αρκούμενος στο γεγονός ότι κάπου-κάπου το επισκέπτεται, πρέπει να οδηγεί αναμφίβολα στην κατάφαση της» καταχρηστικότητας (βλ. Στ. Πανταζόπουλου «Σκέψεις για την αναπλήρωση της συναίνεσης του φυσικού γονέα με δικαστική απόφαση, λόγω καταχρηστικής άρνησης παροχής» ΕλλΔνη 1990.738). Στην περίπτωση που εξετάζεται αίτημα αναπλήρωσης συναίνεσης φυσικού γονέα κατά το άρθρο 1552 παρ. 1 περ. δ` ΑΚ το δικαστήριο αποφασίζει, αφού ακούσει τους πλησιέστερους συγγενείς, αν η ακρόαση τους είναι εφικτή (ΑΚ 1553).

Με την κρινόμενη αίτηση, οι αιτούντες, κάνοντας χρήση ψευδωνύμων αναφορικά με το ονοματεπώνυμο τους, ισχυριζόμενοι ότι η προς υιοθεσία ανήλικη είναι το φυσικό τέκνο των .............. και ........... ............., που γεννήθηκε κατά τη διάρκεια του γάμου τους στη Θεσσαλονίκη στις 14-3-2007 και ότι με δικαστική απόφαση αφαιρέθηκε η άσκηση της γονικής μέριμνας αυτού από τους άνω φυσικούς γονείς του και ανατέθηκε στο νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου με την επωνυμία «ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΒΡΕΦΟΚΟΜΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΑΓΙΟΣ ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ», από το οποίο και προστατεύεται, ζητούν να κηρυχθεί η άνω ανήλικη, θετό τέκνο τους, αφού αναπληρωθεί η ελλείπουσα συναίνεση των φυσικών γονέων της, που αρνούνται καταχρηστικά την παροχή της. Με το περιεχόμενο και αιτήματα, που προεκτέθηκαν η αίτηση παραδεκτά εισάγεται, προς συζήτηση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου που είναι καθ" ύλην και κατά τόπο αρμόδιο κατά τη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας (άρθρο 121 ΕισΝΑΚ, 3, 739, 740 παρ. 1 περ. α`, 744, 747, 748 παρ.2 και 800 παρ. 1 ΚΠολΔ), δεδομένου ότι έχει τηρηθεί η νόμιμη προδικασία με την εμπρόθεσμη επίδοση αντιγράφου της κρινόμενης αίτησης και της κλήσης στον αρμόδιο Εισαγγελέα Πρωτοδικών Θεσσαλονίκης (βλ. την υπ` αριθμ. 7296/13-2- 2009 έκθεση επίδοσης του Δικαστικού Επιμελητή στο Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκη, ................) και προσκομίζεται σύμφωνα με το άρθρο 1557 ΑΚ, η από 30- 3-2007 έκθεση κοινωνικής έρευνας, που διενεργήθηκε από την αρμόδια κοινωνική λειτουργό, .......... Είναι δε νόμιμη, σύμφωνα και με τα διαλαμβανόμενα στη μείζονα σκέψη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 1542, 1543, 1544, 1545, 1546, 1549, 1550, 1551, 1552 παρ.1 περ. δ`, 1553, 1555,1556, 1557 και 1558 του ΑΚ, όπως αυτές τέθηκαν σε ισχύ και εφαρμόζονται δυνάμει των άρθρων 1 και 57 παρ. 4 του ν. 2447/1996, σε συνδυασμό προς τις αντίστοιχες διατάξεις των άρθρων 3 έως 9, 12 και 16 του ν. 1049/1980, με τον οποίο κυρώθηκε η υπογραφείσα στο Στρασβούργο στις 24.04.1967 Διεθνής Σύμβαση των Κρατών-Μελών του Συμβουλίου της Ευρώπης «περί υιοθεσίας ανηλίκων. Πρέπει, επομένως, η αίτηση να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα.

