Περίληψη: Ο λήπτης της ασφάλισης υποχρεούται εντός 8 ημερών από τότε που έλαβε γνώση της ασφαλιστικής περίπτωσης να ειδοποιήσει τον ασφαλιστή χωρίς να μπορεί να ισχυριστεί ότι δεν γνώριζε την επέλευση της ασφαλιστικής περίπτωσης, αν αυτό οφείλεται σε βαριά του αμέλεια, η υπαίτια δε παράβαση της άνω υποχρέωσής του παρέχει το δικαίωμα στον ασφαλιστή να ζητήσει την αποκατάσταση της ζημίας του, όχι όμως και την απαλλαγή του από την καταβολή του ασφαλίσματος. Στην περίπτωση δε της ασφάλισης αστικής ευθύνης, η ασφαλιστική περίπτωση επέρχεται ακριβώς το χρόνο που ο τρίτος θα προβάλει δικαστικά ή εξώδικα την αξίωσή του κατά του ασφαλισμένου, καθώς ενδέχεται αυτός να μην προβάλει καν αξιώσεις εναντίον του.
Διατάξεις: άρθρα 297-299, 330, 340, 346, 914, 932 ΑΚ, 2, 4, 9, 10 Ν ΓπΝ/1911
[...] ΕΠΕΙΔΗ, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 246 ΚΠολΔ, το Δικαστήριο σε κάθε στάση της δίκης μπορεί, αυτεπαγγέλτως ή ύστερα από αίτηση κάποιου διαδίκου, να διατάξει την ένωση και συνεκδίκαση περισσότερων εκκρεμών ενώπιόν του δικών ανάμεσα στους ίδιους ή διαφορετικούς διαδίκους, αν υπάγονται στην ίδια διαδικασία και κατά την κρίση του διευκολύνεται ή επιταχύνεται η διεξαγωγή της δίκης ή επέρχεται μείωση των εξόδων. Κατά την κρίση του Δικαστηρίου τούτου, τα ανωτέρω δικόγραφα πρέπει να ενωθούν και να συνεκδικασθούν, διότι υπάγονται στην ίδια διαδικασία, είναι συναφή μεταξύ τους, διευκολύνεται έτσι και επιταχύνεται η διεξαγωγή της δίκης, επέρχεται δε και μείωση των εξόδων (άρθρα 246 και 31 ΚΠολΔ).
ΕΠΕΙΔΗ με την υπό Α' κρινόμενη αγωγή, ο ενάγων εκθέτει, ότι στον τόπο και χρόνο και υπό τις ειδικότερες συνθήκες που περιγράφει σε αυτή η δίκυκλη μοτοσικλέτα αποκλειστικής κυριότητας, νομής και κατοχής του, υπέστη υλικές ζημιές από το αυτοκίνητο αποκλειστικής κυριότητας, νομής και κατοχής του εναγομένου οδηγού, το οποίο οδηγούσε αυτός. Ότι οι ως άνω υλικές ζημιές προήλθαν από τη σύγκρουση των ως άνω οχημάτων που έγινε αποκλειστικά από υπαιτιότητα του εναγομένου οδηγού. Με βάση αυτά τα περιστατικά, ζητά να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να καταβάλλει σ' αυτόν 1.880,51 ευρώ, ως αποζημίωση και για την ηθική βλάβη που υπέστη εκ της αδικοπραξίας, με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής και μέχρι πλήρους και ολοσχερούς εξοφλήσεως, να κηρυχθεί η απόφαση προσωρινά εκτελεστή και να καταδικαστεί ο τελευταίος στη δικαστική του δαπάνη.
