Προϋποθέσεις και όρια της κρατικής επέμβασης στην οικογενειακή ζωή των μεταναστών (Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών, αριθμός απόφασης 3008/2011)

Περίληψη: Ανάκληση άδειας διαμονής και απόρριψη αιτήματος ανανέωσής της. Υποβολή μη γνήσιου δικαιολογητικού κατά την αίτηση αρχικής χορήγησης άδειας διαμονής. Δεν υποχρεούται η Διοίκηση να καλέσει το διοικούμενο σε προηγούμενη ακρόαση όταν η απόφασή της στηρίζεται σε αντικειμενικό γεγονός που δε συνδέεται με την υποκειμενική συμπεριφορά του αιτούντος. Η ανάκληση της άδειας διαμονής λόγω υποβολής πλαστών δικαιολογητικών, όπως αυτή προβλέπεται από το νόμο, συνιστά αναγκαίο και πρόσφορο μέτρο, προκειμένου να επιτευχθεί ο έλεγχος της μεταναστευτικής ροής και να διασφαλιστεί η ομαλή κοινωνική ένταξη των μεταναστών, η οικονομική ευημερία και η δημόσια ασφάλεια στην χώρα. Κρίνεται συνεπώς επιτρεπτή μία κρατική πολιτική περιοριστική της μετανάστευσης, ακόμη κι αν με αυτή συντελούνται επεμβάσεις στην οικογενειακή ζωή των μεταναστών, υπό την προϋπόθεση ότι η επέμβαση αυτή δεν εξέρχεται των ανεκτών ορίων που υπαγορεύονται από την αρχή της αναλογικότητας (Διατάξεις: άρθρα 43, 66 Ν 2910/2001)

[...] 1. Επειδή, με την κρινομένη αίτηση, για την οποία καταβλήθηκε το νόμιμο παράβολο (σχετ. τα 2316937 και 3363127 έντυπα παραβόλου σειράς Α') ο αιτών ζητεί παραδεκτώς την ακύρωση της .../8.3.2006 απόφασης που υπογράφεται με εντολή του Γενικού Γραμματέα Περιφέρειας Αττικής από την Τμηματάρχη της Δ/νσης Αλλοδαπών και Μετανάστευσης Αθηνών, με την οποία ανακλήθηκε η .../24.8.2001 προσωρινή άδεια παραμονής του και απορρίφθηκε η .../17.1.2005 αίτησή του για ανανέωση της ως άνω άδειας διαμονής. 2. Επειδή, στο άρθρο 43 του Ν 2910/2001 «Είσοδος και παραμονή αλλοδαπών στην Ελληνική Επικράτεια - Κτήση της ελληνικής ιθαγένειας με πολιτογράφηση και άλλες διατάξεις» (ΦΕΚ Α' 91), ορίζεται ότι: «1. Με απόφαση του Γενικού Γραμματέα Περιφέρειας, ύστερα από εισήγηση των αρμόδιων υπηρεσιών του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης ή Υγείας και Πρόνοιας αντιστοίχως, ανακαλείται η άδεια παραμονής πέραν των γενικών λόγων ανάκλησης σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία και για τους εξής λόγους: α. ... β. ... γ. σε περίπτωση παραβίασης από τον αλλοδαπό των υποχρεώσεων που προκύπτουν γι' αυτόν από τον παρόντα νόμο ή υποβολής πλαστών δικαιολογητικών...». Επίσης στο άρθρο 66 του ίδιου νόμου προβλέπεται ότι: «1. Επιτρέπεται η χορήγηση άδειας παραμονής σε αλλοδαπούς που κατά την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου διαμένουν παράνομα στην Ελλάδα, εφόσον: α. ... β. ... γ. ... δ. Αποδείξουν ότι διαμένουν στη χώρα, νόμιμα ή παράνομα, συνεχώς επί ένα έτος μέχρι την έναρξη ισχύος του παρόντος. 