Αθέμιτος Ανταγωνισμός - Νόμος 146/1914 (άρθρα 19-24)
Δικονομικά: Αρθρ.19. Αι εκ των διατάξεων του νόμου τούτου πηγάζουσαι αξιώσεις επί παραλείψει ή επί αποζημιώσει εισάγονται ως εμπορικαί υποθέσεις ενώπιον του αρμοδίου πρωτοδικείου, παραγράφονται δε μετά "δεκαοκτώ" μήνας από του χρονικού σημείου, καθ` ο ο έχων την αξίωσιν έλαβε γνώσιν της πράξεως και του υπευθύνου προσώπου, πάντως δε μετά "πενταετία" αφ` ης εγένετο η πράξις. Διά τας επί αποζημιώσει αξιώσεις ουδέποτε άρχεται η παραγραφή προ του χρονικού σημείου καθ` ο επροξενήθη η βλάβη. *** Η λέξη "εξ" αντικαταστάθηκε με τη λέξη "δεκαοκτώ" και η λέξη "τριετία" με τη λέξη "πενταετία" βάσει του άρθρου 29 παρ.2 Ν.3784/2009,ΦΕΚ Α 137/7.8.2009.
Ασφαλιστικά μέτρα: Αρθρ.20. Ο έχων αξίωσιν επί παραλείψει πράξεως αντικειμένης εις τους ορισμούς του παρόντος νόμου δύναται να ζητήση και την λήψιν (προσωρινών μέτρων) παρά του αρμοδίου προέδρου των πρωτοδικών, ή διά την περίπτωσιν του τελευταίου εδαφίου του άρθρου 7, παρά του αρμοδίου ειρηνοδίκου, εφαρμοζομένων αντιστοίχως όλων των διατάξεων του νόμου ΓΨΙΖ` "περί προσωρινών μέτρων εν ταις περί διακατοχής διαφοραίς. "Κατά των αποφάσεων του Προέδρου Πρωτοδικών ή των Ειρηνοδικών επιτρέπεται έφεσις ενώπιον του Προέδρου των Εφετών ή του Προέδρου των Πρωτοδικών κατά περίπτωσιν, εντός προθεσμίας 10 ημερών από της κοινοποήσεως της αποφάσεως μη παρατεινομένης λόγω αποστάσεως". ***ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ: Η εντός"" παράγραφος προσετέθη διά του άρθρ.2 του Ν.Δ.4181/1961 (ΦΕΚ Α`144). ***ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ: Με το άρθρ.39 Εισαγ. Νόμου του Κώδικος Πολιτ. Δικονομίας αντί των προσωρινών μέτρων δύνανται να ληφθούν τα ασφαλιστικά μέτρα των άρθρ.726 και επ.Κωδ.Πολιτ.Δικον.
Ποινική δίωξη μόνο κατ έγκλησιν: Αρθρ.21. Η ποινική καταδίωξη, πλην των περιπτώσεων των άρθρων 6, 8 και 9, χωρεί μόνον κατ` έγκλησιν. Εις την περίπτωσιν του άρθρου 4 δικαιούται εις έγκλησιν πας εκ των εν τω πρώτω εδαφίω του άρθρου 10 αναφερομένων επαγγελματιών, επιμελητηρίων ή συλλόγων. ***ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ: Διά το μέτρον των χρηματικών ποινών βλ. άρθρ.2 του Νόμου 110/1945 και άρθρ.57 Ποιν. Κώδικος.
Δημοσίευση αποφάσεων: Αρθρο 22. Εν περιπτώσει καταδίκης, επί τη βάσει των άρθρων 4,6,8 και 9 το δικαστήριον δύναται να διατάξει όπως η απόφασις δημοσιευθεί, δια του τύπου δαπάνη του καταδικασθέντος εντός τασσομένης διετίας. Εάν ο καταδικασθείς δεν ενεργήσει την δημοσίευσιν κατά τους όρους της αποφάσεως προβαίνει εις ταύτην ο εισαγγελεύς και η δαπάνη, βεβαιουμένη υπό του οικείου εφόρου εισπράττεται κατά τας διατάξεις περί εισπράξεως δημοσίων εσόδων. Εαν η καταδίκη επέλθη επί τη βάση των άρθρων 12 και 14 εδάφιον πρώτον το δικαστήριον δίδει πάντοτε την άδειαν εις τον αδικηθέντα όπως δημοσιευθεί εντός ωρισμένης προθεσμίας την απόφασιν δαπάνη του καταδικασθέντος. Αιτήσει του αθωωθέντος δύναται το δικαστήριον να διατάξει την γνωστοποίηση της αθωώσεως. Τα έξοδα ταύτης καταλογίζονται εις βάρος του Δημοσίου εφ`όσον δεν κατελογίσθη εις βάρος του μηνυτού ή του πολιτικώς ενάγοντος. Προκειμένου περί αγωγής επί παραλείψει εγειρόμενης επί τη βάσει των διατάξεων του παρόντος νόμου, δύναται το δικαστήριον εν τη απόφασή του να δώσει την άδειαν εις τον νικώντα όπως δημοσιευθεί εντός ορισμένης προθεσμίας το διατακτικόν της αποφάσεως του ηττηθέντος.
Ενδικη προστασία αλλοδαπών: Αρθρο 23. Ο μη διατηρών κύριον κατάστημα δεν δύναται να επικαλεσθεί την κατά τον παρόντα νόμο παρεχομένην προστασίαν, ειμή εάν εν τη χώρα, εν η ευρίσκεται το κύριον κατάστημα αυτού, αι ελληνικαί επιχειρήσεις απολαμβάνωσι της αυτής με τας εγχωρίους προστασίας. Προς απόδειξιν της τοιαύτης εν τη αλλοδαπή προστασίας δύναται να χρησιμεύσει και δηλώσεις των υπουργών επί των Εξωτερικων και επί της Εθνικής Οικονομίας, δημοσιευομένη δια της εφημερίδος της Κυβερνήσεως.
Κατάργηση διατάξεων: Αρθρο 24. Καταργείται το άρθρον 445 του Ποινικού Νόμου. Διατηρείται εν ισχύι ο ειδικός ΒΜΕ της 27 Ιουλίου 1892 νόμος περί ελέγχου του εμπορίου της σταφίδας.
Δημήτριος Χ. Καραγιάννης, δικηγόρος, Θεσσαλονίκη - Αθήνα.