Διαδικασία υπαγωγής στο νόμο 3869/2010 για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά (νόμος Κατσέλη). Απόρριψη αίτησης στο Ειρηνοδικείο επειδή προηγήθηκε της προσπάθειας εξωδικαστικού συμβιβασμού (Ειρηνοδικείο Νίκαιας - Αριθμός απόφασης 1/2011)
Περίληψη: Ρυθμίσεις οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων. Διαδικασία υπαγωγής στο ν. 3869/2010. Απόρριψη αίτησης στο Ειρηνοδικείο επειδή προηγήθηκε της προσπάθειας εξωδικαστικού συμβιβασμού.
[...] Σύμφωνα με το άρθρο 2 παρ, 1 εδ.α του νόμου 3869/2010 «ρύθμιση των οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων και άλλες διατάξεις», «προϋπόθεση για την ενώπιον του αρμοδίου δικαστηρίου υποβολή αίτησης του οφειλέτη για ρύθμιση οφειλών και απαλλαγή αποτελεί η από μέρους του καταβολή προσπάθειας επίτευξης-εξωδικαστικαύ συμβιβασμού με τους πιστωτές του και η αποτυχία αυτής, κατά το τελευταίο πριν την υποβολή της αίτησης εξάμηνο». Με το άρθρο 3 του ίδιου νόμου αρμόδιο δικαστήριο για την εκδίκαση της παραπάνω αίτησης ορίζεται το ειρηνοδικείο της κατοικίας ή της συνήθους διαμονής του οφειλέτη, στο γραμματέα του οησίου κατατίθεται η αίτηση «για την έναρξη της διαδικασίας» στο δικαστήριο (άρθρο 4 παρ. 1). Ο νόμος προβλέπει τρία διαφορετικά: υποχρεωτικά - δηλαδή τίθενται, καθένα ως προϋπόθεση για το επόμενο - και αλληλοδιάδοχα χρονικά - με την έννοια ότι δεν επιτρέπεται η προσφυγή στο επόμενο πριν λήξει το προηγούμενο - μεταξύ τους στάδια για τη ρύθμιση των οφειλών και την απαλλαγή από αυτές των υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων. Το πρώτο είναι η διαδικασία του εξωδικαστικού συμβιβασμού του άρθρου 2, το δεύτερο είναι η κατάθεση της αίτησης στο ειρηνοδικείο και ή προσπάθεια δικαστικού συμβιβασμού (άρθρα 4 έως 7) και το τρίτο, η δικαστική κρίση και η οριστική απόφαση επί της αίτησης (άρθρα 8 και 9 του νόμου. Βλ. την αιτιολογική έκθεση). Ο διαχωρισμός των σταδίων και η απαγόρευση της αλληλοκάλυψής τους παρίσταται απολύτως λογικός, δεδομένου ότι η επίτευξη αποτελέσματυς σε κάποιο από τα προηγούμενα, καθιστά χωρίς νόημα και αντικείμενο τα επόμενα. Οπως έχει τεθεί λοιπόν η διάταξη του άρθρου 2 παρ. 1 εδ. α που προαναφέρεται, αλλά και ο αυστηρός διαφορισμός των σταδίων, με συγκεκριμένα χρονικά διαστήματα, των μερικότερων ενεργειών σε καθένα τους, επίσης διακριτών, αποτελεί όρο της προδικασίας της κατάθεσης της αίτησης στο ειρηνοδικείο και έχει όρο για τη συζήτηση της, η προηγούμενη προσπάθεια εξωδικαστικού συμβιβασμού και η αποτυχία του, η οποία πρέπει να βεβαιώνεται εγγράφως και να προσκομίζεται από τον οφειλέτη για να τεθεί οτο φάκελο του η βεβαίωση περί της αποτυχίας (αρθρ. 2 παρ. 2 εδ. α, 4 παρ. 2 περ. α του νόμου). Αν κατά συνέπεια αποδεικνύεται ότι η αίτηση κατατέθηκε πριν από την προσπάθεια εξωδικαστικού συμβιβασμού, η αίτηση είναι απαράδεκτη για έλλειψη της απαιτούμενης προδικασίας και απορρίπτεται γ` αυτό το λόγο, έστω και ιι.υ πριν από τη συζήτηση της έχει βεβαιωθεί η αποτυχία του εξωδικαστικού συμβιβασμού. Στην προκείμενη περίπτωση, από τα στοιχεία της δικογραφίας προκύπτουν τα ακόλουθα: Ο αιτών κατέθεσε την αίτηση του άρθρου 4 παρ. 1 του νόμου 3869/2010 στο παρόν Δικαστήριο, στις 21-1-2011. Στη διαδικασία του εξωδικαστικού συμβιβασμού του άρθρου 2 του ίδιου νόμου, προσέφυγε στις 25-1- 2011, άπως προκύπτει από την αίτηση του μέσω της Ενωσης Καταναλωτών η Ποιότητα της Ζωής (Ε.Κ.ΠΟΙ.ΖΩ). Η βεβαίωση αποτυχίας του εξωδικαστικού συμβιβασμού φέρει ημερομηνία 15-2-2011. Συνεπώς, σύμφωνα με όσα εκτίθενται στη σκέψη που προτάσσεται, επειδή η αίτηση προς το Ειρηνοδικείο προηγήθηκε της προσπάθειας εξωδικαστικού συμβιβασμού, είναι απαράδεκτη για έλλειψη προδικασίας και πρέπει ν` απορριφθεί κατά τη σχετική βάσιμη ένσταση της δεύτερης και της τρίτης τραπεζικών εταιρειών, που άλλωστε εξετάζεται και αυτεπάγγελτα, άπως συμβαίνει σε όλες τις υποθέσεις της αμφισβητούμενης και της εκούσιας δικαιοδοσίας. Δικαστικά έξοδα δεν πρέπει να επιδικαστούν, κατ` ανάλογη εφαρμογή των άρθρων 7 παρ. 6 και 8 παρ. 6 του νόμου 3869/2010. ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ Δικάζει με παρόντες τους διαδίκους. Και Απορρίπτει την αίτηση.
ΠΗΓΗ: NOMOS
Δημήτριος Χ. Καραγιάννης, δικηγόρος, Θεσσαλονίκη - Αθήνα.