Περίληψη: Διοικητικές συμβάσεις. Δημόσιοι διαγωνισμοί. Κρατικές προμήθειες. Ακυρωτική διαδικασία. Η ολική ή μερική ανάκληση της κατακυρωτικής πράξεως του δημοσίου διαγωνισμού, εφ όσον επιχειρείται βάσει διατάξεως διοικητικού νόμου και των γενικών αρχών περί ανακλήσεως των διοικητικών πράξεων και όχι βάσει όρου της διοικητικής συμβάσεως ή νομοθετικής διάταξης που έχει περιληφθεί στην σύμβαση, προκαλεί ακυρωτική διαφορά και τούτο ανεξαρτήτως αν η ανάκληση ανατρέχει στον χρόνο της έκδοσης της κατακυρωτικής πράξεως ή ενεργεί για τον εφ εξής χρόνο. Ισχύουν δε τα αυτά, για την ταυτότητα του λόγου, προκειμένου και περί της πράξεως αναθέσεως, στην περίπτωση που η διοικητική σύμβαση δεν καταρτίζεται μετά από διαγωνισμό.
[...] 1. Επειδή, με την κρινόμενη αίτηση, για την οποία έχει καταβληθεί το νόμιμο παράβολο (υπ αριθμ. 876777/2010 ειδικό γραμμάτιο παραβόλου, σειράς Α΄), ζητείται η ακύρωση των αποφάσεων Φ.831/ΑΔ. 925932/Σ.262/12.2.2010 και Φ.831/ΑΔ.927137/Σ.592/1.4.2010 του Υπουργού Εθνικής Άμυνας.
2. Επειδή, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου, με την υπ αριθμ. 243/04 σύμβαση το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας ανέθεσε στην αιτούσα, εταιρεία με την επωνυμία το έργο της αεροπορικής διακίνησης υλικών των Ενόπλων Δυνάμεων από την Ελλάδα προς τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής (Η.Π.Α.) και αντιστρόφως. Μετά τη λήξη της ανωτέρω συμβάσεως η παροχή της εν λόγω υπηρεσίας ανετέθη προσωρινά, με την διαδικασία της διαπραγμάτευσης χωρίς προηγούμενη δημοσίευση προκήρυξης, και πάλι στην αιτούσα εταιρεία αρχικώς μέχρι τις 28.2.2009 (συμβάσεις 134/08 και 14/09), εν συνεχεία δε μέχρι τις 30.11.2009 (σύμβαση 100/2009). Εν τω μεταξύ, στις 30.4.2009 διενεργήθηκε ανοικτός μειοδοτικός διαγωνισμός για την ανάθεση της εκτέλεσης της επίμαχης υπηρεσίας (ήτοι την ανάδειξη αερομεταφορέα διακίνησης υλικών των Ενόπλων Δυνάμεων από Ελλάδα προς Η.Π.Α και αντιστρόφως) για δύο έτη, με δυνατότητα διετούς παράτασης, συνολικής προϋπολογισθείσης αξίας 2.800.000 ευρώ χωρίς Φ.Π.Α., κατά τα προβλεπόμενα στην απόφαση Φ.831/ΑΔ. 925782/Σ. 201/28.1.2009 του Υφυπουργού Εθνικής Άμυνας και στην σχετική διακήρυξη 5/09. Με την απόφαση Φ.831/ΑΔ. 929470/Σ.1148/10.6.2009 του Υπαρχηγού του Γενικού Επιτελείου Αεροπορίας (Γ.Ε.