Παραγραφή αξιώσεων κομιστή ακάλυπτης επιταγής κατά των οπισθογράφων, του εκδότη και των λοιπών υπόχρεων (Εφετείο Αθηνών, αριθμός απόφασης 3204/2007)
Περίληψη: Ακάλυπτη επιταγή. Οι αξιώσεις του κομιστή της επιταγής κατά των οπισθογράφων, του εκδότη και των άλλων υπόχρεων παραγράφονται μετά έξι μήνες από τη λήξη της προθεσμίας προς εμφάνιση της επιταγής. Διακοπή της παραγραφής με την έκδοση διαταγής πληρωμής. Αν ακυρωθεί η διαταγή πληρωμής, η παραγραφή θεωρείται ότι έχει ανασταλεί από την επίδοση της διαταγής πληρωμής και μέχρι να εκδοθεί τελεσίδικη απόφαση για την ανακοπή. Δεκτή η έφεση.
[...] Οι εφεσίβλητοι άσκησαν την από 2.5.2000 (αρ. καταθ. 40/2000) αγωγή τους, στην οποία εξέθεταν ότι είχε εκδοθεί σε βάρος τους η υπ` αριθμ...71995 διαταγή πληρωμής του Δικαστή του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, με την οποία υποχρεώθηκαν να καταβάλουν στην εναγομένη με την επωνυμία Ε. το ποσό των 757.650.703 δραχμών για το κεφάλαιο της αναφερόμενης σε αυτή επιταγή της τράπεζας C, η οποία εκδόθηκε στην Αθήνα στις 16.11.1995 από την πρώτη των εναγόντων σε διαταγή της εναγομένης, την πληρωμή της οποίας τριτεγγυήθηκε η δεύτερη των εναγόντων ομόρρυθμη εταιρία της οποίας ο τρίτος και τέταρτος των εναγόντων είναι ομόρρυθμα μέλη, και ότι η αξίωση της εναγομένης σε βάρος τους από την παραπάνω επιταγή, για την οποία εκδόθηκε η διαταγή πληρωμής, έχει παραγραφεί κατά το άρθρο 52 του Ν 5960/1933. Ζήτησαν μετά από αυτά να αναγνωριστεί δικαστικά η ανυπαρξία της χρηματικής αξιώσεως της εναγομένης, της οποίας καθολική διάδοχος είναι κατόπιν συγχωνεύσεως η εταιρία "Ε. Ανώνυμη Βιομηχανική Εταιρία Πετρελαιοειδών". Επί της αγωγής αυτής εκδόθηκε η εκκαλούμενη απόφαση, με την οποία έγινε δεκτή. Κατ` αυτής παραπονείται η εκκαλούσα με την κρινόμενη έφεση και ζητεί την εξαφάνιση της, προκειμένου αν απορριφθεί η αγωγή των εφεσίβλητων. Κατά το άρθρο 52 του Ν 5960/1933 "περί επιταγής", οι αξιώσεις του κομιστή της επιταγής κατά των οπισθογράφων, κατά του εκδότη και των άλλων υπόχρεων, παραγράφονται μετά έξι μήνες από τη λήξη της προθεσμίας προς εμφάνιση της επιταγής. Εξ άλλου κατά το άρθρο 634 παρ. 1 και 2 ΚΠολΔ, η επίδοση της διαταγής πληρωμής διακόπτει την παραγραφή και την αποσβεστική προθεσμία, αν ακυρωθεί δε η διαταγή πληρωμής, η παραγραφή ή η αποσβεστική προθεσμία θεωρείται ότι έχει ανασταλεί από την επίδοση της διαταγής πληρωμής ώσπου να εκδοθεί τελεσίδικη απόφαση για την ανακοπή. Με το παραπάνω άρθρο η άσκηση της ανακοπής ορίζεται ως ειδικό ανασταλτικό γεγονός του χρόνου νέας παραγραφής της αξίωσης, ο οποίος διαφορετικά θα άρχιζε αμέσως μετά τη διακοπή που επέρχεται με την επίδοση της διαταγής πληρωμής και είναι, αν η διαταγή στηρίζεται σε αξιόγραφα, η βραχυπρόθεσμη παραγραφή (ΑΠ Ολ 30/1987 ΝοΒ 36,96). Αν η διαταγή πληρωμής ακυρωθεί κατόπιν ασκήσεως ανακοπής ο χρόνος από την επίδοση αυτής και μέχρι την τελεσίδικη ακύρωση της θεωρείται ως χρόνος αναστολής της παραγραφής και της αποσβεστικής προθεσμίας. Η αναστολή