Από τη συνημμένη στα ταυτάριθμα με την παρούσα απόφαση πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του Δικαστηρίου αυτού έκθεση συναίνεσης αποδεικνύεται ότι για την προκειμένη υιοθεσία συναίνεσαν αυτοπροσώπως στο Δικαστήριο σύμφωνα με το άρθρο 800 παρ. 2 του ΚΠολΔ οι αιτούντες σύζυγοι ο καθένας για τον εαυτό του και για τον άλλον ως και η ενήλικη θυγατέρα του δευτέρου των αιτούντων. Εξάλλου από τις ένορκες καταθέσεις των μαρτύρων που εξετάστηκαν στο ακροατήριο και περιέχονται στα ταυτάριθμα με την παρούσα απόφαση πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του Δικαστηρίου αυτού και τα έγγραφα που οι αιτούντες προσκομίζουν με επίκληση, ιδιαίτερα δε από την προμνημονευομένη έκθεση κοινωνικής έρευνας αναφορικά με τους θετούς γονείς της Κοινωνικής Λειτουργού του Δημοτικού Βρεφοκομείου Θεσσαλονίκης "ΑΓΙΟΣ ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ", .............., αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά:

Οι αιτούντες έλληνες υπήκοοι, σύζυγοι, είναι ηλικίας 47 και 56 ετών αντίστοιχα και από τον γάμο τους που έγινε στις 26-1 ΟΙ 992 στη Βυζίτσα Ν. Μαγνησίας δεν έχουν αποκτήσει τέκνα ούτε έχουν υιοθετήσει άλλα ενώ ο δεύτερος των αιτούντων έχει αποκτήσει από προηγούμενο γάμο του ένα τέκνο ήδη ενήλικο σήμερα. Εξάλλου οι αιτούντες είναι ικανοί προς δικαιοπραξία, ϋγίείς, έχουν το προσήκον ήθος, άμεμπτο ποινικό παρελθόν, χωρίς οι καταδίκες του δευτέρου από αυτούς σε φυλάκιση εννέα (9) μηνών για παραβίαση του νόμου περί υποχρέωσης καταβολής εργοδοτικών εισφορών και σε χρηματική ποινή πενήντα χιλιάδων (50.000) δραχμών για παραβίαση του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας να αίρουν το έντιμο του χαρακτήρα του (βλ. προσκομιζόμενες με αριθμό 43205,43206, 43207 και 43208 /1-12-2006 ιατρικές γνωματεύσεις του Γενικού Νοσοκομείου ........ Κλινική Ψυχιατρική και τα από 9-3-2009 και 10-3-2009 αντίγραφα ποινικού μητρώου της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Θεσσαλονίκης). Περαιτέρω, από το ίδιο αποδεικτικό υλικό προκύπτει ότι ο δεύτερος αιτών γεννήθηκε στις 31-8- 1952 στην Ξάνθη και έχει σπουδάσει διοίκηση επιχειρήσεων στη Θεσσαλονίκη και στην Αγγλία, διαθέτει δε και master στη διοίκηση συμπεριφοράς και στην χρηματοοικονομική ανάλυση. Κατά το παρελθόν απασχολήθηκε ως υψηλόβαθμο στέλεχος σε ανώνυμες τραπεζικές εταιρείες και χρηματιστηριακές εταιρίες, όπου και απασχολείται μέχρι σήμερα. Η κοινωνική λειτουργός στην έκθεση κοινωνικής έρευνας αναφέρει, ότι είναι επικοινωνιακός με χιούμορ και ότι διαθέτει δυναμική και έντονη προσωπικότητα. Η πρώτη αιτούσα γεννήθηκε την 1- 7-1962 στη Θεσσαλονίκη και τυγχάνει απόφοιτος του τμήματος Οικονομικών Επιστημών της Νομικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, μιλάει αγγλικά, γαλλικά, ιταλικά, γερμανικά και ισπανικά διαθέτει δε master σε θέματα εταιρικής κοινωνικής ευθύνης στη βιομηχανία τροφίμων και ποτών. Εργάστηκε στα τμήματα marketing ανωνύμων εταιρειών με σημαντική εμπορική δραστηριότητα. Η κοινωνική λειτουργός τη χαρακτηρίζει συναισθηματική, τρυφερή και δυναμική. Η σχέση τους είναι ήρεμη και αρμονική.

