Υπαγωγή στο νόμο 3869/2010 (υπερχρεωμένα νοικοκυριά - νόμος Κατσέλη) και των δανείων που έχουν χορηγηθεί για τη στεγαστική αποκατάστασης των παλιννοστούντων ομογενών, με πλήρη εγγύηση και επιδότηση από το Ελληνικό Δημόσιο (Ειρηνοδικείο Κομοτηνής - Αριθμός απόφασης 6/2011)

Περίληψη: Ρυθμίσεις οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων. Υπαγωγή στο ν. 3869/2010 και των δανείων που έχουν χορηγηθεί από τις τράπεζες στο πλαίσιο κρατικού προγράμματος στεγαστικής αποκατάστασης των παλιννοστούντων ομογενών, με πλήρη εγγύηση και επιδότηση από το Ελληνικό Δημόσιο. Μακροχρόνια άνεργος, ανειδίκευτος εργάτης ορυχείων και λατομείων. Δανειακές συμβάσεις με εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου κατά ποσοστό 100 %. Η βεβαίωση των ληξιπρόθεσμων οφειλών γίνεται πάντα από τη Δ.Ο.Υ. στην οποία υπάγεται η χρηματοδοτούμενη κατοικία. Δεν προέκυψε η ύπαρξη ληξιπρόθεσμων δόσεων, των οποίων να επιδιώχθηκε η είσπραξη και η μη δυνατότητα ικανοποίησής τους με την εγγύηση του Δημοσίου, ούτε η μη επάρκεια ρευστοποιήσιμης περιουσίας, από την οποία θα μπορούσε να ικανοποιηθεί πλήρως η μετέχουσα πιστώτρια, σε περίπτωση αναγκαστικής εκτελέσεως ή αδυναμία άμεσης ρευστοποίησής της. Απορρίπτει την αίτηση λόγω μη ληξιπρόθεσμων οφειλών.

[...] Σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 4§5 και 5 του ν. 3869/2010, όπως η δεύτερη ισχύει μετά την τροποποίησή της με το άρθρο 85§3 του ν. 3996/2011: «Με την υποβολή της αίτησης ανοίγει στο αρμόδιο δικαστήριο φάκελος του οφειλέτη στον οποίο τοποθετούνται με μέριμνα της γραμματείας του όλα τα έγγραφα και στοιχεία της υπόθεσης. Ο οφειλέτης το αργότερο μέσα σε ένα μήνα από την υποβολή της αίτησης επιδίδει στους πιστωτές αντίγραφο αίτησης με ορισμό δικασίμου για τη συζήτησή της με πρόσκληση να υποβάλλουν στη γραμματεία του δικαστηρίου εγγράφως τις παρατηρήσεις και να δηλώσουν αν συμφωνούν με το προτεινόμενο σχέδιο διευθέτησης των οφειλών μέσα σε αποκλειστική προθεσμία δύο μηνών από την υποβολή της αίτησης. Οι πιστωτές μπορούν να λάβουν γνώση όλων των στοιχείων που προβλέπονται στην παράγραφο 5 του προηγούμενου άρθρου. Οι πιο πάνω πιστωτές μπορούν, με έγγραφο τους που κατατίθεται στη γραμματεία του αρμόδιου δικαστηρίου να προτείνουν τροποποιήσεις του σχεδίου. Με την πάροδο της προθεσμίας αυτής άπρακτης, τεκμαίρεται ότι ο πιστωτής συμφωνεί με το σχέδιο διευθέτησης των οφειλών. Στην πρόσκληση γίνεται μνεία για τη συνέπεια αυτή.». Με την προρρηθείσα νομοθετική τροποποίηση καταργήθηκε ρητά (από της δημοσιεύσεως του ν. 3996 - ΦΕΚ Α΄170/ 05.08.2011), η υποχρέωση συνεπίδοσης