Α.) έγιναν δεκτές στην διαγωνιστική διαδικασία η ήδη αιτούσα εταιρεία καθώς και η εταιρεία με την επωνυμία στην οποία και κατακυρώθηκε το αποτέλεσμα του διαγωνισμού με την απόφαση Φ.831/ΑΔ. 931278/ Σ.1607/ 18.8.2009 του Υπουργού Εθνικής Άμυνας. Κατά της εν λόγω κατακυρωτικής αποφάσεως η αιτούσα εταιρεία άσκησε στις 22.9.2009 προσφυγή του άρθρου 3 παρ. 2 του ν. 2522/1997, απορριφθείσα σιωπηρώς, και εν συνεχεία άσκησε ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας αρχικώς την από 6.10.2009 αίτηση ασφαλιστικών μέτρων και ακολούθως τις από 19.11.2009 αιτήσεις ακυρώσεως και αναστολής. Εξ άλλου, υπέβαλε η εν λόγω στις 9.10.2009 και αίτηση ανακλήσεως της πράξης 265/15.9.2009 του Ζ΄ Κλιμακίου (Στ΄ Διακοπών) του Ελεγκτικού Συνεδρίου, με την οποία, στα πλαίσια του προσυμβατικού ελέγχου, είχε κριθεί ότι δεν υπάρχει κώλυμα για την υπογραφή σύμβασης του Δημοσίου με την εταιρεία σε εκτέλεση της ως άνω κατακυρωτικής πράξεως. Κατόπιν των ανωτέρω, και εν όψει της κατά τα προεκτεθέντα εκκρεμοδικίας αλλά και της λήξεως στις 30.11.2009 της ισχύος της ανωτέρω συμβάσεως 100/2009, περί προσωρινής αναθέσεως του επίμαχου έργου στην αιτούσα, με την απόφαση Φ.831/ΑΔ. 933798/Σ.2343/2.12.2009 του Υπουργού Εθνικής Άμυνας εγκρίθηκε η διενέργεια διαπραγματεύσεων με την αιτούσα εταιρεία, όπως επί λέξει αναφέρεται στην πράξη αυτή, «για τη σύνταξη σχετικού σχεδίου σύμβασης, με διάρκεια αυτής από 1-12-09 μέχρι την ενεργοποίηση της σύμβασης που θα υπογραφεί βάσει των αποτελεσμάτων του 5/09 διαγωνισμού, προς κάλυψη αναγκών των [Ενόπλων Δυνάμεων] σε αεροπορική διακίνηση υλικών από Ελλάδα προς ΗΠΑ και αντίστροφα». Εξ άλλου, με τα από 8.12.2009 και 12.1.2010 έγγραφα του Αρχηγού του Γ.Ε.Α. η υπηρεσία ζήτησε και τη γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους περί του πρακτέου, εν όψει και των αμφισβητήσεων που εγέρθηκαν ως προς τη νομιμότητα των δικαιολογητικών των διαγωνιζομένων. Ειδικότερα, η μεν αιτούσα εταιρεία ισχυρίσθηκε, μεταξύ άλλων, ότι η εταιρεία προσκόμισε πλαστό πιστοποιητικό ISO, ενώ η τελευταία εταιρεία αμφισβήτησε την γνησιότητα της εγγυητικής επιστολής που είχε προσκομίσει η αιτούσα για την συμμετοχή της στον διαγωνισμό. Περαιτέρω, η αιτούσα και η ορισθείσα Επιτροπή του Δημοσίου κατέληξαν στις 13.1.2010, μετά από διαπραγματεύσεις, σε σχέδιο σύμβασης για την προσωρινή παροχή των επίμαχων υπηρεσιών από 1.12.2009, χωρίς, όμως, να εκδοθεί σχετική εγκριτική απόφαση της αρμόδιας αρχής επειδή εκκρεμούσε αίτηση αναστολής της εταιρείας κατά της προμνησθείσης απόφασης Φ.831/ΑΔ. 933798/ Σ.2343/2.12.2009 περί εγκρίσεως της διενέργειας διαπραγματεύσεων με την αιτούσα. Επηκολούθησε η γνωμοδότηση 16/21.1.2010 του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, με την οποία έγινε δεκτό ότι δεν υφίσταται νομικό κώλυμα υπογραφής συμβάσεως στη