2.i. Οι αλλοδαποί των περιπτώσεων α' και δ' της παρ. 1 του άρθρου αυτού οφείλουν μέσα σε αποκλειστική προθεσμία δύο μηνών από την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου να υποβάλουν στο δήμο ή την κοινότητα του τόπου κατοικίας τους αίτηση με δύο φωτογραφίες που συνοδεύεται από: α. Επικυρωμένο αντίγραφο διαβατηρίου ή άλλου ταξιδιωτικού εγγράφου ή πιστοποιητικού γέννησης ή οικογενειακής κατάστασης ή δελτίου ταυτότητας. β. Προκειμένου για αλλοδαπούς της περ. α' της παρ. 1: αα. το πρωτότυπο της πράσινης κάρτας, λευκής κάρτας ή άδειας παραμονής που έχει λήξει και ββ. Αν από το διαβατήριο ή το ταξιδιωτικό έγγραφο δεν συνάγεται ο χρόνος παραμονής του αλλοδαπού στην Ελλάδα, έγγραφα βέβαιης χρονολογίας ή λογαριασμούς ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΕΥΔΑΠ και κινητής τηλεφωνίας, καθώς και ασφαλιστήρια συμβόλαια, από τα οποία αποδεικνύεται ότι διέμεναν στην χώρα τουλάχιστον ένα έτος πριν από την έναρξη ισχύος του παρόντος. Για τη διαπίστωση του χρόνου παραμονής του αλλοδαπού, τα προσκομιζόμενα έγγραφα δεν είναι απαραίτητο να καλύπτουν συνεχόμενα όλο το διάστημα του έτους. Εύλογα ενδιάμεσα διαστήματα μπορεί να τεκμαίρονται. γ. Προκειμένου για αλλοδαπούς της περ. δ' της παρ. 1, αν από το διαβατήριο ή από το ταξιδιωτικό έγγραφο δεν συνάγεται ο χρόνος παραμονής του αλλοδαπού στην Ελλάδα, επιπλέον λογαριασμούς ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΕΥΔΑΠ και κινητής τηλεφωνίας, καθώς και ασφαλιστήρια συμβόλαια, από τα οποία αποδεικνύεται η τουλάχιστον ετήσια παραμονή τους στην Ελλάδα ή απόφαση δημοτικού ή κοινοτικού συμβουλίου δήμων ή κοινοτήτων, των οποίων ο πληθυσμός δεν υπερβαίνει τους 20.000 κατοίκους, με την οποία βεβαιώνεται ο χρόνος παραμονής του αλλοδαπού στην περιφέρειά του. Για τη διαπίστωση του χρόνου παραμονής του αλλοδαπού, τα προσκομιζόμενα έγγραφα δεν είναι απαραίτητο να καλύπτου συνεχόμενα όλο το διάστημα του έτους. Εύλογα ενδιάμεσα διαστήματα μπορεί να τεκμαίρονται...». 3. Επειδή, στην προκείμενη περίπτωση, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου, ο αιτών κατέθεσε στο Δήμο ... την .../27.7.2001 αίτηση χορήγησης εξάμηνης προσωρινής άδειας παραμονής, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 66 παρ. 1 περ. δ' του Ν 2910/2001 , προσκομίζοντας ως αποδεικτικό στοιχείο του χρόνου παραμονής του στην Ελλάδα το από 20.1.2000 ιδιωτικό συμφωνητικό μίσθωσης από αυτόν και άλλους 3 συμπατριώτες του, ήτοι τον ..., ..., και ..., ενός διαμερίσματος στην Αθήνα. Το ως άνω δε μισθωτήριο έφερε την ..../24.1.2000 πράξη θεώρησης της ΔΟΥ Α' (ΑΒΓ) Αθηνών, που βεβαίωνε ότι είχε κατατεθεί στην εν λόγω υπηρεσία. Επί της πιο πάνω αίτησής του εκδόθηκε η .../24.8.2001 απόφαση της Περιφέρειας Αττικής, με την οποία χορηγήθηκε στον αιτούντα προσωρινή εξάμηνη άδεια παραμονής. Στη συνέχεια η Διεύθυνση Αλλοδαπών και Μετανάστευσης της Περιφέρειας Αττικής, με το .../28.9.2001 έγγραφό της, ζήτησε από την ΔΟΥ Α (ΑΒΓ) Αθηνών να της γνωρίσει εάν, μεταξύ άλλων, το ως άνω μισθωτήριο ήταν γνήσιο. Σύμφωνα με το .../11.10.2001 απαντητικό έγγραφο της ΔΟΥ, το ως άνω μισθωτήριο, μεταξύ άλλων, είναι πλαστό. Κατόπιν αυτών, με την προσβαλλόμενη απόφαση ανακλήθηκε η ως άνω προσωρινή άδεια