της κατάστασης της υπάρχουσας περιουσίας και των εισοδημάτων του οφειλέτη και του σχεδίου διευθέτησης των οφειλών. Αλλά και πριν την κατάργηση, η μη νομότυπη επίδοση των αναφερομένων στην ως άνω διάταξη εγγράφων δεν καθιστούσε απαράδεκτη ή μη νόμιμη την αίτηση ρύθμισης, απλώς δεν επέρχοντο οι έννομες συνέπειες που ορίζονται από τη διάταξη αυτή και συνδέονται με τη νομότυπη επίδοση, δηλαδή αυτή της τεκμαιρόμενης συναίνεσης του πιστωτή στο σχέδιο διευθέτησης από την παράλειψή του να απαντήσει μέσα στην αποκλειστική προθεσμία των δύο μηνών και τέτοιο ζήτημα δεν τίθεται όταν ο πιστωτής απαντά αρνητικά στο σχέδιο με παρατηρήσεις και προτάσεις που υποβάλλει εμπρόθεσμα στη γραμματεία του αρμόδιου δικαστηρίου (ορ. και ΕιρΠατρ 3/2011 ΝοΒ 2011/1556). Εξάλλου, οι οφειλές από δάνεια, τα οποία έχουν χορηγηθεί από τις τράπεζες στο πλαίσιο κρατικού προγράμματος στεγαστικής αποκατάστασης των παλιννοστούντων ομογενών, με πλήρη εγγύηση και επιδότηση από το Ελληνικό Δημόσιο, εμπίπτουν στη ρύθμιση του ν. 3869/2010, καθώς η απαρίθμηση των οφειλών των οποίων δεν επιτρέπεται η ρύθμιση κατ΄ άρθρο 1§2 αυτού είναι αποκλειστική και σε αυτά, τα εξαιρούμενα από τη ρύθμιση χρέη, δεν περιλαμβάνονται τέτοιες οφειλές (ΕιρΘεσσαλ 5029/2011 και Ευδοξία Κιουπτσίδου - Στρατουδάκη, Η απόφαση Διευθέτησης Οφειλών κατά το νόμνο 3869/2010, Αρμενόπουλος 2010, σελ. 1482), εφόσον όμως υφίστανται, κατ΄ άρθρο 1§1 του αυτού νόμου, ληξιπρόθεσμες δόσεις (ορ. Μακρή, Κατ΄ άρθρο ερμηνεία του ν. 3869/2010 σελ. 32 - 34 και contra legem Κρητικού, Ρύθμιση των οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων και άλλες διατάξεις, σελ. 42). Περαιτέρω, προϋπόθεση υπαγωγής του οφειλέτη στη ρύθμιση του νόμου 3869/2010 αποτελεί, κατ΄ άρθρο 1§1 αυτού, η μόνιμη αδυναμία του να ανταπεξέλθει στις πληρωμές των ληξιπροθέσμων οφειλών του. Ως αδυναμία πληρωμής ορίζεται κατ’ αρχήν η έλλειψη ρευστότητας, έλλειψη δηλαδή χρημάτων, όσων απαιτούνται για να μπορεί ο οφειλέτης να ανταποκριθεί στα (ληξιπρόθεσμα) χρέη του. Η ρευστότητα του οφειλέτη καθορίζεται κατά βάση από τα διαθέσιμά του, κυρίως σε τραπεζικές καταθέσεις, και από τα τακτικά ή έκτακτα έσοδά του. Μπορεί, όμως, να επηρεάζεται και από την υπάρχουσα περιουσία του οφειλέτη εφόσον είναι δυνατή η άμεση ρευστοποίησή της. Διαφορετικά, η ύπαρξη απλώς περιουσίας, που είναι γενικώς ρευστοποιήσιμη, δεν επηρεάζει, ούτε βελτιώνει την ρευστότητα του οφειλέτη και τη δυνατότητά του να ανταποκριθεί στα χρέη του. Έτσι, η έλλειψη ρευστότητας θεμελιώνει αδυναμία πληρωμών, έστω και αν ο οφειλέτης διαθέτει ακίνητη ή άλλη περιουσία, η οποία