συνέχεια της ανωτέρω Φ.831/ΑΔ.931278/Σ.1607/18.8.2009 κατακυρωτικής υπουργικής αποφάσεως, μετά την απόρριψη της αίτησης ανακλήσεως που είχε υποβάλει η αιτούσα, κατά τα προαναφερθέντα, με την απόφαση 3358/30.10.2009 του Ελεγκτικού Συνεδρίου (VI Τμήμα) καθώς και την απόρριψη από την Επιτροπή Αναστολών του Συμβουλίου της Επικρατείας των αιτήσεων παροχής προσωρινής προστασίας της αιτούσης κατά της ανωτέρω κατακυρωτικής πράξεως (απόφαση 1284/30.11.2009, απορριπτική της από 6.10.2009 αιτήσεως ασφαλιστικών μέτρων, διότι η σύμβαση, για την εκτέλεση της οποίας απαιτούνται ιδιαίτερα μέτρα ασφαλείας, δεν υπάγεται στις διατάξεις της Οδηγίας 2004/18/ΕΚ, και απόφαση 1366/29.12.2009, απορριπτική της από 19.11.2009 αιτήσεως αναστολής λόγω μη προβολής των σχετικών αιτιάσεων με ενδικοφανή προσφυγή και, ως εκ τούτου, προδήλως απαραδέκτου της συναφούς αιτήσεως ακυρώσεως). Έγινε, όμως, περαιτέρω δεκτό ότι, πριν από την υπογραφή της συμβάσεως, οφείλει η αρχή να ερευνήσει και να εκφέρει αιτιολογημένη κρίση για τις αμφισβητήσεις που ανέκυψαν ως προς τη νομιμότητα της συμμετοχής των δύο εταιρειών στον διαγωνισμό. Εκδόθηκε, κατόπιν τούτων, η πρώτη προσβαλλόμενη Φ.831/ΑΔ. 925932/Σ.262/12.2.2010 απόφαση του Υπουργού Εθνικής ’μυνας, με την οποία «εγκρίθηκε η διακοπή της αεροπορικής διακίνησης υλικών των Ενόπλων Δυνάμεων από Ελλάδα προς Η.Π.Α., εντός Η.Π.Α. και αντίστροφα με την [ήδη αιτούσα] εταιρεία», ορίσθηκε ότι «έως την ενεργοποίηση της σύμβασης βάσει των αποτελεσμάτων του 5/09 διαγωνισμού» θα πραγματοποιείται η ανωτέρω διακίνηση υλικών «κατά περίπτωση, λαμβάνοντας υπόψη εναλλακτικούς τρόπους (π.χ. θαλάσσιες μεταφορές)» ενώ προβλέπεται, εξ άλλου, ότι τα αποτελέσματα των διαπραγματεύσεων, που διενεργήθηκαν με την αιτούσα για την εκτέλεση του επίμαχου έργου από την 1.12.2009, θα εγκριθούν αρμοδίως μετά την έκδοση απόφασης της Επιτροπής Αναστολών του Συμβουλίου της Επικρατείας επί της ως άνω αιτήσεως αναστολής της εταιρείας . Διατάχθηκε δε η διακοπή των επίμαχων υπηρεσιών μεταφοράς από την αιτούσα «λόγω απόπειρας εξαπάτησης του Δημοσίου» και ειδικότερα διότι από την έρευνα της αρχής «διαφαίνεται η μη γνησιότητα» της εγγυητικής επιστολής που είχε υποβάλει η εν λόγω εταιρεία για την συμμετοχή της στον προκηρυχθέντα με την διακήρυξη 5/09 διαγωνισμό. Ακολούθως, με την δεύτερη προσβαλλόμενη Φ.831/ΑΔ. 927137/Σ.592/1.4.2010 υπουργική απόφαση εγκρίθηκε και η υπογραφή σχεδίου σύμβασης με την εταιρεία για την ανάθεση της παροχής των επίμαχων υπηρεσιών, στη συνέχεια της ως άνω Φ.831/ΑΔ. 933798/Σ. 2343 /2.12.2009 