Ασφάλιση αυτοκινήτων - οχημάτων (π.δ. 237/1986) - Λογαριασμός αρωγής επικουρικού κεφαλαίου

Λογαριασμός Αρωγής. Αρθρο 20. 1. α) Για την εκπλήρωση του σκοπού του επικουρικού κεφαλαίου επιβάλλεται εισφορά υπέρ αυτού, η οποία καθορίζεται με απόφαση του Υπουργού Εμπορίου, υπολογιζομένη σε ποσοστό επί τοις εκατό, που δεν δύναται να υπερβαίνει το 5% επί των καθαρών ασφαλίστρων του κλάδου αστικής ευθύνης από χερσαία αυτοκίνητα οχήματα. "Στην περίπτωση άσκησης του κλάδου με καθεστώς Ελεύθερης Παροχής Υπηρεσιών κατά την έννοια του άρθρου 1 στοιχ. στ του παρόντος, η εισφορά υπολογίζεται επί των καθαρών ασφαλίστρων από ασφαλίσεις που συνήφθησαν με καθεστώς ελεύθερης παροχής υπηρεσιών στην Ελλάδα". *** Η εντός " " φράση προστέθηκε με την παρ.3 άρθρ.34 ΠΔ 252/1996 (Α 186) (Αρθρο 6 οδηγ. 90/618/ΕΟΚ) Η εισφορά αυτή βαρύνει κατά 70% τις ασφαλιστικές επιχειρήσεις και κατά 30% τους ασφαλισμένους. Η εισφορά των ασφαλισμένων εμφανίζεται στο ασφαλιστήριο και απαλλάσσεται παντός φόρου ή άλλης φορολογικής επιβάρυνσης εκτός των τελών χαρτοσήμου. Η απόδοση του τέλους χαρτοσήμου γίνεται από τις ασφαλιστικές επιχειρήσεις, σύμφωνα με τις διατάξεις του π.δ/τος 160/1978 (ΦΕΚ 34 Α`)". *** Το εδάφιο α`αντικαταστάθηκε ως άνω με το άρθρο 16 Ν.2367/1995 (A 261). β) Μέσα σε δεκαπέντε (15) ημέρες από τη λήξη κάθε ημερολογιακού διμήνου οι ασφαλιστικές επιχειρήσεις αποδίδουν στο Επικουρικό Κεφάλαιο τις εισφορές οι οποίες αναλογούν στα ασφαλιστήρια συμβόλαια που συνήψαν ή ανανέωσαν κατά το δίμηνο που έληξε, ανεξάρτητα από το αν οι εισφορές αυτές έχουν εισπραχθεί ή όχι. Σε περίπτωση εκπρόθεσμης καταβολής η εισφορά προσαυξάνεται κατά το επιτόκιο υπερημερίας που ισχύει. Οι εν λόγω εισφορές εξαιρουμένων των απαιτουμένων για την εκπλήρωση των υποχρεώσεων του Επικουρικού Κεφαλαίου χρηματικών ποσών, επενδύονται, με ευθύνη της Διαχειριστικής Επιτροπής αυτού ή κατατίθενται σε έντοκο λογαριασμό τράπεζας που λειτουργεί νόμιμα στην Ελλάδα. γ) Ο Υπουργός Εμπορίου μπορεί να μεταβάλει το ποσοστά εισφοράς υπέρ του Επικουρικού Κεφαλαίου, χωρίς όμως σε περίπτωση αύξησης, αυτή να υπερβαίνει το όριο που ορίζεται στο στοιχειο α` της παρούσας παραγράφου. (2. Από την εισφορά της παραγράφου 1 ποσοστό είκοσι εκατοστά (20%) διατίθεται υποχρεωτικά για τις αποζημιώσεις της περίπτωσης δ` της παραγράφου 1 του προηγούμενου άρθρου, το οποίο τηρείται σε ειδικό λογαριασμό υπό τον τίτλο Λογαριασμός Αρωγής Ασφαλισμένων και το οποίο τηρεί και διαχειρίζεται ξεχωριστά η Διαχειριστική Επιτροπή του Επικουρικού Κεφαλαίου. Το μέχρι τη δημοσίευση του παρόντος νόμου συγκεντρωθέν ποσό υπέρ του Λογαριασμού Αρωγής προσαυξημένο κατά τις προσόδους αυτού, διατίθεται υποχρεωτικά για τις αποζημιώσεις της περίπτωσης δ της παραγράφου 1 του προηγούμενου άρθρου. Τα χρηματικά ποσά από την κατά την παρούσα παράγραφο διαχείριση του Λογαριασμού Αρωγής επενδύονται με ευθύνη της Διαχειριστικής Επιτροπής ή κατατίθενται σε έντοκο λογαριασμό τράπεζας που λειτουργεί στην Ελ- λάδα). *** Η παρ.2 Καταργήθηκε με την παρ.24 άρθρ.37 Ν.2496/1997 ΦΕΚ Α 87/16.5.97 με την οποία ορίζεται ότι: " Η παράγραφος 2 του άρθρου 20 του κ.ν. 489/1976 καταργείται. Τα χρηματικά ποσά που είχαν επενδυθεί ή είχαν κατατεθεί σε τραπεζικό λογαριασμό σύμφωνα με την ως άνω καταργούμενη παράγραφο 2 υπέρ του Λογαριασμού Αρωγής Ασφαλισμένων επενδύονται με ευθύνη της Διαχειριστικής Επιτροπής υπέρ του Επικουρικού Κεφαλαίου ή μεταφέρονται στον προβλεπόμενο σύμφωνα με την περίπτωση βύ της παραγράφου 1 του άρθρου 20 του κ.ν. 489/1976 λογαριασμό τράπεζας". "2. Για να εξυπηρετήσει τις ανάγκες του το Επικουρικό Κεφάλαιο μπορεί να συνάπτει δάνεια και να εκχωρεί ή ενεχυριάζει σε ασφάλεια του δανείου απαιτήσεις του ληξιπρόθεσμες ή και μελλοντικές εισφορές υπέρ αυτού μέχρι ποσοστό 2/3 του συνόλου τους". 3(4). Το Επικουρικό Κεφάλαιο έχει δικαίωμα αγωγής κατά των μελών του για την είσπραξη των εισφορών τους ". *** Οι παρ.3 και 4 αναριθμήθηκαν σε παρ.2 και 3 και η παρ. 2 αντικαταστάθηκε ως άνω με την παρ.25 Ν.2496/1997 A 87/16.5.1997 ***Το άρθρο 20 αντικαταστάθηκε ως άνω με την παρ.2 του άρθρου 18 του Ν.2170/1993 (ΦΕΚ Α 150) *** ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ:Με την παρ.20 άρθρ.37 Ν.2496/1997 ορίζεται ότι: " Οπου στις διατάξεις του ν.δ/τος 400/1970, του ν. 489/1976 και ν. 1569/1985, όπως ίσχυαν, αναφέρεται ο Υπουργός Εμπορίου, νοείται ο Υπουργός Ανάπτυξης".

Δημήτριος Χ. Καραγιάννης, Δικηγόρος, Θεσσαλονίκη - Αθήνα