όμως δεν μπορεί να ρευστοποιηθεί άμεσα για την αντιμετώπιση της πίεσης και της ανάγκης που δημιουργεί η σώρευση ληξιπροθέσμων οφειλών. Το αν θα γίνει ουσιαστικά δεκτή η αίτηση ή αν θα απορριφθεί, εξαρτάται από τα εισοδήματα του οφειλέτη - αιτούντος και από την εν γένει περιουσιακή του κατάσταση, όπως δηλώνεται στο δικόγραφο της αιτήσεως και αποδεικνύεται κατά τη συζήτηση. Όμως, κατά τη διάταξη του άρθρου 8§2 του νόμου, η δικαστική ρύθμιση, δηλαδή η υποχρέωση του οφειλέτη να καταβάλλει συμμέτρως στους πιστωτές του ορισμένο ποσό μηνιαίως και για χρονικό διάστημα τεσσάρων ετών, χωρεί «αν τα περιουσιακά στοιχεία του οφειλέτη δεν είναι επαρκή». Έτσι, προϋπόθεση για τη δικαστική ρύθμιση χρεών, δηλαδή την κατ΄ ουσίαν περικοπή χρεών, αποτελεί η ανεπάρκεια των περιουσιακών στοιχείων του οφειλέτη, ακόμη και όταν ταυτόχρονα με τη μηνιαία καταβολή ποσών τίθεται υπό εκκαθάριση η ρευστοποιήσιμη περιουσία, ενώ αν ο οφειλέτης διαθέτει επαρκή ρευστοποιήσιμη περιουσία, από την οποία θα μπορούσαν να ικανοποιηθούν πλήρως οι πιστωτές του, σε περίπτωση επίσπευσης αναγκαστικής εκτελέσεως, δε νομιμοποιείται να ζητά τη δικαστική ρύθμιση των χρεών του, χωρίς ταυτόχρονα να επικαλείται και να αποδεικνύεται ότι δεν είναι δυνατή η άμεση ρευστοποίησή της (ορ. και Κλ. Ρούσσος, Υπερχρεωμένα φυσικά πρόσωπα - Δομή και λειτουργία Ν. 3869/2010, Νομική Βιβλιοθήκη 08.02.2011). Περαιτέρω, είναι δυσχερώς νοητή η περίπτωση ύπαρξης αδυναμίας άμεσης ρευστοποίησης της περιουσίας (και δη επαρκούσας για την αποπληρωμή των ληξιπρόθεσμων χρεών) από τον ίδιο τον οφειλέτη κατά τρόπο που να καθίσταται αναγκαία η ρευστοποίησή της με δικαστικό διορισμό εκκαθαριστή, κατ΄ άρθρο 9 του ν. 3869/2010 (ορ. και Μακρή, ο.π. σελ. 168 - 169), χωρίς ταυτόχρονη δικαστική ρύθμιση καταβολής δόσεων αποπληρωμής χρεών (ή με την κατασκευή καταβολής μηδενικών δόσεων), ιδίως όταν πρόκειται για μεμονωμένο χρέος από έναν μόνον και δη ενέγγυο πιστωτή και με μοναδικό περιουσιακό στοιχείο το εμπραγμάτως ασφαλισμένο κατ΄ άρθρο 12 του ίδιου νόμου ακίνητο, επί του οποίου δεν θίγεται το εμπράγματο δικαίωμα του μοναδικού πιστωτή. Με την υπό κρίση αίτηση, όπως ορθά εκτιμάται από το Δικαστήριο και για τη συζήτησή της καταβλήθηκαν τα νόμιμα ένσημα, ενώ επιδόθηκε στη μετέχουσα πιστώτρια και αντίγραφο αυτής με ορισμό δικασίμου για τη συζήτησή της και πρόσκληση να υποβάλει στη γραμματεία του δικαστηρίου εγγράφως τις παρατηρήσεις της και να δηλώσει αν συμφωνεί με το προτεινόμενο σχέδιο διευθέτησης των οφειλών μέσα σε αποκλειστική προθεσμία δύο μηνών από την υποβολή της αίτησης. (άρθρα 5§1 ν. 3869/2010 και 748§3 του Κ.