κατακυρωτικής αποφάσεως, υπεγράφη δε εν συνεχεία και η από 6.4.2010 σχετική σύμβαση. Τέλος, μετά την απόρριψη, με την απόφαση 172/24.2.2010 της Επιτροπής Αναστολών του Συμβουλίου της Επικρατείας, της αιτήσεως αναστολής της κατά της απόφασης Φ.831/ΑΔ. 933798/Σ. 2343/2.12.2009 περί διενεργείας διαπραγματεύσεων, εγκρίθηκε, με την υπουργική απόφαση Φ.831/ΑΔ. 927826/Σ. 793/30.4.2010, το συμφωνηθέν κατά τις διαπραγματεύσεις από 13.1.2010 σχέδιο σύμβασης για την προσωρινή παροχή των υπηρεσιών από την αιτούσα, με την τροποποίηση ότι η διάρκεια της σύμβασης ορίζεται από 1.12.2009 έως «τη λήψη της [πρώτης προσβαλλόμενης] απόφασης Φ.831/ΑΔ. 925932/Σ.262/12.2.2010», χωρίς πάντως να επακολουθήσει και η υπογραφή σχετικής συμβάσεως λόγω διαφωνιών της αιτούσης με την επιβληθείσα κατά τα ανωτέρω από τον Υπουργό τροποποίηση.
3. Επειδή, με το άρθρο 1 παρ.2 περ. ι΄ του ν. 1406/1983 (Α΄ 182) υπήχθησαν στα τακτικά διοικητικά δικαστήρια οι αναφυόμενες κατά την εφαρμογή της νομοθεσίας περί των διοικητικών συμβάσεων διοικητικές διαφορές ουσίας. Τέτοιες είναι οι διαφορές οι οποίες έχουν ως αιτία τη σύμβαση και ανάγονται ιδίως στην κατάρτιση, το κύρος, την ερμηνεία και εκτέλεση αυτής καθώς και σε οποιαδήποτε παρεπόμενη αξίωση ή υποχρέωση των συμβαλλομένων (ΣτΕ 1348, 3065/2010, 2890/2011, 3392/2012 κ.ά.). Αντιθέτως, δεν έχουν αιτία τη σύμβαση και, ως εκ τούτου, δεν αποτελούν διοικητικές διαφορές ουσίας, υπαγόμενες στην αρμοδιότητα των διοικητικών δικαστηρίων, αλλά ακυρωτικές, οι διαφορές που εγείρονται από τους συμβαλλομένους ή τρίτους και ανακύπτουν από την αμφισβήτηση της νομιμότητας των διοικητικών πράξεων, οι οποίες εντάσσονται στην διαδικασία που προηγείται της κατάρτισης της σύμβασης ή ανάγονται στην διαδικασία αυτή, ανεξαρτήτως του χρόνου εκδόσεως της προσβαλλόμενης πράξης (ΣτΕ 3796/1999 Ολομ., 3903/2004, 2985/2005). Ειδικότερα, η ολική ή μερική ανάκληση της κατακυρωτικής πράξεως του δημοσίου διαγωνισμού, εφ όσον επιχειρείται βάσει διατάξεως διοικητικού νόμου και των γενικών αρχών περί ανακλήσεως των διοικητικών πράξεων και όχι βάσει όρου της διοικητικής συμβάσεως ή νομοθετικής διάταξης που έχει περιληφθεί στην σύμβαση, προκαλεί ακυρωτική διαφορά (ΣτΕ 4044/2012, 3384, 817/2011), και τούτο ανεξαρτήτως αν η ανάκληση ανατρέχει στον χρόνο της έκδοσης της κατακυρωτικής πράξεως ή ενεργεί για τον εφ εξής χρόνο (ΣτΕ 3796/1999 Ολομ., 3903/2004). Ισχύουν δε τα αυτά, για την ταυτότητα του λόγου, προκειμένου και περί της πράξεως αναθέσεως, στην περίπτωση που η διοικητική σύμβαση δεν καταρτίζεται μετά από διαγωνισμό.
