Διαταγή πληρωμής από αλληλόχρεο λογαριασμό μετά από καταγγελία - Το κύρος της καταγγελίας δεν εξαρτάται από την προηγούμενη εκ μέρους της δανείστριας τράπεζας γνωστοποίηση της αναλυτικής κίνησης του λογαριασμού στον οφειλέτη-δανειολήπτη (Μονομελές Πρωτοδικείο Ζακύνθου, αριθμός απόφασης 1/2014)
Περίληψη: Διαταγή πληρωμής από αλληλόχρεο λογαριασμό μετά από καταγγελία. Το κύρος της καταγγελίας δεν εξαρτάται από την προηγούμενη εκ μέρους της δανείστριας τράπεζας γνωστοποίηση της αναλυτικής κίνησης του λογαριασμού στον οφειλέτη-δανειολήπτη. Ελεγχος καταχρηστικότητας της καταγγελίας.
[...] Οι ανακόπτοντες ζητούν με την υπό κρίση ανακοπή να ακυρωθεί για τους λόγους που ειδικότερα εκθέτουν η υπ` αριθ....../2011 διαταγή πληρωμής του Δικαστή του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ζακύνθου με την οποία υποχρεώθηκαν να καταβάλουν στην καθ` ής εις ολόκληρον έκαστος, η πρώτη ως πρωτοφειλέτρια, ο δε δεύτερος ως εγγυητής, το ποσό των 27.975,83 ευρώ πλέον τόκων και εξόδων για απαίτηση που πηγάζει από σύμβαση πίστωσης με αλληλόχρεο λογαριασμό. Η ανακοπή αρμοδίως εισάγεται ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου (άρθρο 632 παρ.1 ΚΠολΔ) κατά την προσήκουσα τακτική διαδικασία με τις αποκλίσεις των άρθρων 643, 649, 650 και 591 παρ. 1 περ. α του ΚΠολΔ, σύμφωνα με την διάταξη του άρθρου 632 § 2 του ΚΠολΔ, όπως ισχύει μετά την αντικατάσταση του από την διάταξη του άρθρου 14 § 1 του Ν. 4055/2012 και έχει ασκηθεί νόμιμα και εμπρόθεσμα. Πρέπει επομένως να εξεταστούν περαιτέρω οι λόγοι της ως προς τη νομική και ουσιαστική τους βασιμότητα. Οι ανακόπτοντες με τον πρώτο λόγο της ανακοπής τους ισχυρίζονται ότι το εκ μέρους της καθ` ής οριστικό κλείσιμο του αλληλόχρεου λογαριασμού που εξυπηρετούσε την πίστωση δεν είναι νομότυπο για το λόγο ότι παρέλειψε να τους γνωστοποιήσει την αναλυτική κίνηση του λογαριασμού. Ο λόγος αυτός της ανακοπής είναι μη νόμιμος και άρα απορριπτέος, διότι από το συνδυασμό των άρθρων 112 παρ.2 εδ.β ΕισΝΑΚ, 47 παρ.1 και 65 παρ.2 του ν.δ. της 17.7/13- 8-1923, που ορίζουν ότι στη σύμβαση του αλληλόχρεου λογαριασμού καθένα από τα μέρη μπορεί οποτεδήποτε με καταγγελία του να θεωρήσει ότι ο λογαριασμός έκλεισε οριστικά, οπότε ο δικαιούχος του κατάλοιπου έχει δικαίωμα να το απαιτήσει αμέσως, προκύπτει ότι το δικαίωμα καταγγελίας της συμβάσεως αλληλόχρεου λογαριασμού αορίστου χρόνου και οριστικού κλεισίματος αυτού δίνεται από το νόμο στα μέρη ανά πάσα στιγμή, χωρίς καμία αιτιολογία ή προθεσμία. Συνεπώς το κύρος της καταγγελίας δεν εξαρτάται από την προηγούμενη εκ μέρους της δανείστριας τράπεζας γνωστοποίηση της αναλυτικής κίνησης του λογαριασμού στον οφειλέτη- δανειολήπτη (ΑΠ 263/1998, ΕφΑΘ 2720/2012, ΕφΑΘ 43/1999).