Πολ.Δ.), εμπρόθεσμα (ορ. υπ΄ αρ. 185 Ε΄/06.05.2011 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Αθηνών, Σεραφείμ Ροΐδη), ο αιτών, κάτοικος Κομοτηνής, επικαλούμενος αποτυχία του επιχειρηθέντος εξωδικαστικά συμβιβασμού, έλλειψη πτωχευτικής του ικανότητας και μόνιμη αδυναμία πληρωμής των ληξιπρόθεσμων χρηματικών οφειλών του προς τη μετέχουσα στη δίκη πιστώτρια από στεγαστικό δάνειο, ζητεί, σύμφωνα με το σχέδιο διευθέτησης που υποβάλλει και αφού ληφθούν υπόψη η περιουσιακή και οικογενειακή του κατάσταση, που εκθέτει αναλυτικά, τη ρευστοποίηση της ακίνητης περιουσίας του, με σκοπό τη για πρώτη φορά απαλλαγή του από μέρος του χρέους του. Με το περιεχόμενο αυτό, η ένδικη αίτηση αρμόδια εισάγεται ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, κατά την προκείμενη εκουσία δικαιοδοσία (άρθρα 3 του ν. 3869/2010 και 741 επ. του Κ.Πολ.Δ.). Το παραδεκτό της αίτησης προκύπτει από την ύπαρξη στο φάκελο της υπόθεσης όλων των προβλεπομένων από τις διατάξεις του ν. 3869/2010 όπως ισχύει, ήτοι: 1) Την υπ΄ αρ. πρωτ. 10777/09.09.2011 βεβαίωση της Γραμματείας του Ειρηνοδικείου Αθηνών και την υπ΄ αρ. 83/21.11.2011 βεβαίωση της Γραμματείας του Δικαστηρίου τούτου ότι, όπως προκύπτει από την αυτεπάγγελτη έρευνα του Δικαστηρίου στα τηρούμενα αρχεία (άρθρο 13§2 του ν. 3869/2010 και υπ΄ αρ. 125679/28.12.2010/ΦΕΚ Β΄ 2096/31.12.2010 απόφαση Υπουργού Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων), δεν εκκρεμεί άλλη αίτηση του αιτούντος για ρύθμιση των χρεών του, ούτε έχει εκδοθεί απόφαση για ρύθμιση των οφειλών του ή απορριπτική προγενέστερης αίτησής του για ουσιαστικούς λόγους. 2) Την εμπρόθεσμα (εντός της νόμιμης μηνιαίας προθεσμίας) κατατεθείσα στη Γραμματεία του Δικαστηρίου αυτού, την 06.05.2011, βεβαίωση του δικηγόρου Ροδόπης, Λεωνίδα Καρελιάδη, δηλαδή προσώπου από αυτά που έχουν σχετική εξουσία από το νόμο, στην οποία διαπιστώνεται η αποτυχία της προσπάθειας εξωδικαστικού συμβιβασμού την 11η Φεβρουαρίου 2011, ήτοι εντός του προηγηθέντος της κατάθεσης της αίτησης εξαμήνου (άρθρα 2§§1,2 και 5§2 του ν. 3869/2010 και υπ΄ αριθμ. Ζ1- 1398/20.12.2010 Κ.Υ.Α. Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης - Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων/Φ.Ε.Κ. Β΄ 1/03.01.2011), 3) Τις συγκατατεθείσες με την κρινόμενη αίτηση (άρθρο 4§1 του ν. 3869/2010 και υπ΄ αριθμ. Ζ1-1398/20.12.2010 Κ.Υ.Α. Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης - Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων/Φ.Ε.