4. Επειδή, εξ άλλου, ο Κώδικας Διοικητικής Διαδικασίας (ν. 2690/1999, Α΄ 45) περιέχει (κεφάλαιο τέταρτο, άρθρα 22 και 23) γενικές ρυθμίσεις περί του τύπου και της καταρτίσεως των διοικητικών συμβάσεων και ορίζει ειδικότερα τα ακόλουθα: « Άρθρο 22. Η διοικητική σύμβαση υποβάλλεται στον έγγραφο τύπο, εκτός αν ο νόμος ορίζει διαφορετικά. Για την κατάρτισή της, η πρόταση και η αποδοχή είναι δυνατόν να γίνονται με χωριστά έγγραφα. Άρθρο 23. Η διοικητική σύμβαση, που συνάπτεται ύστερα από διαγωνισμό ή με απ ευθείας ανάθεση, καταρτίζεται από και με την επίδοση στον ενδιαφερόμενο της πράξης με την οποία τελειούται ο διαγωνισμός ή της πράξης ανάθεσης αντιστοίχως, εκτός αν στο νόμο ορίζεται διαφορετικά». Περαιτέρω, ο Κανονισμός Προμηθειών του Δημοσίου (π.δ. 118/2007, Α΄ 150), στον οποίο παραπέμπει η διακήρυξη 5/09 του διαγωνισμού για την ανάθεση των επίμαχων υπηρεσιών (εφαρμόζεται δε, πάντως, αναλόγως και επί των συμβάσεων παροχής υπηρεσιών προς το Δημόσιο, ανεξαρτήτως των όρων της διακήρυξης, πρβλ. ΣτΕ 2382/2000, 3871/2002, 2203, 3602/2005, 1297/2013), ορίζει στο άρθρο 23 τα εξής: «1. Στον προμηθευτή στον οποίο έγινε κατακύρωση ή ανάθεση προμήθειας, αποστέλλεται σχετική ανακοίνωση που περιλαμβάνει τουλάχιστον τα παρακάτω στοιχεία: α. Το προς προμήθεια είδος. β. Την ποσότητα. γ. Την τιμή. δ. Τον φορέα για τον οποίο προορίζεται το υλικό. ε. Τη συμφωνία της κατακύρωσης ή της ανάθεσης με τους όρους της διακήρυξης και της πρόσκλησης καθώς και με το σχέδιο σύμβασης που έχει επισυναφθεί στη διακήρυξη. στ. Την προθεσμία υπογραφής της σύμβασης. 2. Με την ανακοίνωση η σύμβαση θεωρείται ως συναφθείσα, το δε έγγραφο της σύμβασης που ακολουθεί έχει αποδεικτικό μόνο χαρακτήρα. 3. Ο προμηθευτής στον οποίο κατακυρώθηκε ή ανατέθηκε η προμήθεια, υποχρεούται να προσέλθει σε δέκα (10) ημέρες από την ημερομηνία κοινοποίησης της ανακοίνωσης, για την υπογραφή της σχετικής σύμβασης, προσκομίζοντας και την προβλεπόμενη εγγύηση καλής εκτέλεσης αυτής 4. 5. Εάν ο προμηθευτής στον οποίο έγινε η ανακοίνωση, δεν προσήλθε να υπογράψει την σύμβαση, κηρύσσεται έκπτωτος με απόφαση του αρμόδιου Υπουργού, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 34 του παρόντος». Το δε άρθρο 80 του ν. 2362/1995 (περί Δημοσίου Λογιστικού κ.λπ., Α΄ 247), όπως τροποποιήθηκε, διαλαμβάνει τα ακόλουθα: «Για το κύρος συμβάσεως του Δημοσίου με αντικείμενο αξίας μεγαλύτερης των δύο χιλιάδων πεντακοσίων (2.500) ευρώ ή που γεννά διαρκή υποχρέωση αυτού, απαιτείται η κατάρτισή της να γίνει με ιδιωτικό τουλάχιστον έγγραφο. Το ανωτέρω ποσό μπορεί να τροποποιείται με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών. Επί συμβάσεως, η αποδοχή της προτάσεως δύναται να γίνει και με χωριστό έγγραφο, η υπό του αντισυμβαλλομένου όμως του Δημοσίου εκπλήρωση της παροχής του αίρει την εκ της ελλείψεως του γραπτού τύπου της αποδοχής ακυρότητα της συμβάσεως».