Έχουν πολύ καλή επικοινωνία, συντροφικότητα, αγάπη και πολλά κοινά ενδιαφέροντα, όπως τη συλλογή έργων τέχνης. Η πρώτη αιτούσα έχει συμπληρώσει το τριακοστό και δεν έχει υπερβεί το εξηκοστό έτος της ηλικίας της. Επίσης είναι μεγαλύτερη από το ανήλικο τουλάχιστον κατά δεκαοκτώ, αλλά όχι και περισσότερο από πενήντα έτη. Ο δεύτερος αιτών έχει υπερβεί είναι ηλικίας 56 ετών και είναι μεγαλύτερος από το ανήλικο κατά πενήντα τέσσερα έτη. Τούτο όμως δεν αποτελεί κώλυμα για την υιοθεσία, καθόσον πρόκειται για συζύγους, οπότε αρκεί ότι οι προϋποθέσεις, που τάσσονται από τα άρθρα 1543 και 1544 ΑΚ συντρέχουν στο πρόσωπο της πρώτης αιτούσας (άρθρο 1545 εδ. β ΑΚ). Η οικονομική τους κατάσταση είναι πολύ καλή ικανή να εξασφαλίσει στο ανήλικο άνετη διαβίωση. Ειδικότερα ο πρώτος των αιτούντων είναι κύριος μιας ισόγειας εξοχικής οικίας 45,80 τ.μ. στην Σίβηρη Χαλκιδικής, ενός διαμερίσματος εμβαδού 75,42 τ.μ. στην πόλη της Ξάνθης και δυο οικοπέδων στην περιοχή Βυζίτσας του νομού Μαγνησίας ενώ η δεύτερη είναι ψιλή κυρία δυο διαμερισμάτων στο συνοικισμό Τυρολόης Θεσσαλονίκης. Εξάλλου, οι αιτούντες τυγχάνουν συγκύριοι οικίας - μεζονέτας στην περιοχή του Ωραιοκάστρου, που αποτελεί τη συζυγική εστία, πολυτελούς κατασκευής με άνετους χώρους. Επιπλέον είναι ικανοί και κατάλληλοι για το γονεϊκό ρόλο και μπορούν να καλύψουν συναισθηματικά το τέκνο, το οποίο δεν έχει υιοθετηθεί από άλλον και ζει μαζί τους από τις 5-11-2007, οπότε τους το παρέδωσε το βρεφοκομείο "ΑΓΙΟΣ ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ", στο οποίο έχει ανατεθεί με δικαστική απόφαση η επιμέλεια του κατά τα κατωτέρω εκτιθέμενα. Το υιοθετούμενο, που γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, είναι φυσικό τέκνο της ........ συζύγου ...........

Η παραπάνω πάσχει από ψυχωσική συνδρομή, νοσηλεύθηκε δε εξ αυτής της αιτίας στο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης από τις 16/7/2006 έως 28/7/2006, οπότε η νοσηλεία της έληξε με τη φυγή της, όπου και επανανοσηλεύθηκε λίγες ημέρες μετά τη γέννηση του ως άνω ανηλίκου τέκνου της στη Γυναικολογική Κλινική του Ιπποκράτειου Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης. Τούτα δε προκύπτουν από το με αριθμό πρωτοκόλλου 868/30-4-2007 κοινωνικό ιστορικό της εν λόγω ασθενούς που συνετάχθη από το ως άνω Ψυχιατρικό Νοσοκομείο σε συνδυασμό με τη με αριθμό 868 /30-4-2007 βεβαίωση της ψυχιάτρου, ............

