Υπερχρεωμένα νοικοκυριά (νόμος Κατσέλη) - Υπάγονται στο νόμο και οι πρώην έμποροι για εμπορικά χρέη που οφείλουν υπό την προϋπόθεση ότι μέχρι την απώλεια της εμπορικής τους ιδιότητας δεν είχαν τεθεί σε κατάσταση παύσης των πληρωμών τους (Ειρηνοδικείο Πατρών - αριθμός απόφασης 16/2012)

Περίληψη: Ρυθμίσεις οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων. Υπαγωγή στο ν.3869/2010. Προϋποθέσεις υπαγωγής. Πτωχευτική ικανότητα-μικρέμπορος-πρώην έμπορος, συνδρομή εξαιρετικών περιστάσεων- μηδενικές καταβολές-ορισμός νέας δικασίμου.

[...] Με την κρινόμενη αίτηση ο αιτών επικαλούμενος έλλειψη πτωχευτικής ικανότητας και μόνιμη αδυναμία πληρωμής των ληξιπρόθεσμων χρηματικών οφειλών του προς τους πιστωτές, που αναφέρονται στην περιεχόμενη στην αίτηση αναλυτική κατάσταση, ζητά, τη ρύθμιση των χρεών του, με την εξαίρεση από τη ρευστοποίηση της περιγραφόμενης κύριας κατοικίας ιδιοκτησίας του, σύμφωνα με το σχέδιο διευθέτησης που υποβάλλει και αφού ληφθούν υπόψη η περιουσιακή και οικογενειακή του κατάσταση που εκθέτει αναλυτικά, με σκοπό την απαλλαγή του απ’ αυτά. Με το παραπάνω περιεχόμενο η αίτηση, η οποία είναι πλήρως ορισμένη, αρμόδια φέρεται για συζήτηση στο Δικαστήριο αυτό, κατά τη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας των αρθ. 741 επ. ΚΠολΔ (άρθρο 3 ν.3869/2010), εφόσον για το παραδεκτό της: α) τηρήθηκε η προδικασία του εξωδικαστικού συμβιβασμού με τη διαμεσολάβηση προσώπου απ’ αυτά που έχουν τη σχετική εξουσία από το νόμο (βλ. αρθ. 2 ν. 3869/2010), ο οποίος απέτυχε όπως βεβαιώνεται από τη διαμεσολαβήτρια δικηγόρο Πατρών Ελένη Σουλτανά-Βαρέση, β) κατατέθηκε μέσα στην εξάμηνη προθεσμία του αρθ. 2 παρ. 1 ν.3869/2010 από τη αποτυχία του εξωδικαστικού συμβιβασμού και γ) δεν εκκρεμεί άλλη αίτηση του αιτούντος για ρύθμιση των χρεών του στο Δικαστήριο αυτό ή άλλο Ειρηνοδικείο της χώρας, ούτε έχει απορριφθεί προγενέστερη αίτησή του για ουσιαστικούς λόγους, όπως διαπιστώθηκε μετά από αυτεπάγγελτο έλεγχο κατ’ αρθ. 13 παρ. 2, (βλ. σχετικές βεβαιώσεις των Γραμματέων του Δικαστηρίου αυτού και του Ειρηνοδικείου Αθηνών). Παραδεκτά εισάγεται προς συζήτηση μετά: α) την εμπρόθεσμη και νομότυπη κλήτευση των μετεχόντων πιστωτών και επίδοση σ’ αυτούς των εγγράφων του αρθ. 5 παρ. 1 ν. 3869/2010, β)την εμπρόθεσμη κατάθεση στη γραμματεία του δικαστηρίου αυτού των εγγράφων του αρθ.4 παρ. 2 ν. 3869/2010, (βεβαίωσης αποτυχία του εξωδικαστικού συμβιβασμού, υπεύθυνης δήλωσης για την ορθότητα και πληρότητα των καταστάσεων) και γ) την αποτυχία του δικαστικού συμβιβασμού, δοθέντος