5. Επειδή, στο προοίμιο της δεύτερης προσβαλλομένης Φ.831/ΑΔ. 927137/Σ. 592/1.4.2010 αποφάσεως του Υπουργού Εθνικής Άμυνας γίνεται μνεία της 16/2010 γνωμοδότησης του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, με την οποία, κατά τα προεκτεθέντα, επιβάλλεται η εξέταση και αιτιολογημένη κρίση της αρχής ως προς τις αιτιάσεις των ενδιαφερομένων για τα υποβληθέντα δικαιολογητικά συμμετοχής στον διαγωνισμό. Γίνεται, εξ άλλου, αναφορά στις επιστολές της Τράπεζας με τις οποίες χαρακτηρίζεται η εγγυητική επιστολή, που είχε προσκομίσει η αιτούσα για την συμμετοχή της στον διαγωνισμό της διακήρυξης 5/09, ως «πλαστογραφημένη, προϊόν απάτης και πλαστό έγγραφο», καθώς επίσης και στο υπ αριθμ. 324/26.2.2010 έγγραφο, με το οποίο ο Διοικητής της Υπηρεσίας Προμηθειών της Πολεμικής Αεροπορίας αναφέρεται στα πορίσματα της ερεύνης που διενεργήθηκε εν σχέσει με την αμφισβητούμενη γνησιότητα του πιστοποιητικού ISO της εταιρείας και εισηγείται την υπογραφή της σύμβασης με την εν λόγω εταιρεία και με την προσθήκη ορισμένων όρων σχετικών με την ευθύνη της αναδόχου, προς διασφάλιση των συμφερόντων του Δημοσίου. Εν όψει δε τούτων, με την εν λόγω υπουργική απόφαση γίνεται αποδεκτή η ανωτέρω γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους και εγκρίνεται η υπογραφή σχεδίου σύμβασης με την εταιρεία ως «μειοδότρια του υπ αριθμ. 5/09 διαγωνισμού», με τους ως άνω πρόσθετους όρους. Υπό τα δεδομένα αυτά, με την δεύτερη προσβαλλόμενη απόφαση το μεν ανακαλείται η προηγούμενη Φ.831/ΑΔ. 929470/Σ.1148/10.6.2009 πράξη του Υπαρχηγού του Γ.Ε.Α., με την οποία είχε γίνει αποδεκτή στον διαγωνισμό η αιτούσα, η οποία και αποκλείεται, το δε τροποποιείται η αρχική Φ.831/ΑΔ. 931278/Σ.1607/18.8.2009 κατακυρωτική πράξη του αποτελέσματος του διαγωνισμού με την προσθήκη όρων. Με το περιεχόμενο αυτό, η δεύτερη προσβαλλόμενη προκαλεί, σύμφωνα με τα προαναφερθέντα, ακυρωτική διαφορά. Εξ άλλου, ακυρωτική διαφορά γεννάται και από την ένδικη αμφισβήτηση της πρώτης προσβαλλόμενης απόφασης Φ.831/ΑΔ. 925932/Σ.262/12.2.2010 του Υπουργού Εθνικής Άμυνας. Ειδικότερα, η υπουργική απόφαση Φ.831/ΑΔ. 933798/Σ.2343/2.12.2009, με την οποία εγκρίθηκε η διενέργεια διαπραγματεύσεων με την αιτούσα εταιρεία για τη σύνταξη σχετικού σχεδίου σύμβασης παροχής των υπηρεσιών αεροπορικής διακίνησης των υλικών των Ενόπλων Δυνάμεων από και προς τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής «μέχρι την ενεργοποίηση της σύμβασης που θα υπογραφεί βάσει των αποτελεσμάτων του 5/09 