Περαιτέρω, από το ίδιο ιστορικό προκύπτει ότι η φυσική μητέρα του ως άνω τέκνου νοσηλεύθηκε εξαιτίας της ως άνω αιτίας και στο Νοσοκομείο Πατρών και ότι πριν τη νοσηλεία της στο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης, περιφερόταν επί δυο έτη περίπου σε παραλίες της Χαλκιδικής σε κακή κατάσταση ενώ στο μεταξύ της νοσηλείας της στο ως άνω νοσοκομείο και της γέννησης του προς υιοθεσία τέκνου χρονικό διάστημα συζούσε με ένα άνδρα με στοιχεία ".............." στην περιοχή της Ν. Μηχανιώνας, ο οποίος δεν επέδειξε κανένα ενδιαφέρον γι αυτήν. Εξ αυτών καταλήγει η συντάξασα το ως άνω ιστορικό, κοινωνική λειτουργός, .΄................. ότι η ως άνω αδυνατεί να αναθρέψει το τέκνο της. Περαιτέρω, προκύπτει από τη με αριθμό πρωτοκόλλου 867/30-4-2007 αίτηση της φυσικής μητέρας ότι η τελευταία ζήτησε από το Δημοτικό Βρεφοκομείο Θεσσαλονίκης "ΑΓΙΟΣ ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ", να δεχθεί το τελευταίο το τέκνο της, δηλώνοντας ότι η ίδια αδυνατεί να του προσφέρει προστασία και ομαλή ανάπτυξη στερούμενη οικονομικών πόρων, και να κινήσει το ίδρυμα περαιτέρω τη διαδικασία αναδοχής αυτού από οικογένεια. Ακολούθως με την με αριθμό 3772/2008 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πατρών (διαδικασία εκούσιας δικαιοδοσίας), η οποία εισήχθη προς συζήτηση με πράξη της Προέδρου Πρωτοδικών Πατρών κατόπιν αίτησης του ως άνω Ιδρύματος αφαιρέθηκε η άσκηση της γονικής μέριμνας του υιοθετουμένου τέκνου από την ως άνω φυσική του μητέρα και του τεκμαιρόμενου πατέρα αυτού λόγω της ακαταλληλότητας τους να το αναθρέψουν και ανατέθηκε στο Δημοτικό Βρεφοκομείο Θεσσαλονίκης "ΑΓΙΟΣ ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ", λαμβανομένου υπόψη και του γεγονότος ότι ο σύζυγος της φυσικής μητέρας και τεκμαιρόμενος πατέρας του ως άνω ανηλίκου τέκνου, αρνείται ότι αυτό τυγχάνει βιολογικό του παιδί καθόσον τελεί σε διάσταση με τη σύζυγο του από το έτος 2001. Κατά τη συζήτηση της ως άνω αίτησης κλήθηκαν οι γονείς της υιοθετούμενης, πλην, όμως δεν παραστάθηκαν. Το Βρεφοκομείο "ΑΓΙΟΣ ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ" μετά την ανάθεση σΛ αυτό της γονικής μέριμνας του τέκνου κίνησε τη διαδικασία υιοθεσίας του με υποψήφιους θετούς γονείς τους αιτούντες, η οποία (υιοθεσία) εγκρίθηκε κατά τη 9η Τακτική Συνεδρίαση της 8ης-5-2007 με αριθμό καταλληλότητας 114/2007 και κατά την 18η Τακτική Συνεδρίαση της 5-11-2007 με αριθμό τοποθέτησης 245/2007 ενέκρινε τους αιτούντες κατάλληλους να προβούν στην υιοθεσία του τέκνου.