ότι δεν έχει γίνει δεκτό το σχέδιο διευθέτησης οφειλών από όλους τους συµµετέχοντες πιστωτές (βλ. τις έγγραφες απαντήσεις τους). Οι 1η και 2η από τις μετέχουσες ισχυρίζονται ότι ο αιτών δεν υπάγεται στις ρυθμίσεις του ν. 3869/10 γιατί ασκούσε εμπορική δραστηριότητα και έχει πτωχευτική ικανότητα. Με τη διάταξη του άρθρου 1 του Ν. 3869/2010 ορίζεται ότι «1. Φυσικά πρόσωπα που δεν έχουν πτωχευτική ικανότητα και έχουν περιέλθει, χωρίς δόλο, σε μόνιμη αδυναμία πληρωμής ληξιπρόθεσμων χρηματικών οφειλών τους (εφεξής οφειλέτες) δικαιούνται να υποβάλουν στο αρμόδιο δικαστήριο την αίτηση που προβλέπεται στην παράγραφο 1 του άρθρου 4 για τη ρύθμιση των οφειλών αυτών και απαλλαγή». Από τη διάταξη αυτή σαφώς προκύπτει ότι ο νόμος αυτός αφορά μόνο σε φυσικά πρόσωπα, από τα οποία αποκλείονται εκείνα που έχουν πτωχευτική ικανότητα. Ο νόμος δηλαδή θέτει ως αρνητική υποκειμενική προϋπόθεση για την υπαγωγή φυσικού προσώπου στις ρυθμίσεις του, την έλλειψη πτωχευτικής ικανότητας. Πτωχευτική ικανότητα έχουν τα πρόσωπα που έχουν την εμπορική ιδιότητα, την οποία τα φυσικά πρόσωπα αποκτούν κυρίως κατά το υποκειμενικό (ουσιαστικό) σύστημα, όταν δηλαδή ενεργούν κατά σύνηθες επάγγελμα εμπορικές πράξεις (άρθ. 1 του ΕμπΝ). Επίσης στη ρύθμιση δεν υπάγονται και όσοι έπαυσαν μεν την εμπορία τους, πλην όμως κατά τη διακοπής της είχαν ήδη παύσει τις πληρωμές τους (άρθ. 2 παρ. 3 του ΠτΚ). Επομένως, κριτήριο για την υπαγωγή φυσικού προσώπου στη ρύθμιση του νόμου αποτελεί η πτωχευτική του ικανότητα κατά τον χρόνο υποβολής της αίτησης και όχι η φύση των χρεών του, αν δηλαδή είναι εμπορικά ή αστικά. Έτσι υπάγονται στο νόμο και οι πρώην έμποροι ακόμη και για τα εμπορικά τους χρέη που οφείλουν υπό την προϋπόθεση ότι μέχρι την απώλεια της εμπορικής τους ιδιότητας δεν είχαν τεθεί σε κατάσταση παύσης των πληρωμών τους αλλά εξυπηρετούσαν κανονικά τα χρέη τους. Στην προκειμένη περίπτωση ο αιτών από το 2004 ασχολούνταν ατομικά με τη δραστηριότητα της κατασκευής μπρούτζινων επίπλων και φωτιστικών, σιδηροκατασκευών κλπ, δραστηριότητα την οποία ασκούσε στο υπόγειο της κατοικίας του και διέκοψε οριστικά στις 29- 12-08 (βλ. τη βεβαίωση διακοπής εργασιών της ΔΟΥ Α’ Πατρών και την κατάθεση της μάρτυρα), έκτοτε δε παραμένει άνεργος και είναι εγγεγραμμένος από 6-2-09 στο μητρώο ανέργων του ΟΑΕΔ (βλ. τις από 23-11-1- και 29-11-11 βεβαιώσεις του ΟΑΕΔ και την ταυτότητα ανέργου). Παραπέρα όπως προκύπτει από τα προσκομιζόμενα από την 4η μετέχουσα τράπεζα αποσπάσματα με την κίνηση των λογαριασμού του που τηρούσε σ’ αυτήν για την