παραμονής του και απορρίφθηκε η εν τω μεταξύ κατατεθείσα 152/17.1.2005 αίτησή του, με την οποία ζητούσε να ανανεωθεί η άδεια διαμονής του για λόγους οικογενειακής συνένωσης, καθώς η σύζυγός του ... διέμενε νόμιμα στη χώρα δυνάμει της .../1.10.2001 προσωρινής άδειας παραμονής και της από 22.12.2004 άδειας εργασίας αλλοδαπού της Νομαρχίας Αθηνών. Επίσης με την .../29.1.2007 απόφαση της Περιφέρειας Αττικής απερρίφθη η από 11.9.2006 αίτηση θεραπείας του αιτούντος. 4. Επειδή, ο αιτών με την κρινόμενη αίτηση, όπως αυτή αναπτύσσεται με το από 27.10.2010 υπόμνημά του, υποστηρίζει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση εκδόθηκε κατά παράβαση των άρθρων 20 παρ. 2 του Συντάγματος και 6 του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας, καθώς δεν του δόθηκε η δυνατότητα να ασκήσει το δικαίωμα της προηγούμενης ακρόασης, δηλ. να εκθέσει τις απόψεις του πριν από την έκδοση της πράξης. Ο λόγος αυτός είναι απορριπτέος ως αβάσιμος, διότι η προσβαλλόμενη πράξη στηρίχθηκε στο αντικειμενικό γεγονός της υποβολής πλαστού μισθωτηρίου, χωρίς να συνδέεται με την υποκειμενική συμπεριφορά του αιτούντος (πρβλ. ΣτΕ 1393/2009 , 790/2008, 3678/2007, 1914/2001 κ.ά.). Επίσης, ο αιτών προβάλλει ότι η προσβαλλόμενη πράξη δεν είναι νομίμως αιτιολογημένη. Ο πιο πάνω λόγος είναι νόμω αβάσιμος, διότι από τα στοιχεία του φακέλου (σχ. .../11.10.2001 έγγραφο της ΔΟΥ Α' Αθηνών), τα οποία νομίμως στηρίζουν την κρίση της Διοίκησης, προκύπτει ότι το μισθωτήριο συμβόλαιο που προσκόμισε ο αιτών για να αποδείξει τη διαμονή του, σύμφωνα με όσα ορίζονται στο άρθρο 66 (παρ. 2 περ. ββ) του Ν 2910/2001 , είναι πλαστό, γεγονός που αποτελεί λόγο ανάκλησης της άδειας παραμονής σύμφωνα με τη διάταξη της περ. γ' της παρ. 1 του άρθρου 43 του Ν 2910/2001 . Επιπλέον, ο αιτών προβάλλει ότι η προσβαλλόμενη πράξη είναι αντίθετη στην αρχή της αναλογικότητας, υπό την έννοια ότι το μέτρο που επελέγη από τη Διοίκηση δεν τελεί σε εύλογη σχέση με τον επιδιωκόμενο νόμιμο σκοπό, αλλά είναι ιδιαίτερα επαχθές. Όμως, το μέτρο της ανάκλησης της άδειας διαμονής λόγω υποβολής πλαστών δικαιολογητικών προβλέπεται από τις διατάξεις του άρθρου 43 του Ν 2910/2001 , συνιστά δε αναγκαίο και πρόσφορο μέτρο, προκειμένου να επιτευχθεί ο σκοπός που υπηρετείται με αυτές (έλεγχος της μεταναστευτικής ροής, με τον καθορισμό των προϋποθέσεων για την νόμιμη παραμονή και εργασία των αλλοδαπών στην Ελλάδα, ώστε να διασφαλιστεί η ομαλή κοινωνική ένταξή τους, η οικονομική ευημερία και, γενικότερα, η δημόσια ασφάλεια στην χώρα, όπως αναφέρεται στην εισηγητική έκθεση του Ν 2910/2001 ) και συνεπώς, σε αντίθεση προς όσα εξιστορούνται στον αβάσιμο οικείο λόγο ακύρωσης, δεν εκφεύγει από τα όρια που τίθενται με βάση την αρχή της αναλογικότητας (άρθρο 25 παρ. 1 εδ. δ' του Συντάγματος). Ενόψει των ανωτέρω όσα προβάλλονται περί παραβίασης της αρχής της καλής πίστης και της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης πρέπει να απορριφθούν ως αβάσιμα. 