Άκαιρη καταγγελία Ομόρρυθμης Εταιρίας (Εφετείο Αθηνών, αριθμός απόφασης 6021/2012).

Άκαιρη καταγγελία ομόρρυθμης εταιρείας (Ο.Ε.).

[...] Εάν ο εταίρος ομόρρυθμης εμπορικής εταιρείας που έχει συσταθεί για ορισμένο χρόνο κατήγγειλε την εταιρεία άκαιρα και χωρίς σπουδαίο λόγο, που να δικαιολογεί το άκαιρο της καταγγελίας, ευθύνεται σε αποζημίωση των λοιπών εταίρων. Σπουδαίο λόγο συνιστά οποιοδήποτε περιστατικό, αναγόμενο ή όχι στο πρόσωπο του καταγγέλλοντος, το οποίο, σύμφωνα με τις αρχές της καλής πίστης και των συναλλακτικών ηθών καθιστά, στη συγκεκριμένη περίπτωση, επαχθή για τον καταγγέλλοντα την εξακολούθηση της εταιρείας, έως τον χρόνο λήξης της διάρκειάς της. Τέτοια περιστατικά είναι η αθέτηση των εταιρικών υποχρεώσεων, η κακή διαχείριση των εταιρικών υποθέσεων, οι διαρκείς διαφωνίες, το μίσος μεταξύ των εταίρων, η έλλειψη συνεργασίας, κατανόησης κ.λπ. Εάν, όμως, ο εταίρος κατήγγειλε την εταιρεία άκαιρα, χωρίς σπουδαίο λόγο που να δικαιολογεί την άκαιρη καταγγελία, ενέχεται για τη ζημία που προκάλεσε η λύση στους άλλους εταίρους. Ο σπουδαίος λόγος κρίνεται αντικειμενικώς. Ακόμη, άκαιρη θεωρείται η καταγγελία, όταν έγινε σε χρόνο που η διατήρηση της εταιρείας έχει ιδιαίτερη σημασία για τα συμφέροντα των εταίρων και ως εκ τούτου η λύση της συνεπάγεται γι΄ αυτούς την πρόκληση θετικής ζημίας ή διαφυγόντος κέρδους. Κατά την έννοια δε της παρ. 2 του άρθρου 767 του ΑΚ, που έχει εφαρμογή είτε είναι ορισμένης, είτε είναι αόριστης διάρκειας η εταιρεία και η οποία αποτελεί ειδικότερη εκδήλωση της αρχής της καλής πίστης, δεν αποκαθίσταται η ζημία που προκλήθηκε στους λοιπούς εταίρους, από το γεγονός της λύσης της εταιρείας, όπως είναι η ζημία από την απώλεια του γενικού χαρακτήρα κερδών που προσδοκούσαν αυτοί, αλλά μόνο εκείνη που συνάπτεται αιτιωδώς κατά την έννοια του άρθρου 298 του ΑΚ, προς την άκαιρη λύση της, δηλαδή η ζημία που προκλήθηκε από την αδικαιολόγητη επιλογή από τον καταγγέλλοντα του συγκεκριμένου χρονικού σημείου και η οποία, κατά τη συνήθη πορεία των πραγμάτων και με πιθανότητα, δεν θα επερχόταν, αν ο εταίρος, τηρώντας τους κανόνες της καλής πίστης και των συναλλακτικών ηθών, δεν είχε καταγγείλει ακαίρως την εταιρεία. Η προκαλούμενη από το απλό γεγονός της καταγγελίας στέρηση των κερδών, που ο άλλος προσδοκούσε από την εξακολούθηση της εταιρείας δεν αποκαθίσταται βάσει της παραπάνω διάταξης του άρθρου 767 του ΑΚ.

πηγή: nbonline.gr

Δημήτριος Χ. Καραγιάννης και Συνεργάτες, Δικηγορικό Γραφείο, Θεσσαλονίκη - Αθήνα.