εξυπηρέτηση των δανείων που του είχε χορηγήσει, τα οποία αποτελούν τον κύριο όγκο των οφειλών του (βλ. παρακάτω), κατέβαλε κανονικά τις ληξιπρόθεσμες δόσεις τους μέχρι τα μέσα περίπου του 2009, οπότε σταμάτησε λόγω της έλλειψης ρευστότητα, αφού από το τέλος του 2008 που διέκοψε την παραπάνω δραστηριότητα παρέμενε άνεργος. Η δραστηριότητα αυτή που ασκούσε ο αιτών προσδίδει σ’ αυτόν την ιδιότητα του μικρεμπόρου, αφού αποτελεί μεν εμπορική δραστηριότητα, όμως το κέρδος που αποκόμιζε αποτελούσε περισσότερο αμοιβή του σωματικού του κόπου και μόχθου και όχι αποτέλεσμα κερδοσκοπικών συνδυασμών. Αλλά και αν ακόμη ήθελε θεωρηθεί ότι είχε την εμπορική ιδιότητα, δεν είχε παύσει τις πληρωμές του επί αρκετό διάστημα μετά την απώλεια της ιδιότητάς του αυτής και συνεπώς δεν είχε πτωχευτική ικανότητα κατά τον χρόνο υποβολής της αίτησης. Επομένως ο αιτών υπάγεται στις ρυθμίσεις του νόμου και όσα αντίθετα υποστηρίζουν οι παραπάνω μετέχουσες στερούνται βασιμότητας. Η αίτηση είναι νόμιμη στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 1, 4, 8, 9 και 11 του ν.3869/2010, καθόσον με βάση τα εκτιθέμενα σ’ αυτή περιστατικά συντρέχουν οι προϋποθέσεις υπαγωγής του αιτούντος στη ρύθμιση του νόμου, εφόσον πρόκειται για φυσικό πρόσωπο, στερούμενο πτωχευτικής ικανότητας, τα χρέη του δεν περιλαμβάνονται στα εξαιρούμενα της ρύθμισης και έχει ήδη περιέλθει σε κατάσταση μόνιμης αδυναμίας πληρωμής των ληξιπρόθεσμων χρεών του. Επομένως, πρέπει να εξεταστεί παραπέρα ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα μετά την καταβολή και των νομίμων τελών της συζήτησης. Από την ένορκη κατάθεση της μάρτυρα απόδειξης και τα έγγραφα, που παραδεκτά και νόμιμα προσκομίζουν και επικαλούνται οι διάδικοι, αποδείχθηκαν τα ακόλουθα: Ο αιτών έχει γεννηθεί το 1982, είναι άγαμος και από το 2004 ασχολούνταν ατομικά με τη δραστηριότητα της κατασκευής μπρούτζινων επίπλων και φωτιστικών, σιδηροκατασκευών κλπ, δραστηριότητα την οποία ασκούσε στο υπόγειο της κατοικίας του και διέκοψε οριστικά στις 29-12-08 (βλ. τη βεβαίωση διακοπής εργασιών της ΔΟΥ Α’ Πατρών και την κατάθεση της μάρτυρα). Το συνολικό ετήσιο εισόδημα που δήλωσε για τα οικ. έτη, 2008 και 2009 ανέρχονταν σε 45.901 ευρώ τα ακαθάριστα και 13.992 ευρώ τα καθαρά έσοδα το πρώτο έτος και 15.593 ευρώ τα ακαθάριστα και 3.411 ευρώ τα καθαρά έσοδα το δεύτερο έτος (βλ. φορολογικές δηλώσεις). Έκτοτε παραμένει άνεργος και είναι εγγεγραμμένος από 6-2-09 στο μητρώο ανέργων του ΟΑΕΔ (βλ. τις από 23-11-1- και 29-11- 11 βεβαιώσεις του ΟΑΕΔ και την ταυτότητα ανέργου). Δεν