ΕΠΕΙΔΗ, η ως άνω υπό A' αγωγή είναι ορισμένη, αφού περιέχει τα από το νόμο απαραίτητα στοιχεία και δη των άρθρων 117, 118, 216 ΚΠολΔ και περαιτέρω εφόσον πρόκειται περί αποζημιώσεως από αδικοπραξία όλα τα στοιχεία που συνθέτουν την αδικοπραξία ήτοι παρανομία, υπαίτια συμπεριφορά του ζημιώσαντος, ζημία και αιτιώδη σύνδεσμο. Ειδικότερα ο ενάγων για την πληρότητα και το ορισμένο της κρινόμενης αγωγής ανέφερε ως έπρεπε το βλαπτικό αποτέλεσμα και την επελθούσα ζημία. Συνεπώς η ένδικη αγωγή που είναι ορισμένη με το παραπάνω περιεχόμενο και αίτημα, παραδεκτώς φέρεται για να συζητηθεί στο Δικαστήριο τούτο που είναι αρμόδιο καθ' ύλη και κατά τόπο για να δικάσει την υπό κρίση διαφορά σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 1, 7, 8, 9, 10, 12 παρ. 1, 13, 14 παρ. 1α' και 35 ΚΠολΔ κατά την ειδική διαδικασία που προβλέπει το άρθρο 681Α του ίδιου Κώδικα (άρθρα 666, 667 και 670 έως 676 ΚΠολΔ). Συνακόλουθα η ένδικη αγωγή είναι νόμιμη και στηρίζεται στις διατάξεις των άρθρων 297, 298, 299, 330, 340, 346, 914, 932 ΑΚ, 2, 4, 9 και 10 Ν ΓπΝ/1911, ο οποίος διατηρήθηκε σε ισχύ με τον Αστικό Κώδικα (άρθρα 47 και 114 του ΕισΝΑΚ), 12 παρ. 1, 19 παρ. 1 και 2, 50 Ν 2696/1999, 176 επ., 189, 191 παρ. 2, 215 παρ. 1 εδ. α', 221 παρ. 1, 591 παρ. 1, 907 και 908 ΚΠολΔ. Κατά συνέπεια, πρέπει η αγωγή να εξεταστεί περαιτέρω ως προς την ουσιαστική βασιμότητά της, δεδομένου ότι έχει καταβληθεί το απαιτούμενο τέλος δικαστικού ενσήμου (αγωγόσημο) με τις νόμιμες επιβαρύνσεις.
ΕΠΕΙΔΗ, με την υπό Β' κρινόμενη αγωγή, η ενάγουσα [και εναγόμενη στην υπό Α' αγωγή], στρέφεται κατά του εναγόμενου ασφαλισμένου της ως ιδιοκτήτη και οδηγού του ζημιογόνου αυτοκινήτου και ζητά να αναγνωριστεί η υποχρέωσή του να καταβάλει σε αυτήν οποιοδήποτε ποσό υποχρεωθεί η ίδια να καταβάλει στον ενάγοντα της υπό Α' αγωγής με το νόμιμο τόκο από την ημέρα καταβολής του, διότι αυτός δεν ανήγγειλε εγγράφως το ατύχημα εντός οκτώ ημερών από την πραγματοποίησή του αν και στη σύμβαση ασφαλίσεως είχε προβλεφθεί σχετικός όρος.
ΕΠΕΙΔΗ, η ως άνω υπό Β' αγωγή με το παραπάνω περιεχόμενο και αίτημα είναι ορισμένη, αφού περιέχει τα από το νόμο απαραίτητα στοιχεία και δη των άρθρων 117, 118, 216 ΚΠολΔ και παραδεκτώς φέρεται για να συζητηθεί στο Δικαστήριο τούτο που είναι αρμόδιο καθ' ύλη και κατά τόπο για να δικάσει την υπό κρίση διαφορά σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 1, 7, 8, 9, 10, 12 παρ. 1, 13, 14 παρ. 1α' και 31 ΚΠολΔ κατά την ειδική διαδικασία που προβλέπει το άρθρο 681Α του ίδιου Κώδικα (άρθρα 666, 667 και 670 έως 676 ΚΠολΔ). Συνακόλουθα η ένδικη αγωγή είναι νόμιμη και στηρίζεται στις διατάξεις των άρθρων 7 παρ. 1 και 2 του Ν 2496/1997, 330 ΑΚ, 69 παρ. 1 ε', 176 επ., 189, 191 παρ. 2, 215 παρ. 1 εδ. α', 221 παρ. 1, 591 παρ. 1, 907 και 908 ΚΠολΔ. Κατά συνέπεια, πρέπει η αγωγή να εξεταστεί περαιτέρω ως προς την ουσιαστική βασιμότητά της, δεδομένου ότι έχει καταβληθεί το απαιτούμενο τέλος δικαστικού ενσήμου (αγωγόσημο) με τις νόμιμες επιβαρύνσεις.