Ακολούθως , ως ήδη αναφέρθηκε, στις 5-11-2007 το Ίδρυμα παρέδωσε το τέκνο στους αιτούντες με σκοπό την υιοθεσία, με τους οποίους έκτοτε διαμένει. Η φυσική μητέρα του τέκνου μετά τη γέννηση αυτού δεν είχε καμία επαφή με το τέκνο, ούτε εκδήλωσε κάποιο ενδιαφέρον. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι οι αιτούντες με εξώδικες δηλώσεις τους κάλεσαν τους γονείς του υιοθετούμενου τέκνου, όπως παραστούν στην δικάσιμο αυτή, οι οποίες επιδόθηκαν νομότυπα, όπως αποδεικνύεται από τις με αριθμό 129 και 130/27-2-2009 εκθέσεις επιδόσεων της Δικαστικής Επιμελήτριας Πατρών, ...... ............ προκειμένου να παράσχουν τη συναίνεση τους για την τέλεση της υιοθεσίας. Εν τούτοις, αυτοί δεν εμφανίστηκαν ενώπιον του Δικαστηρίου, κατά την αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας δικάσιμο, όταν η υπόθεση εκφωνήθηκε από τη σειρά του οικείου πινακίου. Πρέπει δε να σημειωθεί ότι οι πλησιέστεροι συγγενείς της φυσικής μητέρας δηλαδή η μητέρα της και τα αδέλφια της συναινούν στην τέλεση της υιοθεσίας αναγνωρίζοντας την αδυναμία της συγγενούς τους (θυγατέρας και αδελφής τους, αντίστοιχα) να ασκήσει τα καθήκοντα γονικής μέριμνας, η οποία σημειώνουν εγκατέλειψε την συζυγική εστία αυτής το έτος 2001 (βλ τη με αριθμό 14646/16-12-2007 δήλωση -συναίνεση για υιοθεσία ανηλίκου του συμβολαιογράφου Πατρών, Νικολάου Σπανού). Υπό τα άνω δεδομένα, σαφώς συνάγεται ότι το κοινωνικό, πνευματικό, ηθικό και περιουσιακό συμφέρον του ανηλίκου υπαγορεύει την υιοθεσία του από τους αιτούντες, αφού πλησίον της φυσικής μητρός του και του τεκμαιρόμενου πατρός δεν υπάρχει ευνοϊκό περιβάλλον για την υγιή και ομαλή ψυχοσωματική ανάπτυξη του, αλλ` αντιθέτως, ελλοχεύει ο κίνδυνος της σωματικής και ψυχικής βλάβης του. Ενόψει της εκτιμώμενης καταχρηστικής άρνησης των τελευταίων να προσέλθουν ώστε να συναινέσουν στην τέλεση της υιοθεσίας του τέκνου τους συντρέχει νόμιμη περίπτωση να αναπληρωθεί αυτή (συναίνεση τους) από το παρόν Δικαστήριο, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 1552 § 1 περ. δ` Κ.Πολ.Δ., δεδομένου ότι υφίστανται και οι λοιπές προϋποθέσεις εφαρμογής της εν λόγω διατάξεως, ήτοι, ότι το τέκνο προστατεύεται από αναγνωρισμένη κοινωνική οργάνωση και έχει αφαιρεθεί από τους γονείς αυτού, η άσκηση της επιμέλειας του, σύμφωνα με τα άρθρα 1532 και 1533 ΑΚ .