έχει καμία πηγή εισοδήματος και συντηρείται από συνεισφορές των γονέων του, ιδίως της μητέρας του, η οποία είναι νηπιαγωγός και με την οποία συζεί (βλ. κατάθεση μάρτυρα, την φορολογική του δήλωση οικ. έτους 2011 στην οποία δεν δηλώνει κανένα εισόδημα, και υπεύθυνη δήλωσή του που κατατέθηκε στην ΔΟΥ Α’ Πατρών στις 22-11-10 ότι δεν υπέβαλε δήλωση φόρου εισοδήματος οικ. έτους 2010 ). Διαμένει σε ιδιόκτητη μονοκατοικία στην Πάτρα (βλ. γι’ αυτή παρακάτω), οι δε οικογενειακές του δαπάνες περιορίζονται σ’ αυτές που απαιτούνται για την ικανοποίηση των βιοτικών του αναγκών. Σε χρόνο προγενέστερο του έτους από την κατάθεση της ένδικης αίτησης ο αιτών είχε αναλάβει τα παρακάτω χρέη, τα οποία τόσο αυτά προς τους ανέγγυους όσο και αυτά και προς τους ενέγγυους πιστωτές κατά πλάσμα του νόμου, θεωρούνται με την κοινοποίηση της αίτησης ληξιπρόθεσμα και υπολογίζονται με την τρέχουσα αξία τους κατά το χρόνο κοινοποίησης της αίτησης (βλ. σε Κρητικό «Ρύθμιση των οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων» σελ. 99), με εξαίρεση τα παρακάτω εμπραγμάτως ασφαλισμένα στεγαστικά δάνεια, των οποίων ο εκτοκισμός συνεχίζεται με το επιτόκιο ενήμερης οφειλής μέχρι το χρόνο έκδοσης της απόφασης (αρθ. 6 παρ. 3 ν. 3869/10). 1. Από την 1η μετέχουσα τράπεζα «........... ΤΡΑΠΕΖΑ ΑΕ» του έχουν χορηγηθεί: α) με την .......................... σύμβαση δάνειο-πιστωτική κάρτα, με υπόλοιπο οφειλής, στις 10-9-10, 2.842,59 ευρώ, β) με τη .............. σύμβαση, καταναλωτικό δάνειο, με υπόλοιπο οφειλής στις 10- 9-10, 3.040,61 ευρώ και γ) με τη ............ σύμβαση καταναλωτικό δάνειο, με υπόλοιπο οφειλής, στις 10-9-10, 3.819,74 ευρώ. Το συνολικό ποσό της οφειλής του από τα τρία αυτά δάνεια ανέρχεται σε 9.702,94 ευρώ, ενώ δεν προσκομίστηκαν στοιχεία για το επιτόκιο ενήμερης οφειλής, ούτε για το υπόλοιπο της οφειλής του αιτούντος κατά το χρόνο κοινοποίηση της αίτησης στην πιστώτρια αυτή ώστε να υπολογιστεί η τρέχουσα αξία τους κατά το χρόνο αυτό, αφού μέχρι τότε συνεχίζουν να εκτοκίζονται σύμφωνα με το αρθ. 6 παρ. 3 ν. 3869/10 (βλ. παραπάνω). 2. Από τη 2η μετέχουσα τράπεζα «.....................ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΑΕ» του έχουν χορηγηθεί: α) με την .................................. σύμβαση δάνειο-πιστωτική κάρτα, με υπόλοιπο κατά το χρόνο κοινοποίηση της αίτησης στην πιστώτρια αυτή (16-6-11), 2.437,04 ευρώ και β) με την ................. σύμβαση, καταναλωτικό δάνειο, με κατά το χρόνο κοινοποίηση της αίτησης (16-6- 11), 6.006,79 ευρώ (βλ. την από 15-7-11 κατάσταση οφειλών της τράπεζας αυτής ). Το συνολικό ποσό της οφειλής του από τα δύο αυτά δάνεια ανέρχεται σε 8.847,32 ευρώ. 3. Από την 3η μετέχουσα τράπεζα «............................... ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ», του έχει χορηγηθεί με την.............................σύμβαση καταναλωτικό δάνειο, με υπόλοιπο οφειλής, στις 9-11-10, 1.643,43 ευρώ, ενώ δεν προσκομίστηκαν στοιχεία για το επιτόκιο ενήμερης οφειλής, ούτε για το υπόλοιπο της οφειλής του αιτούντος κατά το χρόνο κοινοποίηση της αίτησης στην πιστώτρια αυτή. 4. Από την 4η μετέχουσα τράπεζα «................... ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΑΕ», του έχουν χορηγηθεί: α) με την .................σύμβαση, δάνειο ............, με υπόλοιπο οφειλής στις 27-1-12 (ημερομηνία συζήτησης της αίτησης), 39.521,15 ευρώ και β) με την ................. σύμβαση στεγαστικό δάνειο, με επιτόκιο με υπόλοιπο οφειλής στις 27-1-12 , 112.977,33 ευρώ (βλ. αναλυτικές καταστάσεις της κίνησης των δύο δανείων της τράπεζας αυτής ). Οι απαιτήσεις της πιστώτριας αυτής και από τα δύο δάνεια είναι εξοπλισμένες με εμπράγματη ασφάλεια και συγκεκριμένα με προσημείωση σε διακεκριμένο τμήμα (κάθετη ιδιοκτησία) εμβαδού 152,27 τ.μ., με ποσοστό συνιδιοκτησίας στο ενιαίο οικόπεδο εμβαδού 202,54 τ.μ. 750/1000, καθώς και στην ισόγειο (κατοικία)με υπόγειο (αποθήκη) οικοδομή επί της κάθετης αυτής ιδιοκτησίας, της κυριότητας του αιτούντος, που βρίσκεται επί της οδού Φρουρίου αριθ. 63 της Πάτρας, με ημερομηνία εγγραφής 20-12-05 και για τα δύο δάνεια, όπως προκύπτει από τις προσκομιζόμενες περιλήψεις εγγραφής με τις κάτω απ’ αυτές πράξεις του Υποθ/κα Πατρών (βλ. τις ΑΠ 31/09 και Εφθεσ 4/2010 ΤΝΠ-ΝΟΜΟΣ σύμφωνα με τις οποίες εξομοιώνεται πλήρως ο ενυπόθηκος με τον προσημειούχο δανειστή, με μόνη την διαφορά ως προς τον τρόπο οριστικής ή τυχαίας κατάταξης κατ` άρθρο 1007 παρ. 1 ΚΠολΔ ). Ο αιτών μετά τη διακοπή της πιο πάνω επαγγελματικής του δραστηριότητας, παραμένει άνεργος, στερούμενος οποιουδήποτε εισοδήματος με αποτέλεσμα να μην μπορεί να ανταποκριθεί στην εξυπηρέτηση του συνόλου των χρεών, γι’ αυτό και από τα μέσα του 2009 έχει πάψει να καταβάλει τις ληξιπρόθεσμες δόσεις τους (βλ. αναλυτικές καταστάσεις της 4ης μετέχουσας), τις δε βασικές βιοτικές του ανάγκες τις καλύπτει, όπως προαναφέρθηκε, με τη συνεισφορά των γονέων του και ιδίως της μητέρας του. Έτσι περιήλθε σε μόνιμη και διαρκή αδυναμία να πληρώνει τα ληξιπρόθεσμα χρέη του προς τις πιο πάνω πιστώτριες τράπεζες. Στα περιουσιακά του στοιχεία περιλαμβάνεται ισόγειος οικία εμβαδού 104,33 τ.