Δίπλωμα ευρεσιτεχνίας - Αίτηση δικαιούχου να διαταχθεί η μη χρησιμοποίηση της ευρεσιτεχνίας του (Μονομελές Πρωτοδιεκίο Αθηνών, αριθμός απόφασης 4286/2012)
Περίληψη: Αίτηση δικαιούχου να διαταχθεί η μη χρησιμοποίηση της ευρεσιτεχνίας του. Απόρριψη της αίτησης λόγω πιθανολόγησης του ότι το υπό κρίση δίπλωμα είναι άκυρο, λόγω έλλειψης των νομίμων ουσιαστικών προϋποθέσεων. Παραδεκτά προβλήθηκε η σχετική ένσταση από τους καθ’ ων η αίτηση.
Με την κρινόμενη αίτηση, ο αιτών ισχυρίζεται ότι είναι δικαιούχος εθνικού και διεθνούς διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας για εφεύρεση που αφορά τη σχεδίαση και κατασκευή γάστρας ταχύπλοων σκαφών, φέρουσας ανάγλυφη επιφάνεια με εσοχές - κοιλότητες, καθώς και ότι οι καθ’ ων διαφημίζουν σε περιοδικό και διαδικτυακό τόπο την παραπάνω εφεύρεση ως δική τους και την χρησιμοποιούν στην παραγωγή ταχύπλοων σκαφών τα οποία διαθέτουν προς πώληση, προσβάλλοντας έτσι το παραπάνω δικαίωμα του αιτούντος και προκαλώντας σ’ αυτόν οικονομική ζημία 500.000 ευρώ, ισόποση της αξίας παραχώρησης του δικαιώματος εκμετάλλευσης της ευρεσιτεχνίας, ζητεί δε ο αιτών, επικαλούμενος επείγουσα περίπτωση και επικείμενο κίνδυνο, ως ασφαλιστικά μέτρα, [α] να αρθεί η παραπάνω προσβολή (διαφήμιση και χρησιμοποίηση της ευρεσιτεχνίας και πώληση σκαφών που την προσαρτούν) και να παραλειφθεί στο μέλλον, [β] να διαταχθεί η συντηρητική κατάσχεση ή άλλως μεσεγγύηση των γαστρών, καλουπιών και σκαφών με την ευρεσιτεχνία, μετά από σχετική καταγραφή τους και [γ] να διαταχθεί η συντηρητική κατάσχεση κάθε κινητής και ακίνητης περιουσίας των καθ’ ων, με απαγγελία προσωπικής κράτησης 1 έτους και χρηματικής ποινής 5.000 ευρώ κατά του δεύτερου καθ’ ου για κάθε παράβαση του διατακτικού της εκδοθησόμενης απόφασης. Η αίτηση εισάγεται αρμοδίως προς εκδίκαση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου (άρθρα 684 συνδ. 22 και 25 αρ. 2 ΚΠολΔ), εκδικαζόμενη κατά την διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (άρθρα 686 επ. ΚΠολΔ), είναι ορισμένη κατ’ άρθρο 688 παρ. 1 ΚΠολΔ και νόμιμη σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 682 παρ. 1, 707, 708, 709, 711, 712, 713, 714, 715, 716, 717, 718, 725, 726, 727, 731, 732, 945 και 947 παρ. 1 ΚΠολΔ, 60, 71, 297 εδ. α΄, 298, 330, 914 και 922 ΑΚ και 1 παρ. 2 α΄, 5 παρ. 1, 3, 4 και 5, 7, 8, 10 παρ. 1 και 17 παρ. 1, 2 και 6 Ν 1733/1987 , συνεπώς, λόγω της άρνησης της ιστορικής βάσης της από τους καθ’ ων, πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω κατ’ ουσίαν. Από τις ένορκες καταθέσεις, στο ακροατήριο του παρόντος Δικαστηρίου [...] πιθανολογήθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Ο αιτών και ο δεύτερος καθ’ ου στις 13.7.2009 είχαν συστήσει την πρώτη καθ’ ης ανώνυμη εταιρία κατασκευής και εμπορίας σκαφών αναψυχής, από την οποία ο αιτών αποχώρησε στις 5.10.2010, έχοντας όμως κατασκευάσει, κατά τη διάρκεια συμμετοχής του στην εταιρία, μία γάστρα (σε διάφορα δοκίμια) ταχύπλοου σκάφους, φέρουσα ανάγλυφη επιφάνεια με εσοχές - κοιλότητες, κατασκευή για την οποία είχε αιτηθεί στις 27.3.2009 και λάβει στις 27.9.2010 από τον Οργανισμό Βιομηχανικής Ιδιοκτησίας (ΟΒΙ) το υπ’ αριθμ. .../27.9.2010 δίπλωμα ευρεσιτεχνίας. Η παροχή στον αιτούντα του εν λόγω διπλώματος ευρεσιτεχνίας από τον ΟΒΙ έγινε μετά από έλεγχο αποκλειστικώς των τυπικών προϋποθέσεων της αίτησης και των αρνητικών ουσιαστικών προϋποθέσεων χορήγησης διπλώματος ευρεσιτεχνίας