[...] Στις 04.03.2010 και περί ώρα 10:00, ο Χ. Μ. είχε σταθμεύσει νόμιμα τη με αριθμό κυκλοφορίας ... δίκυκλη μοτοσικλέτα, αποκλειστικής κυριότητας, νομής και κατοχής του, στο αριστερό άκρο του οδοστρώματος στη τουριστική περιοχή του Π. του Δήμου Νέας Κυδωνιάς Χανιών. Κατά τον ως άνω τόπο και χρόνο, ο Κ. Τ. οδηγώντας το με αριθμό κυκλοφορίας ... Ι.Χ.Ε. αυτοκίνητο, αποκλειστικής κυριότητας, νομής και κατοχής του και ασφαλισμένο για τις ζημίες που θα προκαλούσε από την κυκλοφορία της στους τρίτους στη εναγόμενη ασφαλιστική εταιρεία με την επωνυμία «Δ. ΑΕΓΑ», εξερχόμενος με την όπισθεν από στενό ιδιωτικό δρόμο που κατέληγε στην οικία του και έχοντας πρόθεση να εξέλθει στο κεντρικό δρόμο, όπου είχε σταθμεύσει ο Χ. Μ. τη μοτοσικλέτα του, εντελώς ξαφνικά συγκρούστηκε με το πίσω μέρος του αυτοκινήτου του με το εμπρόσθιο τμήμα της ως άνω μοτοσικλέτας, την οποία και έριξε με σφοδρότητα στο έδαφος. Υπό τα ως άνω πραγματικά περιστατικά, το ένδικο ατύχημα οφείλεται κατά την κρίση του Δικαστηρίου σε αποκλειστική υπαιτιότητα (αμέλεια) του Κ. Τ., αφού αυτός, κινούμενος όπισθεν και με μεγάλη ταχύτητα, επιχείρησε να εξέλθει στο κεντρικό δρόμο, μη καταβάλλοντας την προσοχή και επιμέλεια που θα κατέβαλλε κάθε συνετός οδηγός υπό ανάλογες περιστάσεις, πλησιάζοντας υπερβολικά τη μοτοσικλέτα και με αυξημένη για τις περιστάσεις ταχύτητα και χωρίς να προβεί στο δέοντα έλεγχο, όποτε και συγκρούστηκε αιφνίδια και με σφοδρότητα, κατά τα ανωτέρω λεχθέντα, μ’ αυτή, απορριπτομένης κατ’ ακολουθίαν της προβαλλομένης, εκ μέρους της ασφαλιστικής εταιρείας με την επωνυμία «Δ. ΑΕΓΑ», ένστασης του συντρέχοντος πταίσματος του Χ. Μ. ως ουσία αβάσιμης. Περαιτέρω, από τη παραπάνω σύγκρουση η ως άνω μοτοσικλέτα υπέστη σημαντικές υλικές ζημιές και συγκεκριμένα στη μανέτα φρένου, αντίβαρο τιμονιού, βάση μασπιέ και να χρειάζεται εργασίες βαφής κ.λπ. Το κόστος αγοράς των ανταλλακτικών, της επισκευής και της βαφής της μοτοσικλέτας, ανήλθε στο συνολικό ποσό των 580,51 ευρώ, συμπεριλαμβανομένου του αναλογούντος ΦΠΑ 21/100, παραληφθέντων και εξοφληθέντων από τον ιδιοκτήτη της, Χ. Μ. των κάτωθι παραστατικών, ήτοι α) του με αριθμό 23/17.03.2010 δελτίου αποστολής - τιμολόγιο πώλησης αγαθών, συνολικού ποσού 219,01 ευρώ, που εκδόθηκε από την επιχείρηση «Λ.», β) της με αριθμό 39/17.03.2010 απόδειξης παροχής υπηρεσιών, συνολικού ποσού 180 ευρώ, που εκδόθηκε από την ίδια ως άνω επιχείρηση και γ) της με αριθμό 1915/17.03.2010 απόδειξης παροχής υπηρεσιών, συνολικού ποσού 181,50 ευρώ, που εκδόθηκε από την επιχείρηση «Α.».