μ. με υπόγειο αποθήκη εμβαδού 107,68 τ.μ., σε οικοδομή επί της οδού .......... αριθ. ........της Πάτρας, η οποία είναι κτισμένη σε διακεκριμένο τμήμα (κάθετη ιδιοκτησία) εμβαδού 152,27 τ.μ., με ποσοστό συνιδιοκτησίας στο ενιαίο οικόπεδο εμβαδού 202,54 τ.μ. 750/1000, της πλήρους κυριότητας του αιτούντος (βλ. το 5452/05 συμβόλαιο της συμβ/φου Πατρών Χαράς Ζηνόζη, τη δήλωση Ε9 και το Ε.Τ.ΑΚ 2008). Η οικία αυτή, ενιαία με το βοηθητικό χώρο της αποθήκης του υπογείου αποτελεί την κύρια κατοικία του αιτούντος (βλ. τις δηλώσεις φορολογίας εισοδήματος, όπου αναφέρεται ως κατοικία του), ο οποίος υποβάλλει αίτημα εξαίρεσής τους, ζητώντας την ενιαία υπαγωγή τους στην προβλεπόμενη από τη διάταξη του αρθ. 9 παρ. 2 ν. 3869/10 ρύθμιση. Σύμφωνα με τα προλεχθέντα συντρέχουν στο πρόσωπο του αιτούντος εξαιρετικές περιπτώσεις και συγκεκριμένα χρόνια ανεργία (είναι άνεργος πάνω από δύο χρόνια) και ανεπάρκεια εισοδήματος για την κάλυψη των βασικών βιοτικών αναγκών του. Γι’ αυτό θα πρέπει, εφόσον διατυπώνεται και σχετικό αίτημα, κατ’ εφαρμογή της διάταξης του αρθ. 8 παρ. 5 ν. 3869/10 να οριστούν μηδενικές καταβολές, συγχρόνως δε να οριστεί νέα δικάσιμος η 5-10-2012 προκειμένου να ελεγχθεί η τυχόν μεταβολή της περιουσιακής του κατάστασης και των εισοδημάτων του και να προσδιοριστούν ενδεχομένως μηνιαίες καταβολές επί τετραετία. Η επανεξέταση της υπόθεσης αφορά τη ρύθμιση του αρθ. 8 παρ. 2 ν. 3869/10 για καταβολές επί τετραετία, η οποία είναι ανεξάρτητη της προβλεπόμενης από τη διάταξη του αρθ. 9 παρ. 2 ν. 3869/10 ρύθμισης για τη διάσωση της κύριας κατοικίας, που είναι υποχρεωτική για το Δικαστήριο εφόσον υποβάλλεται σχετικό αίτημα, όπως στην προκειμένη περίπτωση(βλ. σε Κρητικό ο.π. σελ. 148, αριθ. 16). Στα πλαίσια της ρύθμισης αυτής του αρθ. 9 παρ. 2 ν. 3869/10, θα πρέπει να οριστούν μηνιαίες καταβολές για τη διάσωση της κύριας κατοικίας του αιτούντος, δηλαδή της ισογείου οικίας και του βοηθητικού χώρου του υπογείου, για την οποία θα πρέπει να καταβάλει μέχρι το 85% της εμπορικής τους αξίας. Η αντικειμενική τους αξία, ανέρχεται σε 71.730,53 ευρώ (βλ.εκκαθαριστικό σημείωμα Ε.Τ.ΑΚ. 2008), η δε εμπορική τους, η οποία κατά τον αιτούντα ανέρχεται σε 72.000 ευρώ (στην αίτησή του για τον εξωδικαστικό συμβιβασμό αναφέρει αξία 100.000 ευρώ), εκτιμάται σε 120.000 ευρώ, λαμβανομένων υπόψη της παλαιότητάς τους (η οικοδομή κατασκευάστηκε το 1998), του εμβαδού τους, της περιοχής στην οποία βρίσκονται, κοντά στο Κάστρο της Πάτρας με θέα, όπως προκύπτει από την με ημερομηνία 24-10-05 τεχνική έκθεση εκτίμησης ακινήτου του πολιτικού μηχανικού ..................