αυτή δεν είναι συνέπεια της επίδοσης της διαταγής πληρωμής αλλά πλάσμα του νομοθέτη, ο οποίος εξομοιώνει το εκ των υστέρων χρονικό διάστημα με χρόνο αναστολής, προκειμένου να μη βρεθεί ο δικαιούχος ενώπιον παραγραφής της απαιτήσεως του, σε περίπτωση που ακυρωθεί τελεσίδικα η διαταγή πληρωμής, που την έχει επιδικάσει (βλ. ΑΠ 1307/2003 ΕλΔ 46,101, ΑΠ 200/2003 ΕλΔ 45,444). Στην προκειμένη περίπτωση, από τα νομίμως προσκομιζόμενα με επίκληση έγγραφα από τους διαδίκους και από όσα συνομολογούνται με τις προτάσεις τους (άρθρο 261, 524 παρ. 1 ΚΠολΔ) αποδεικνύονται τα ακόλουθα: Η πρώτη ενάγουσα εταιρία (Π.Α.) εξέδωσε στις 16.11.1995, την υπ` αριθμ.... τραπεζική της Τράπεζας C. ποσού 757.650.703 δραχμών εις διαταγήν της εναγομένης και ήδη εκκαλούσα εταιρίας (Ε.), την πληρωμή της οποίας τριτεγγυήθηκε η δεύτερη ενάγουσα εταιρία (... ΟΕ) που έχει ομόρρυθμα μέλη της τους τρίτο και τέταρτο των εναγόντων, της οποίας καθολική διάδοχος λόγω μετατροπής είναι η εταιρία με την επωνυμία "Π.Κ.Ε. ΑΕ". Η επιταγή αυτή που εμφανίστηκε εμπροθέσμως στην πληρώτρια τράπεζα, δεν πληρώθηκε και σφραγίστηκε για έλλειψη ενεργητικού του λογαριασμού της εκδότριας της, με αριθμό ... Ακολούθησε η έκδοση της υπ` αριθμ. .../1995 διαταγής πληρωμής του Δικαστή του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, η οποία επιδόθηκε στους ενάγοντες δύο φορές, την 27.11.1995 και την 28.12.1995 μετά δε την δεύτερη επίδοση, όπως άλλωστε και με την πρώτη διακόπηκε η παραγραφή. Στη συνέχεια οι ενάγοντες άσκησαν ανακοπή, η οποία λόγω της ερημοδικίας τους κατά τη συζήτηση, απορρίφθηκε με την υπ` αριθμ. 270/1997 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών. Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο με την εκκαλουμένη απόφαση του, δέχτηκε ως βάσιμη κατ` ουσίαν την από 2.5.2000 αναγνωριστική αγωγή, κρίνοντας ότι η απαίτηση της εναγομένης "Ε." κατά των εναγόντων, ως υπόχρεων από την επίδικη επιταγή προσώπων, έχει υποκύψει στη βραχυχρόνια (εξάμηνη) παραγραφή του άρθρου 52 του Ν 5960/1933 από την 29.6.1996 επειδή η εναγομένη δεν επικαλείται άλλο διακοπτικό της παραγραφής γεγονός, ήτοι μετά από έξι μήνες από την επομένη της τελευταίας διακοπής της με τη δεύτερη επίδοση της διαταγής πληρωμής (29.12.1995) και επειδή έκρινε ότι δεν εφαρμόζεται στην περίπτωση αυτή η διάταξη του άρθρου 634 παρ. 2 ΚΠολΔ με την αιτιολογία ότι για την εφαρμογή αυτής θα έπρεπε να έχει προηγουμένως ακυρωθεί η διαταγή πληρωμής, ενώ στην προκειμένη περίπτωση απορρίφθηκε η κατ` αυτής ανακοπή. Με τις παραδοχές όμως αυτές, το πρωτοβάθμιο δικαστήριο έσφαλε ως προς την ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου, γΓ αυτό πρέπει να εξαφανιστεί η εκκαλούμενη απόφαση κατ` αποδοχή του σχετικού λόγου της κρινόμενης έφεσης να διακρατηθεί δε η υπόθεση να δικαστεί από το δικαστήριο αυτό και να απορριφθεί η αγωγή των εφεσίβλητων, σύμφωνα με όσα έχουν προαναφερθεί. (Δέχεται την έφεση.)
πηγή: nomos
Δημήτριος Χ. Καραγιάννης, δικηγόρος, Θεσσαλονίκη - Αθήνα