Κ. Β΄ 1/03.01.2011): α) κατάσταση της περιουσίας του οφειλέτη και των κάθε φύσης εισοδημάτων του και τη δήλωση περί αγαμίας του, β) κατάσταση των πιστωτών του και των απαιτήσεων τους κατά κεφάλαιο, τόκους και έξοδα, και γ) σχέδιο διευθέτησης οφειλών, που λαμβάνει υπόψη με εύλογο τρόπο και συσχέτιση τόσο τα συμφέροντα των πιστωτών, όσο και την περιουσία, τα εισοδήματα και την οικογενειακή κατάσταση του οφειλέτη. 4) Την εμπρόθεσμα, ήτοι την 06.05.2011, κατατεθείσα (εντός της μηνιαίας προθεσμίας του άρθρου 4§2 του ν. 3869/2010 και σε έντυπο της υπ΄ αριθμ. Ζ1-1398/20.12.2010 Κ.Υ.Α. Εργασίας & Κοινωνικής Ασφάλισης - Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων/Φ.Ε.Κ. Β΄ 1/03.01.2011), υπεύθυνη δήλωση του αιτούντος οφειλέτη για την ορθότητα και πληρότητα των παραπάνω καταστάσεων και για τις μεταβιβάσεις εμπραγμάτων δικαιωμάτων επί ακινήτων, στις οποίες προέβη την τελευταία τριετία. 5) Τα εμπροθέσμως, ήτοι την 06.05.2011 (εντός της αυτής ως άνω μηνιαίας προθεσμίας κατ΄ άρθρο 4§ 4 του ν. 3869/2010), κατατεθέντα έγγραφα που έχει ο αιτών στη διάθεση του σχετικά με την περιουσία του, τα κάθε φύσης εισοδήματα του, τους πιστωτές και τις απαιτήσεις τους, ήτοι: α) το υπ΄ αριθμό 2014/21.07.2005 συμβόλαιο αγοραπωλησίας διαμερίσματος της συμβολαιογράφου Θεσσαλονίκης, Αναστασίας Κεΐσογλου, β) την υπ΄ αρ. ΕΒΖ 4156 άδεια κυκλοφορίας Ι.Χ. αυτοκινήτου, γ) την υπ΄ αρ. πρωτ. 625/31.01.2011 βεβαίωση χρόνου ανεργίας του Ο.Α.Ε.Δ. Κομοτηνής, και δ) την υπ΄ αρ............................αναλυτική κατάσταση οφειλών της μετέχουσας στη δίκη πιστώτριας. Η μετέχουσα πιστώτρια εταιρεία κατέθεσε εμπρόθεσμα (εντός της νόμιμης διμηνιαίας προθεσμίας) στη Γραμματεία του Δικαστηρίου αυτού, την 06.06.2011, έγγραφες παρατηρήσεις της (άρθρα 4§5 και 5 του ν. 3869/2010), όπου περιέχεται αρνητική απάντηση στο συγκατατεθέν με την αίτηση σχέδιο διευθέτησης οφειλών και, συνεπώς, δεν τίθεται ζήτημα εμπρόθεσμης επίδοσης της κατάστασης της υπάρχουσας περιουσίας και των εισοδημάτων του οφειλέτη και του σχεδίου διευθέτησης των οφειλών, όπως αβασίμως ενίσταται με το έγγραφο σημείωμα προτάσεων, που κατέθεσε ο πληρεξούσιος δικηγόρος της. Εφόσον, λοιπόν, δεν επετεύχθη δικαστικός συμβιβασμός και δε δύναται να χωρήσει υποκατάσταση της έλλειψης συγκατάθεσης της μετέχουσας πιστώτριας, θα πρέπει η κρινόμενη αίτηση, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 1, 4, 8 - 9 και 11§1 του ν. 3869/2010, καθόσον με βάση τα εκτιθέμενα σ` αυτή περιστατικά συντρέχουν οι προϋποθέσεις υπαγωγής του αιτούντος στη ρύθμιση του νόμου, εφόσον πρόκειται για φυσικό πρόσωπο, στερούμενο πτωχευτικής ικανότητας και έχει ήδη περιέλθει σε κατάσταση μόνιμης αδυναμίας πληρωμής των ληξιπρόθεσμων χρεών του ,να ερευνηθεί περαιτέρω και ως προς την ουσιαστική βασιμότητά της. Από τα έγγραφα που νόμιμα προσκομίστηκαν αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Ο αιτών, κάτοικος Κομοτηνής, ηλικίας 31 ετών και άγαμος, τυγχάνει μακροχρόνια άνεργος ανειδίκευτος εργάτης ορυχείων και λατομείων (οράτε προαναφερθείσα βεβαίωση Ο.