διαγωνισμού», εμπεριέχει και πράξη ανάθεσης της επίμαχης υπηρεσίας στην αιτούσα παραλλήλως προς την διενέργεια των διαπραγματεύσεων, όπως προκύπτει από τον προσδιορισμό της ενάρξεως της ισχύος της συμβατικής σχέσεως που θα καταρτισθεί με τις διαπραγματεύσεις, την 1.12.2009. Με την εν λόγω προσβαλλόμενη απόφαση, με την οποία διατάσσεται η διακοπή της παροχής της υπηρεσίας από την αιτούσα, ανεκλήθη, κατά την αληθή έννοιά της, για τον εφ εξής χρόνο η ανωτέρω πράξη αναθέσεως, και μάλιστα για απόπειρα εξαπάτησης του Δημοσίου με την υποβολή μη γνησίου δικαιολογητικού στον διαγωνισμό της διακήρυξης 5/09, ήτοι για λόγους που ανάγονται σε στάδιο προηγούμενο της ανάθεσης της επίμαχης υπηρεσίας στην αιτούσα. Ως εκ τούτου, σύμφωνα με τα αναφερθέντα στην σκέψη 3, και από την πράξη αυτή δεν γεννάται ουσιαστική αλλά ακυρωτική διαφορά. Και τούτο, ανεξαρτήτως της τυχόν καταρτίσεως συμβάσεως με την συνέχιση της εκτέλεσης του έργου της διακίνησης υλικών από την αιτούσα από την 1.12.2009, όπως υποστηρίζει το Δημόσιο κατ επίκληση του προπαρατεθέντος άρθρου 80 του ν. 2362/1995, με το, κατατεθέν εντός της ταχθείσης κατά την συζήτηση προθεσμίας, από 4.4.2013 υπόμνημα.
6. Επειδή, η από 19.10.2010 παρέμβαση της εταιρείας «IMPERIO ARGO GROUP ΑΜΕ» πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτη εφ όσον η εν λόγω εταιρεία δεν νομιμοποίησε τον δικηγόρο που υπογράφει το δικόγραφο της παρέμβασης με έναν από τους προβλεπομένους στο άρθρο 27 του π.δ/τος 18/1989 (Α΄ 8) τρόπους.
7. Επειδή, εν όψει της πλοκής της υποθέσεως οι δύο προσβαλλόμενες υπουργικές αποφάσεις, οι οποίες αφορούν την ανάθεση της ιδίας υπηρεσίας, είναι συναφείς, παραδεκτώς δε ζητείται η ακύρωσή τους με την κρινόμενη αίτηση.
8. Επειδή, κατά την διακήρυξη 5/09, για την συμμετοχή στον επίδικο διαγωνισμό απαιτείται η υποβολή με τον κυρίως φάκελο της προσφοράς ορισμένων δικαιολογητικών, μεταξύ των οποίων και εγγύησης ποσού 70.000 ευρώ ή του ισοτίμου σε δολάρια Η.Π.Α., ορίζεται δε (άρθρο 1.8) ότι η «μη έγκαιρη και προσήκουσα» υποβολή των εν λόγω δικαιολογητικών επάγεται τον αποκλεισμό του διαγωνιζομένου. Κατά συνέπεια, ο αποκλεισμός της αιτούσης από την διαγωνιστική διαδικασία, που εμπεριέχεται στην προσβαλλόμενη απόφαση Φ.831/ΑΔ. 927137/Σ.592/1.4.2010 του Υπουργού Εθνικής ’μυνας, σύμφωνα με τα προαναφερθέντα, εχώρησε κατ ορθή ερμηνεία και εφαρμογή των κανονιστικών διατάξεων που διέπουν τον επίδικο διαγωνισμό, ευρίσκει δε έρεισμα στα στοιχεία του φακέλου και συγκεκριμένα στις από 