που συντάχθηκε για λογαριασμό της 4ης μετέχουσας για την εγγραφή των πιο πάνω βαρών, σύμφωνα με τον οποίο η αξία τους ανερχόταν τότε σε 200.000 ευρώ, του ότι η οικοδομή έχει κτιστεί σε διακεκριμένο τμήμα (κάθετη ιδιοκτησία) εμβαδού 152,27 τ.μ., με ποσοστό συνιδιοκτησίας στο ενιαίο οικόπεδο εμβαδού 202,54 τ.μ. 750/1000, και των συνθηκών που επικρατούν στην αγορά για ακίνητα με παρόμοια ή παραπλήσια χαρακτηριστικά στοιχεία. Η αξία της κατοικίας δεν υπερβαίνει το όριο του αφορολογήτου ποσού για άγαμο φορολογούμενο, όπως ο αιτών, που ανέρχεται σε 250.000 ευρώ προσαυξημένο κατά 50%, όπως απαιτεί ο νόμος για την εξαίρεσή της από την εκποίηση. Συντρέχουν επομένως στο πρόσωπο του αιτούντος οι προϋποθέσεις για την υπαγωγή του στη ρύθμιση του νόμου 3869/10 και ειδικότερα αυτή των αρθ. 8 παρ. 2 και 9 παρ.2. Για την διάσωση λοιπόν της κύριας κατοικίας του ο αιτών θα πρέπει να καταβάλει μέχρι το 85% της εμπορικής της αξίας που ανέρχεται σε 120.000 ευρώ, δηλαδή ποσό μέχρι αυτό των 102.000 ευρώ (120.000Χ85%). Από τις καταβολές για τη διάσωση της κύριας κατοικίας θα ικανοποιηθούν προνομιακά οι απαιτήσεις της 4ης μετέχουσας πιστώτριας της τράπεζας τράπεζα «............... ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΑΕ», από τα παραπάνω δάνεια, καθόσον οι απαιτήσεις απ’ αυτά, όπως προαναφέρθηκε, είναι εξοπλισμένες με εμπράγματη ασφάλεια και συγκεκριμένα με προσημειώσεις της ίδιας υποθηκικής τάξης (ΑΚ 1272, 1300), στην κατοικία (ισόγειο οικία και αποθήκη του υπογείου ) και το οικόπεδό της. Το συνολικό ποσό των απαιτήσεων της πιστώτριας αυτής ανέρχεται σε 152.498,48 ευρώ (39.521,15+112.977,33), η δε προνομιακή ικανοποίησή τους, θα γίνει μέχρι το ποσό των 102.000 ευρώ του 85% δηλαδή της εμπορικής αξίας της κατοικίας του αιτούντος, απαλλασσομένου του υπολοίπου των χρεών του με την τήρηση των όρων της ρύθμισης, με μηνιαίες καταβολές οι οποίες πρέπει να οριστούν επί 20 χρόνια, λαμβανομένων υπόψη του ύψους του χρέους που πρέπει να καταβάλει για τη διάσωση της κατοικίας, της οικονομικής του δυνατότητας και της ηλικίας του. Η αποπληρωμή του ποσού αυτού θα γίνει εντόκως, χωρίς ανατοκισμό με το μέσο επιτόκιο στεγαστικού δανείου με το κυμαινόμενο επιτόκιο, που θα ισχύει κατά το χρόνο της αποπληρωμής, σύμφωνα με το στατιστικό δελτίο της Τράπεζα της Ελλάδος αναπροσαρμοζόμενο με επιτόκιο αναφοράς αυτό των Πράξεων Κύριας Αναχρηματοδότησης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Έτσι το ποσό κάθε μηνιαίας