Α.Ε.Δ. και την προσκομισθείσα υπ΄ αρ. πρωτ. ...../16.09.2011) και έχει περιέλθει σε μόνιμη και διαρκή αδυναμία να πληρώσει τις ληξιπρόθεσμες χρηματικές οφειλές του. Πλην, όμως, δεν προκύπτουν τέτοιες, ήτοι ληξιπρόθεσμες χρηματικές οφειλές, για την εξόφληση των οποίων δεν επαρκούν τα περιουσιακά του στοιχεία ή ότι δεν είναι δυνατή η άμεση ρευστοποίησή τους. Η μετέχουσα στη δίκη πιστώτρια τράπεζα του έχει χορηγήσει δύο δάνεια στεγαστικής πίστης (οράτε προαναφερθείσα αναλυτική κατάσταση οφειλών) με ισάριθμες συμβάσεις διεπόμενες από την υπ΄ αριθμ. 14979/04.10.2004 «Κοινή Απόφαση των Υπουργών Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, Οικονομίας και Οικονομικών, Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής και του Υφυπουργού Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης», κατ΄ άρθρο 5§1 της οποίας «Η βεβαίωση των ληξιπρόθεσμων οφειλών γίνεται πάντα από τη Δ.Ο.Υ. στην οποία υπάγεται η χρηματοδοτούμενη κατοικία. Η διακοπή της επιδότησης είναι οριστική και γίνεται από τη δανειοδότρια Τράπεζα, μετά από έγγραφη ειδοποίηση της προαναφερθείσας αρμόδιας Δ.Ο.Υ. ότι οφείλονται και έχουν βεβαιωθεί σε αυτήν περισσότερες από πέντε (5) ληξιπρόθεσμες εξαμηνιαίες δόσεις ή τρεις (3) ληξιπρόθεσμες ετήσιες δόσεις. Κατά τα λοιπά ακολουθείται η διαδικασία που προβλέπουν οι κείμενες διατάξεις για τις περιπτώσεις ληξιπρόθεσμων οφειλών». Για τις εν λόγω δανειακές συμβάσεις παρασχέθηκε η εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου κατά ποσοστό 100% επί των δανείων, βάσει της υπ΄ αριθμ. 2/1804/ 0025/08.07.2005 Απόφασης του Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών», σύμφωνα με την οποία «Η διάρκεια των δανείων θα είναι 22 χρόνια περιλαμβανομένης περιόδου χάριτος δύο (2) χρόνων (δηλαδή η πρώτη δόση θα καταβληθεί 24 μήνες μετά την υπογραφή της δανειστικής σύμβασης). Προϋπόθεση ισχύος της εγγύησης του Δημοσίου είναι η εγγραφή προσημείωσης υποθήκης ή υποθήκης επί του δανειοδοτούμενου ακινήτου και υπέρ της δανειολήπτριας Τράπεζας. Με την εγγύηση αυτή το Ελληνικό Δημόσιο αναλαμβάνει την υποχρέωση να εξοφλεί τις προερχόμενες από τις ανεξόφλητες δόσεις των ανωτέρω δανείων απαιτήσεις των Τραπεζών. Οι Τράπεζες αυτές σε περίπτωση που δεν εξοφλήσουν οι πρωτοφειλέτες τις ληξιπρόθεσμες δόσεις τους ή μέρος αυτών, δικαιούνται αφού παρέλθει ένα τρίμηνο από τη λήξη της κάθε δόσης, να ζητήσουν από το Δημόσιο (Γ.