6.1.2010 και από 1.2.2010 επιστολές της Τράπεζας , με τις οποίες χαρακτηρίζεται ως «πλαστογραφημένη, προϊόν απάτης και πλαστό έγγραφο» η εγγυητική επιστολή που φέρεται ότι εξέδωσε η εν λόγω Τράπεζα για την συμμετοχή της αιτούσης στον διαγωνισμό της διακήρυξης 5/09. Εξ άλλου, τον επανέλεγχο των δικαιολογητικών των διαγωνιζομένων δεν εκώλυε η απόφαση περί διενέργειας διαπραγματεύσεων για την προσωρινή, και μέχρι την περαίωση του διαγωνισμού της διακήρυξης 5/09 με την «ενεργοποίηση» της σχετικής συμβάσεως, εκτέλεση του έργου από την αιτούσα. Συνεπώς, όλοι οι περί του αντιθέτου λόγοι ακυρώσεως είναι απορριπτέοι, οι δε ισχυρισμοί της αιτούσης ότι υπέβαλε την από 6.1.2010 νεώτερη εγγυητική επιστολή, με την οποία «επήλθε επικάλυψη του οιουδήποτε τυχόν νομικού ή πραγματικού ελαττώματος της παλαιάς εγγυητικής», είναι απορριπτέοι, εφ όσον η διακήρυξη του διαγωνισμού επιτάσσει όχι μόνο την «προσήκουσα» αλλά και την «έγκαιρη» (δηλαδή με τον φάκελο της προσφοράς και όχι μεταγενεστέρως) υποβολή των δικαιολογητικών. Περαιτέρω, εφ όσον συνέτρεχε νόμιμος λόγος αποκλεισμού της αιτούσης, άνευ εννόμου συμφέροντος προβάλλονται αιτιάσεις κατά της αναθέσεως της υπηρεσίας στην εταιρεία είναι δε άμοιρη επιρροής από της απόψεως αυτής η απόφαση Φ.831/ΑΔ.882523/Σ.2039/1.11.2012 του Υφυπουργού Εθνικής Άμυνας, με την οποία η εν λόγω εταιρεία κηρύχθηκε έκπτωτη από την σύμβαση για παράβαση των υποχρεώσεών της.
9. Επειδή, ως προσωρινό μέτρο που ελήφθη προς τον σκοπό να μην διακοπεί το έργο της διακίνησης υλικού των Ενόπλων Δυνάμεων από και προς τις Η.Π.Α., η εμπεριεχομένη, σύμφωνα με τα προεκτεθέντα, στην απόφαση Φ.831/ΑΔ. 933798/Σ.2343/2.12.2009 ανάθεση της επίμαχης υπηρεσίας στην αιτούσα, ήταν οποτεδήποτε ελευθέρως ανακλητή για τον εφ εξής χρόνο (πρβλ. ΣτΕ 195/1953) και, συνεπώς, ανεξαρτήτως των επί μέρους αιτιολογιών της, δεν πάσχει νομική πλημμέλεια η πρώτη προσβαλλόμενη υπουργική απόφαση Φ.831/ΑΔ.925932 /Σ.262/12.2.2010, με την οποία διατάσσεται η διακοπή της αεροπορικής διακίνησης υλικών των Ενόπλων Δυνάμεων από και προς τις Η.Π.Α. με την αιτούσα, απορριπτομένων ως αβασίμων των περί του αντιθέτου λόγων ακυρώσεως.
10. Επειδή, κατόπιν των ανωτέρω, πρέπει να απορριφθεί η κρινόμενη αίτηση.
Διά ταύτα: Απορρίπτει την κρινόμενη αίτηση. Απορρίπτει την ασκηθείσα παρέμβαση. Διατάσσει την κατάπτωση του παραβόλου, και Επιβάλλει στην αιτούσα εταιρεία την δικαστική δαπάνη του Ελληνικού Δημοσίου, η οποία ανέρχεται στο ποσό των τετρακοσίων εξήντα (460) ευρώ.