κατ' άρθρα 5 παρ. 2, 6 και 8, 7 και 8 Ν 1733/1987 , χωρίς όμως να ερευνηθούν οι θετικές ουσιαστικές προϋποθέσεις για την χορήγηση διπλώματος ευρεσιτεχνίας, που προβλέπει το άρθρο 5 παρ. 1, 3, 4 και 5 Ν 1733/1987 , ήτοι α) το νέο της εφεύρεσης, δηλαδή να μην ανήκει στη στάθμη της τεχνικής, νοούμενης ως κάθε τι γνωστό οπουδήποτε στον κόσμο πριν την ημερομηνία κατάθεσης της αίτησης διπλώματος ευρεσιτεχνίας, β) η εφευρετική δραστηριότητα, δηλαδή η κατασκευή, κατά την κρίση ειδικού, να μην προκύπτει με προφανή τρόπο από την υπάρχουσα στάθμη της τεχνικής και γ) η επιδεκτικότητα βιομηχανικής εφαρμογής της, εκ των οποίων οι α' και β' προϋποθέσεις δεν συντρέχουν εν προκειμένω, διότι, με βάση την τελική έκθεση έρευνας του ΟΒΙ για την ένδικη κατασκευή του αιτούντος, υφίστανται πέντε αλλοδαπά διπλώματα ευρεσιτεχνίας, προγενέστερα από εκείνο του αιτούντος, εκ των οποίων, τα δύο (υπ’ αριθμ. .../9.7.2009 και .../7.10.2009) φέρουν χαρακτηρισμό «Ε», που σημαίνει ότι έναντι αυτών η κατασκευή του αιτούντος δεν παρουσιάζει κάτι νέο ή εφευρετικό, ενώ τα άλλα τρία (υπ’ αριθμ. .../11.10.1984, ... και ...) φέρουν χαρακτηρισμό «Υ», ήτοι έναντι τούτων η κατασκευή του αιτούντος αποτελεί μεν νέο επινόημα, αλλά δεν εμπεριέχει εφευρετική δραστηριότητα (βλ. την προσαρτημένη στο δίπλωμα ευρεσιτεχνίας του αιτούντος τελική έκθεση έρευνας και το υπ’ αριθμ. .../17.11.2011 έγγραφο του OBI, που προσκομίζουν οι καθ’ ων). Επομένως, πρέπει να γίνει δεκτή, ως νόμιμη κατ’ άρθρο 15 παρ. 1 β΄ και 2 Ν 1733/1987 και ουσιαστικώς βάσιμη, η προβαλλόμενη από τους καθ’ ων ένσταση ακυρότητας του υπ’ αριθμ. .../27.9.2010 διπλώματος ευρεσιτεχνίας του αιτούντος, που συνιστά απόλυτη ακυρότητα, δυνάμενη να προβληθεί από οποιονδήποτε έχοντα έννομο συμφέρον, όπως εν προκειμένω οι καθ’ ων, ακόμη και κατ’ ένσταση στη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (βλ. σχετ. ΕφΘεσ 467/2009 Αρμ 2010,1014 - ΠΠρΘεσ 33912/2010 ΔΕΕ 2011,187 - ΜΠρΑθ 4266/2009 ΔEE 2009,788). Περαιτέρω, ο αιτών υπέβαλε στον Παγκόσμιο Οργανισμό Διανοητικής Ιδιοκτησίας (WIPO) την υπ’ αριθμ. .../26.3.2010 αίτηση διεθνούς διπλώματος ευρεσιτεχνίας για την παραπάνω κατασκευή, το οποίο όμως δεν του έχει παρασχεθεί μέχρι τη παρούσα συζήτηση, καθώς η διαδικασία αξιολόγησης της αίτησης βρίσκεται ακόμη σε πρώιμο στάδιο, χωρίς να έχει συνταχθεί διεθνής έκθεση έρευνας. [...] Με βάση τα προελεχθέντα, οι καθ’ ων, χρησιμοποιώντας γάστρα ανάγλυφης επιφάνειας με εσοχές - κοιλότητες (παρόμοια ή έστω ίδια με εκείνη που κατασκεύασε ο αιτών) στην παραγωγή ταχύπλοων σκαφών, διαθέτοντας αυτά προς πώληση και διαφημίζοντας τα στον περιοδικό τόπο και την ιστοσελίδα τους, δεν προσέβαλαν δικαίωμα του αιτούντος σε - άκυρο ελληνικό, ελλείψει των νόμιμων θετικών ουσιαστικών προϋποθέσεων και ανύπαρκτο διεθνές - δίπλωμα ευρεσιτεχνίας, άρα ούτε του προκάλεσαν αντίστοιχη οικονομική ζημία, με περαιτέρω συνέπεια να μην συντρέχει νόμιμος λόγος επιβολής των ζητούμενων από τον αιτούντα ασφαλιστικών μέτρων. Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, πρέπει να απορριφθεί η κρινόμενη αίτηση ως κατ’ ουσίαν αβάσιμη και να υποχρεωθεί ο αιτών, λόγω της ήττας του, στην καταβολή της δικαστικής δαπάνης των καθ’ ων, κατά παραδοχή του σχετικού παρεπόμενου αιτήματος αυτών με το σημείωμά τους (άρθρα 106, 176, 189 παρ. 1 και 191 παρ. 2 ΚΠολΔ). (Απορρίπτει την αίτηση.)
πηγή: nbonline.gr
Δικηγορικό Γραφείο «Δημήτριος Χ. Καραγιάννης», Θεσσαλονίκη - Αθήνα