Περαιτέρω, αποδείχτηκε ότι η ως άνω μοτοσικλέτα, μάρκας DUKATI, τύπου MULTISTRADA, 992 κυβικών, με έτος πρώτης κυκλοφορίας 2004, που ήταν καλή κατάσταση, υπέστη μείωση της εμπορικής της αξίας, ενόψει τόσο της έκτασης των φθορών, όσο και της παλαιότητάς της, που ανέρχεται σε 800 ευρώ. Κατ' ακολουθία των ανωτέρω, εξαιτίας του ένδικου ατυχήματος, ο Χ. Μ. υπέστη ηθική βλάβη και γι' αυτό πρέπει να επιδικαστεί υπέρ αυτού χρηματική ικανοποίηση, λόγω του είδους της προσβολής του περιουσιακού του στοιχείου και της ταλαιπωρίας που υπέστη. Το Δικαστήριο εκτιμώντας τις συνθήκες υπό τις οποίες έλαβε χώρα το ένδικο ατύχημα, του είδους και ύψους των ζημιών, της θλίψης και ταλαιπωρίας του, της κριθείσας αποκλειστικής υπαιτιότητας του οδηγού Κ. Τ., καθώς επίσης και την οικονομική κατάσταση των διαδίκων, πλην της ασφαλιστικής εταιρείας με την επωνυμία «Δ. ΑΕΓΑ», η ευθύνη της οποίας είναι εγγυητική (ΑΠ 1114/2000 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ), κρίνει ότι πρέπει να του επιδικαστεί ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης, το ποσό των 500 ευρώ και το οποίο (ποσό), μετά τη στάθμιση των κατά νόμο στοιχείων, κρίνεται εύλογο και δίκαιο (άρθρο 932 εδ. α' ΑΚ). Περαιτέρω, αναφορικά με την αγωγή της ασφαλιστικής εταιρίας με την επωνυμία «Δ. ΑΕΓΑ», σε βάρος του Κ. Τ., σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 7 παρ. 1 και 2 του Ν 2496/1997, ο λήπτης της ασφάλισης υποχρεούται εντός οκτώ ημερών από τότε που έλαβε γνώση της ασφαλιστικής περίπτωσης να ειδοποιήσει τον ασφαλιστή, χωρίς να μπορεί να ισχυριστεί ότι δεν γνώριζε την επέλευση της ασφαλιστικής περίπτωσης, αν αυτό οφείλεται σε βαριά του αμέλεια, η υπαίτια δε παράβαση της άνω υποχρέωσής του παρέχει το δικαίωμα στον ασφαλιστή να ζητήσει την αποκατάσταση της ζημίας του, όχι όμως και την απαλλαγή του από την καταβολή του ασφαλίσματος. Στην περίπτωση δε της ασφάλισης αστικής ευθύνης η ασφαλιστική περίπτωση επέρχεται ακριβώς το χρόνο που ο τρίτος θα προβάλει δικαστικά ή εξώδικα την αξίωσή του κατά του ασφαλισμένου, καθώς ενδέχεται αυτός να μην προβάλει καν αξιώσεις εναντίον του (ΑΠ 277/1999 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΕφΑθ 4529/2009 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΕφΘεσ 82/2007 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, Ι. Ρόκα, «Ιδιωτική Ασφάλιση», έκδοση 2005, αρ. 431). Εντούτοις, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 33 παρ. 1 του άνω νόμου, κάθε δικαιοπραξία που περιορίζει τα δικαιώματα του λήπτη της ασφάλισης, του ασφαλισμένου ή του δικαιούχου του ασφαλίσματος είναι άκυρη, εκτός αν ορίζεται κάτι άλλο ειδικά στον παρόντα νόμο ή αν πρόκειται για ασφάλιση μεταφοράς πραγμάτων, πίστωσης, εγγύησης, καθώς και θαλάσσια ή αεροπορική ασφάλιση ζημιών. Κατά δε τη διάταξη του άρθρου 174 ΑΚ δικαιοπραξία που αντιβαίνει σε απαγορευτική διάταξη νόμου είναι άκυρη, η ακυρότητα δε αυτή λαμβάνεται υπόψη και αυτεπαγγέλτως (Βαθρακοκοίλης, «ΕΡΝΟΜΑΚ», άρθρο 174, αριθμ. 8). Εξάλλου, συμβατικές ρήτρες που συνομολογούνται συνήθως με την μορφή γενικών όρων και προβλέπουν «έκπτωση» του ασφαλισμένου, δηλαδή απαλλαγή του ασφαλιστή σε περίπτωση μη έγκαιρης ειδοποίησης και μη δόσης των αναγκαίων πληροφοριών, στοιχείων και εγγράφων που σχετίζονται με τις περιστάσεις και τις συνέπειες της επέλευσης του κινδύνου που του ζητάει ο ασφαλιστής, είναι άκυρες γιατί περιέχουν μεταβολή τόσο σοβαρή ως προς τις συνέπειες της ως άνω παράβασης και τους όρους της παραγραφής (άρθρα 275 ΑΚ και 10 του Ν 2496/1997), καθώς μετατρέπουν το ασφαλιστικό βάρος του άρθρου 7 παρ. 1 εδ. α' του Ν 2496/1997 σε εξαιρετικά βραχύχρονη αποσβεστική προθεσμία (ΑΠ Ολ 16/1987 ΕλλΔνη 28,1444, ΑΠ Ολ 1805/1986 ΕλλΔνη 28,1034 και ΝοΒ 1987,1608, ΑΠ 345/1995 ΝοΒ 44,822 και ΕλλΔνη 37,325 και ΔΕΕ 1995,766, ΑΠ 271/1989 ΕλλΔνη 31,1000, ad hoc ΕφΘεσ 2825/2003 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ και ΔΕΕ 2004,919 πρβλ. και, Αργυριάδης, «Στοιχεία Ασφαλιστικού Δικαίου», σελ. 69 και 70, I. Ρόκας, «Δίκαιο Ασφάλισης», έκδοση 1998, σελ. 120).