5. Επειδή, περαιτέρω, ο αιτών προβάλλει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση έχει εκδοθεί κατά παράβαση των άρθρων 8 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και 21 παρ. 1 του Συντάγματος , που προστατεύουν την οικογενειακή ζωή. Όπως προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου, ο αιτών είναι παντρεμένος με την συμπατριώτισσα του ... από το έτος 1991, ο δε γάμος τους τελέστηκε στη πατρίδα τους. Η σύζυγός του διέμενε νόμιμα στην Ελλάδα κατά το χρόνο έκδοσης της προσβαλλόμενης. Επίσης, από τα στοιχεία που προσκομίζει ο αιτών προκύπτει ότι η κόρη τους, ..., που γεννήθηκε στις 4.8.2001, κατέθεσε αίτηση για έκδοση άδειας διαμονής ως μέλος οικογένειας στις 30.7.2010 (σχ. η ... βεβαίωση του Δήμου Αθηναίων), ενώ μέχρι το έτος 2007 βρισκόταν στην Κίνα (σχ. το μεταφρασμένο από 1.9.2007 δελτίο επίδοσης μαθήτριας του Κεντρικού Δημοτικού Σχολείου ...). Ο λόγος αυτός είναι απορριπτέος ως νόμω αβάσιμος, διότι από τις πιο πάνω διατάξεις προκύπτει ότι είναι επιτρεπτή μία κρατική πολιτική περιοριστική της μετανάστευσης, ακόμη και αν με αυτή συντελούνται επεμβάσεις στην οικογενειακή ζωή των μεταναστών, υπό την προϋπόθεση ότι η επέμβαση αυτή δεν εξέρχεται των ανεκτών ορίων που υπαγορεύονται από την αρχή της αναλογικότητας (ΕΔΔΑ, Darren Omoregie and others - Norway, 265/07, απόφαση της 31.7.2008). Λαμβάνοντας δε υπόψη ότι α) ο αιτών διαμένει στην Ελλάδα με τη συμπατριώτισσα σύζυγό του από το έτος 2000, ενώ από το έτος 1991 έως το 2000 ζούσαν στην Κίνα, β) κατά το χρόνο έκδοσης της προσβαλλόμενης πράξης η κόρη τους ζούσε στην Κίνα και γ) δεν προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου ότι η διαμονή στην Ελλάδα είναι η μόνη δυνατότητα να ζήσουν μαζί ως οικογένεια, καθώς είναι εφικτή η επιστροφή στην Κίνα που είναι η πατρίδα των δύο συζύγων, το Δικαστήριο κρίνει ότι η προσβαλλόμενη πράξη δεν εκδόθηκε κατά παράβαση του άρθρου 21 του Συντάγματος και του άρθρου 8 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. 6. Επειδή, τέλος, ο αιτών προβάλλει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι μη νόμιμη, καθώς στο κείμενό της αναφέρεται και το όνομα ενός άλλου αλλοδαπού, υπηκόου Πακιστάν, με συνέπεια να δημιουργείται σύγχυση για το πρόσωπο στο οποίο αφορά. Ο πιο πάνω λόγος πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος, εφόσον η προσβαλλόμενη πράξη εκδόθηκε κατ' ορθή επανάληψη, χωρίς την αναφορά του ονόματος του αλλοδαπού, πακιστανικής υπηκοότητας. 7. Επειδή, κατ' ακολουθία των ανωτέρω, πρέπει να απορριφθεί η υπό κρίση αίτηση ακυρώσεως, να διαταχθεί η κατάπτωση του καταβληθέντος παραβόλου υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου (άρθρο 36 παρ. 4 του ΠΔ 18/1989 ) και, κατ' εκτίμηση των περιστάσεων, να απαλλαγεί ο αιτών από τη δικαστική δαπάνη του καθ' ου (άρθρο 4 παρ. 1 περ. στ του Ν 702/1977 , όπως αυτή προστέθηκε με το άρθρο 50 του Ν 3659/2008 ).

πηγή: nbonline.gr

Δημήτριος Χ. Καραγιάννης, δικηγόρος, Θεσσαλονίκη - Αθήνα.