Περαιτέρω, το Δικαστήριο άγεται στην ως άνω κρίση, συνεκτιμώντας, πέραν των προαναφερθέντων και την εν γένει κατάσταση του υιοθετουμένου καθώς και την προσωπικότητα, την υγεία, την οικογενειακή και την περιουσιακή κατάσταση των αιτούντων, αλλά και την αμοιβαία ικανότητα τους προσαρμογής. Επίσης, εκτιμάται ότι η προκείμενη υιοθεσία επιβάλλεται από λόγους ηθικούς και κοινωνικούς, καθώς έχει δημιουργηθεί μια εν τοις πράγμασι οικογενειακή σχέση μεταξύ των υιοθετούντων και του υιοθετουμένου, αφού, όπως ήδη εκτέθηκε, το τελευταίο ανατρέφεται από τους αιτούντες από την 5.11.2007, η δε σχέση τους χαρακτηρίζεται από το συναισθηματικό δεσμό και την ψυχολογική ένταξη του παιδιού στο περιβάλλον τους (βλ. τις μαρτυρικές καταθέσεις). Επομένως, τυχόν απομάκρυνση του από το ασφαλές οικογενειακό και κοινωνικό περιβάλλον, στο οποίο έχει πλήρως ενταχθεί και προσαρμοστεί, θα ήταν αντίθετη προς το συμφέρον του, το οποίο, σε κάθε περίπτωση αξιολογικής σταθμίσεως του με οποιοδήποτε άλλο, κρίνεται πάντοτε περισσότερο άξιο προστασίας, καθόσον, η αποκοπή του από τον χώρο αποδοχής, αγάπης και στοργής, μέσα στο οποίο έχει εγκλιματιστεί και η αλλαγή των συνθηκών διαβιώσεως του, θα οδηγούσε σε καταστροφικά για τον ψυχισμό του αποτελέσματα, αφού είναι επιβεβλημένη η σταθερότητα και η συνέχεια στις συνθήκες αναπτύξεως αυτού, όπως και κάθε άλλου παιδιού.

Συνεπώς, κατά τα προεκτεθέντα, πρέπει να αναπληρωθεί η συναίνεση των φυσικών γονέων του, η οποία, από τη διαδρομή των άνω περιστατικών, που έλαβαν χώρα, αποδείχθηκε Λότι καταχρηστικά αρνούνται την παροχή της. Με βάση τα παραπάνω το Δικαστήριο άγεται στην κρίση ότι η προκειμένη υιοθεσία είναι προς το κοινωνικό, πνευματικό, ηθικό και περιουσιακό συμφέρον του υιοθετουμένου και ότι αυτή θα αποβεί προς όφελος ταυ (άρθρα 1342 εδ. β` του ΑΚ) ενόψει της προσωπικότητας, της υγείας και της οικογενειακής και περιουσιακής κατάστασης των αιτούντων αλλά και του ίδιου. Υπέρ της ως άνω κρίσεις συνηγορεί και η προαναφερόμενη Κοινωνική Λειτουργός που διενήργησε τη σχετική εμπεριστατωμένη κοινωνική έρευνα, προτείνοντας εν κατακλείδι, την ολοκλήρωση της διαδικασίας. Μετά ταύτα, δεδομένου ότι συντρέχουν όλες οι νόμιμες προϋποθέσεις πρέπει να γίνει δεκτή η κρινόμενη αίτηση ως βάσιμη και κατ` ουσίαν.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ:

ΔΕΧΕΤΑΙ την αίτηση.

ΑΝΑΠΛΗΡΩΝΕΙ τη συναίνεση της .......... του ........ και του συζύγου της, ............., κατοίκων Πάτρας, για την υιοθεσία από τους αιτούντες του τελούντος υπό την επιμέλεια του Δημοτικού Βρεφοκομείου Θεσσαλονίκης "ΑΓΙΟΣ ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ", ανηλίκου θήλεος αβάπτιστου τέκνου τους, που γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη στις 14-3-2007 από την πρώτη εντός του γάμου της με το δεύτερο, τον οποίο τεκμαίρεται ότι έχει πατέρα.

ΚΗΡΥΣΣΕΙ θετό τέκνο των αιτούντων,............ του ....... και ........... του ........., κατοίκων Θεσσαλονίκης, το ανήλικο αβάπτιστο θήλυ, που γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη στις 14-3-2007 από τη ......... του ....... σύζυγο ............ εντός του γάμου της με τον τελευταίο.

Δημήτριος Χ. Καραγιάννης, δικηγόρος