Με τον δεύτερο -κατ` εκτίμηση του δικογράφου- λόγο ανακοπής τους προβάλλουν ως λόγο ακυρότητας της ανακοπτόμενης διαταγής πληρωμής την καταχρηστική άσκηση εκ μέρους της καθ` ής του δικαιώματος της έκδοσης της ανωτέρω διαταγής πληρωμής εξαιτίας της μη γνωστοποίησης της αναλυτικής κίνησης του αλληλόχρεου λογαριασμού και της συνακόλουθης στέρησης του δικαιώματος τους να αμφισβητήσουν τα κονδύλια αυτού. Ο λόγος αυτός, όπως είναι διατυπωμένος, είναι απορριπτέος ως μη νόμιμος. Και τούτο διότι, όπως ήδη αναφέρθηκε, ο ίδιος ο νόμος επιτρέπει στα μέρη του αλληλόχρεου λογαριασμού να τον καταγγείλουν μονομερώς και να τον κλείσουν οριστικά οποτεδήποτε, χωρίς να απαιτείται η προηγούμενη γνωστοποίηση της κίνησης του λογαριασμού. Εξάλλου, η άσκηση του δικαιώματος καταγγελίας υπόκειται μεν στον έλεγχο της καταχρηστικότητας με τους όρους του άρθρου 281 ΑΚ, αλλά μόνο το γεγονός ότι η άσκηση του δικαιώματος στη συγκεκριμένη περίπτωση επιφέρει βλάβη έστω και μεγάλη στον οφειλέτη δεν μπορεί να αποτελέσει κατάχρηση δικαιώματος κατ` άρθρο 281 ΑΚ, παρά μόνο αν τούτο μπορεί να συνδυασθεί και με άλλες περιστάσεις, ως λ.χ. και όταν ο δανειστής δεν έχει συμφέρον στην άσκηση του δικαιώματος. Ελλειψη όμως συμφέροντος δεν μπορεί να υπάρχει όταν ο δανειστής, όπως έχει δικαίωμα από την σύμβαση αποφασίζει να εισπράξει την απαίτηση του, διότι τούτο αποτελεί δικαίωμα συνυφασμένο με τη διαχείριση της περιουσίας του, τον τρόπο της οποίας (διαχειρίσεως) αυτός μπορεί να αποφασίζει, εκτός αν στη συγκεκριμένη περίπτωση υπάρχει υπέρβαση και δη προφανής των αρχών της καλής πίστεως, των χρηστών ηθών και του οικονομικού και κοινωνικού σκοπού του δικαιώματος (ΑΠ 1472/04).
Εν προκειμένω, οι ανακόπτοντες δεν παραθέτουν στον κρινόμενο λόγο τους πρόσθετα πραγματικά περιστατικά, στα οποία να θεμελιώνει την καταχρηστική κατά τα παραπάνω άσκηση του δικαιώματος καταγγελίας από την πλευρά της καθ`ής, αλλά αναφέρουν απλώς ότι η μη γνωστοποίηση της κίνησης του λογαριασμού καθιστά την άσκηση του δικαιώματος της καταγγελίας καταχρηστική. Επομένως, με τη διατύπωση αυτή ο δεύτερος λόγος πρέπει να απορριφθεί ως μη νόμιμος καθόσον τα επικαλούμενα και περιεχόμενα σ` αυτόν πραγματικά περιστατικά δεν περιάγουν την άσκηση του δικαιώματος σε αντίθεση προς τους ορισμούς του άρθρου 281 ΑΚ και αντιφάσκουν με το προαναφερόμενο εννοιολογικό στοιχείο του αλληλόχρεου λογαριασμού που είναι το οριστικό κλείσιμο αυτού οποτεδήποτε με καταγγελία οποιουδήποτε των συμβαλλομένων. Κατόπιν τούτων, πρέπει να απορριφθεί η ανακοπή στο σύνολο της και να επικυρωθεί η προσβαλλόμενη διαταγή πληρωμής. Τα δικαστικά έξοδα πρέπει να επιβληθούν εις βάρος των ανακοπτόντων λόγω της ήττας τους (άρθρο 176 ΚΠολΔ), όπως ειδικότερα ορίζεται στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ: ΔΙΚΑΖΕΙ κατ` αντιμωλίαν των διαδίκων. ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την ανακοπή και επικυρώνει την υπ` αριθμό ..../2011 διαταγή πληρωμής του Δικαστή του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ζακύνθου. ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ τους ανακόπτοντες στα δικαστικά έξοδα της καθ`ής τα οποία ορίζει στο ποσό των πεντακοσίων εξήντα ευρώ (560€).
Καραγιάννης και Συνεργάτες, Δικηγορικό Γραφείο, Θεσσαλονίκη - Αθήνα
Δημήτριος Χ. Καραγιάννης, Δικηγόρος, Θεσσαλονίκη - Αθήνα