ΕΠΕΙΔΗ, μετά ταύτα, πρέπει, [Α] να γίνει δεκτή η υπό Α' αγωγή ως κατ' ουσίαν βάσιμη και να κηρυχθεί η παρούσα προσωρινά εκτελεστή για το σύνολο της καταψηφιστικής διατάξεως, αφού κατά την κρίση του Δικαστηρίου συντρέχουν εξαιρετικοί λόγοι, οι οποίοι επιβάλλουν την προσωρινή εκτελεστότητα (άρθρα 907 και 908 παρ. 1 ΚΠολΔ). Επίσης, τα δικαστικά έξοδα του ενάγοντος, κατόπιν σχετικού αιτήματος του (άρθρα 176, 189 και 191 παρ. 2 ΚΠολΔ) πρέπει να επιβληθούν εις βάρος της εναγομένης, η οποία ηττήθηκε στη δίκη αυτή, αφού προηγουμένως αυτεπαγγέλτως το Δικαστήριο τούτο κατ' άρθρο 58 παρ. 5 του Ν 4194/2013 (Κώδικας Δικηγόρων) λάβει υπ' όψιν του και εκτιμήσει, την επιστημονική εργασία της πληρεξούσιας δικηγόρου του, την αξία και το είδος της υπόθεσης, το χρόνο που απαιτήθηκε, τη σπουδαιότητα της διαφοράς, των ειδικότερων περιστάσεων και κάθε είδους δικαστικών ή εξωδίκων ενεργειών. [Β] Να απορριφθεί η υπό Β' αγωγή και αυτεπαγγέλτως να διαταχθεί ο γραμματέας της έδρας να επιστρέφει στον δικηγόρο Ανδρέα Βροντάκη το ένα από τα δυο προσκομιζόμενα γραμμάτια προκαταβολής Δ.Σ.Χ. και δη το με αριθμό .../21.10.2013, καθ' όσον τούτο, λόγω της ένωσης και συνεκδίκασης των υπό κρίση αγωγών, προσκομίστηκε ως εκ περισσού, όπου ρητά αναφέρεται ότι σε περίπτωση συνεκδίκασης αντίθετων αγωγών προσκομίζεται ένα γραμμάτιο προκαταβολής). Επίσης, τα δικαστικά έξοδα του εναγομένου, κατόπιν σχετικού αιτήματος του (άρθρα 176, 189 και 191 παρ. 2 ΚΠολΔ) πρέπει να επιβληθούν εις βάρος της ενάγουσας, η οποία ηττήθηκε στη δίκη αυτή, αφού προηγουμένως αυτεπαγγέλτως το Δικαστήριο τούτο κατ' άρθρο 58 παρ. 5 του Ν 4194/2013 (Κώδικας Δικηγόρων) λάβει υπ' όψιν του και εκτιμήσει, την επιστημονική εργασία του πληρεξουσίου δικηγόρου του, την αξία και το είδος της υπόθεσης, το χρόνο που απαιτήθηκε, τη σπουδαιότητα της διαφοράς, των ειδικότερων περιστάσεων και κάθε είδους δικαστικών ή εξωδίκων ενεργειών, όπως ειδικότερα ορίζεται στο διατακτικό της παρούσας. [...]