δόσης ανέρχεται σε 425 ευρώ, δηλαδή 102.000 : 240 μήνες (20 χρόνια Χ 12), και η καταβολή του θα ξεκινήσει μετά τη λήξη της περιόδου χάριτος, η οποία πρέπει να οριστεί σε δύο χρόνια, δηλαδή θα αρχίσουν δύο χρόνια από τη δημοσίευση της απόφασης. Το πέραν του ποσού αυτού των 102.000 ευρώ υπόλοιπο από τα δάνεια που χορήγησε στον αιτούντα η 4η μετέχουσα, καθώς και οι παραπάνω απαιτήσεις των άλλων μετεχουσών από τα καταναλωτικά δάνεια δεν μπορούν να ικανοποιηθούν, μετά την εξάντληση του ποσού των 102.000 του 85% της αξίας της κατοικίας, γιατί δεν μπορεί από το νόμο να επιβληθεί άλλη υποχρέωση στον αιτούντα. Κατά συνέπεια των παραπάνω πρέπει η να γίνει δεκτή η αίτηση ως βάσιμη και στην ουσία της και να ρυθμιστούν τα χρέη του αιτούντος με σκοπό την απαλλαγή του με την τήρηση των όρων της ρύθμισης, εξαιρουμένης της εκποίησης της κύριας κατοικίας του, σύμφωνα με όσα ειδικότερα ορίζονται στο διατακτικό. Δικαστική δαπάνη δεν επιδικάζεται σύμφωνα με το άρθρο 8 παρ.6 του ν.3869/2010. ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ Δικάζει κατ’ αντιμωλία των διαδίκων. Δέχεται την αίτηση. Ρυθμίζει τα χρέη του αιτούντος με τον ορισμό μηδενικών καταβολών και ορίζει νέα δικάσιμος την 5-10-2012 προκειμένου να ελεγχθεί η τυχόν μεταβολή της περιουσιακής του κατάστασης και των εισοδημάτων του και να προσδιοριστούν ενδεχομένως μηνιαίες καταβολές επί τετραετία. Εξαιρεί της εκποίησης την κύρια κατοικία του αιτούντος, δηλαδή την ισόγειο οικία εμβαδού 104,33 τ.μ. με υπόγειο αποθήκη εμβαδού 107,68 τ.μ., σε οικοδομή επί της οδού ........... αριθ. .........της Πάτρας, η οποία είναι κτισμένη σε διακεκριμένο τμήμα (κάθετη ιδιοκτησία) εμβαδού 152,27 τ.μ., με ποσοστό συνιδιοκτησίας στο ενιαίο οικόπεδο εμβαδού 202,54 τ.μ. 750/1000. Επιβάλλει στον αιτούντα την υποχρέωση να καταβάλει για τη διάσωση της κατοικίας του επί 20 χρόνια, στην 4η μετέχουσα «...........................ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΑΕ», 240 μηνιαίες δόσεις των 425 ευρώ κάθε μία. Η καταβολή των μηνιαίων αυτών δόσεων θα ξεκινήσει την 1η ημέρα του πρώτου μήνα δύο χρόνια μετά τη δημοσίευση της παρούσας απόφασης και θα γίνει χωρίς ανατοκισμό με το μέσο επιτόκιο στεγαστικού δανείου με το κυμαινόμενο επιτόκιο, που θα ισχύει κατά το χρόνο της αποπληρωμής, σύμφωνα με το στατιστικό δελτίο της Τράπεζα της Ελλάδος αναπροσαρμοζόμενο με επιτόκιο αναφοράς αυτό των Πράξεων Κύριας Αναχρηματοδότησης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.

πηγή: nomos

Δημήτριος Χ. Καραγιάννης, δικηγόρος, Θεσσαλονίκη - Αθήνα