Λ.Κ. Δ.25 Δ`) την εξόφληση των εγγυημένων απαιτήσεών τους μετά από προηγούμενη βεβαίωσή τους στην αρμόδια Δημόσια Οικονομική Υπηρεσία (Δ.Ο.Υ.) στο λογ/σμό Νο ..... σαν έσοδο του λογ/σμού του Δημοσίου "Κεφάλαιον Ασφαλίσεως Χρηματοδοτήσεων εκ Κεφαλαίων ή εγγυήσει του Ελληνικού Δημοσίου" σύμφωνα με τις διατάξεις του π.δ/τος υπ αριθμ. 16/1989 (ΦΕΚ 6/5.1.1989 τ.Α`) και τις οδηγίες της εγκυκλίου μας υπ αριθμ. 98348/2945/8.8.1979. Οι προαναφερόμενες Τράπεζες πρέπει να επιδιώκουν μέσα στον ανωτέρω οριζόμενο χρόνο των τριών (3) μηνών για τον οποίο το Δημόσιο καλύπτει με την εγγύησή του τους τόκους υπερημερίας, την είσπραξη από τους πρωτοφειλέτες των ληξιπρόθεσμων εγγυημένων από το Δημόσιο δόσεων με την ίδια επιμέλεια που δείχνουν και για τα δάνεια που χορηγούν χωρίς την εγγύηση του Δημοσίου. Το Ελληνικό Δημόσιο, ως εγγυητής αναλαμβάνει την υποχρέωση εξόφλησης των εγγυημένων απαιτήσεων των Τραπεζών που θα περιλαμβάνουν το ανεξόφλητο εγγυημένο ποσό κεφαλαίου, όσους από τους εγγυημένους τόκους (συμβατικούς και υπερημερίας μέχρι και το προαναφερόμενο τρίμηνο), παραμένουν ακόμη ανεξόφλητοι, και τέλος τα έξοδα επίδοσης της αναγγελίας κλεισίματος λογαριασμού, εφόσον είναι ακόμη ανεξόφλητα». Εφόσον το ληξιπρόθεσμο της μοναδικής επίδικης οφειλής προς τη μοναδική πιστώτρια του υπερχρεωμένου αιτούντος οφειλέτη, κατά το χρόνο έναρξης της διαδικασίας εξωδικαστικού συμβιβασμού, δεν αποδεικνύεται (δεν προέκυψε η ύπαρξη ληξιπρόθεσμων δόσεων, των οποίων να επιδιώχθηκε η είσπραξη και η μη δυνατότητα ικανοποίησής τους με την εγγύηση του Δημοσίου, ούτε η μη επάρκεια ρευστοποιήσιμης περιουσίας, από τη οποία θα μπορούσε να ικανοποιηθεί πλήρως η μετέχουσα πιστώτρια, σε περίπτωση αναγκαστικής εκτελέσεως ή αδυναμία άμεσης ρυστοποίησής της), θα πρέπει ν΄ απορριφθεί η κρινόμενη αίτηση, χωρίς σκέψη για επιδίκαση δικαστικής δαπάνης (ορ. και άρθρο 8§6 του ν. 3869/2010). ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ Δικάζοντας με παρόντες τους διαδίκους. ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την αίτηση.

!!! Η εν λόγω αίτηση απορρίφθηκε για τυπικό λόγο και όχι ουσιαστικό. Τα δάνεια που έχουν λάβει οι παλιννοσούντες ομογενείς με τη μερική ή ολική εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου υπάγονται κανονικά σε ρύθμιση ή και διαγραφή κατά τις διατάξεις του νόμου 3869/2010.

πηγή: NOMOS

Δημήτριος Χ. Καραγιάννης, δικηγόρος, Θεσσαλονίκη - Αθήνα.